Groen-fractieleider Kristof Calvo greep naast een ministerspost in de nieuwe regering. Vooral de manier waarop hij dat nieuws moest vernemen, ligt hem zwaar. ‘Ik kreeg het nieuws van een partijlid ergens in een parkje in Gent, tussen de spelende kinderen. Dat is niet bepaald een fijne plek om zo’n persoonlijk slecht nieuws te moeten vernemen.’

Calvo was zichtbaar teleurgesteld. ‘Het staat niet in de grondwet geschreven dat ik minister moet worden. Voor alle duidelijkheid: ik gun het mijn collega’s Petra De Sutter en Tinne Van der Straeten enorm. Ik heb veel respect voor beide vrouwen. Tegelijk kan ik mijn persoonlijke ontgoocheling moeilijk onder stoelen of banken steken.’

Hoewel het de politieke raad van Groen is die besliste over de aanstelling van de Groen-ministers - en niet voorzitter Meyrem Almaci - zou Almaci als voorzitter voluit de kaart getrokken hebben van De Sutter en niet van Kristof Calvo. Die laatste haalde zwaar uit naar de manier waarop de ministerkeuze zou gestuurd zijn door zijn eigen voorzitter. ‘Dat is niet de manier waarop ik aan politiek wil doen. Er is duidelijk een vertrouwensbreuk.’