De parlementaire commissie die de aanslagen van 22 maart onderzoekt, besprak gisteren het onderzoek dat de veiligheidsdiensten naar Oussama Atar voerden. Verschillende bronnen noemen hem de meest gezochte terrorist van Europa, omdat ze in hem de mythische “Abu Ahmed” zien – de man die vanuit Syrië de aanzet gaf tot de aanslagen van Parijs en Brussel.

In een rapport van het Comité I, dat toezicht houdt op de Staatsveiligheid, wordt beschreven hoe Atar zijn ­neven El Bakraoui kon bezoeken in de gevangenis. De bezoeken gebeurden wellicht in 2013. De aanslagen van Parijs waren toen nog veraf.

Atar stond toen wel al bekend als geradicaliseerde moslim. In 2005 trok hij naar Irak, waar hij wapens verhandelde. Na een celstraf van zeven jaar en dankzij tussenkomsten van de Belgische regering, kan de man in 2012 terugkeren naar ons land. De veiligheidsdiensten lieten na hem in de gaten te houden.

Khalid en Ibrahim El Bakraoui zaten intussen een zoveelste celstraf uit voor zwaar banditisme. Khalid (27) kreeg vijf jaar voor een diefstal met geweld. Ibrahim (29) werd met tien jaar bedeeld omdat hij met een kalasjnikov naar de politie gevuurd had.

Daar kregen ze bezoek van Atar, in totaal twintig keer. De neef uit Irak naar wie de broertjes opkeken zou hen mogelijk in de cel bekeerd hebben tot het radicale islamisme. “Het valt aan te nemen dat de gesprekken tussen Atar en zijn neefjes niet over koetjes en kalfjes gingen, maar over de jihad”, aldus een bron.

Of hij hen daar echt onderwezen heeft en er volbloedterroristen van gemaakt heeft, is nog geen uitgemaakte zaak. “De enige die het ons nog kan vertellen, is Atar zelf. Maar die is spoorloos”, zegt de bron nog.

Pas op 23 maart, de dag na de aanslagen, ontdekten speurders dat Atar verdwenen was. Wellicht zit hij in Syrië. Ondanks afspraken met Amerika had hij toch weer een paspoort gekregen.

Het hele verhaal doet enorme vragen rijzen. Blijkbaar kan iedereen, veroordeeld of niet, gevaarlijk of niet, zijn familie in de gevangenis bezoeken.