Het debat tussen vicepresident Mike Pence en kandidaat vicepresident Kamala Harris verliep een pak beschaafder dan de weinig enthousiasmerende show die hun beide bazen een week geleden opvoerden. Toch had ook moderator Susan Page de zaak niet onder controle. Zo antwoordden beide kandidaten vaak niet op de gestelde vraag en bleven ze ook na hun spreektijd doorpraten.

Amerikanen hebben sowieso een lage dunk van het vicepresidentschap en dat geldt vooral voor de vicepresidenten zelf. Joe Bidens stafchef zei het ooit als volgt: ‘In Amerika telt enkel wie wint, dus al wie met een grote badge aankomt waarop staat geschreven: ‘Ik ben nummer twee’, vraagt om moeilijkheden …’ 

Een vicepresidentieel debat is dan ook een beetje als een voetbalwedstrijd tussen twee reserve-elftallen. Zowel Pence als Harris putten zich uit in het opsommen en herhalen van de verwezenlijkingen van het eerste elftal (hun baas) en het demoniseren van de tegenstander. Een dynamiek die misschien sympathie opwekt bij de achterban, maar een debat volledig plat slaat. 

Pence presidentiëler dan Trump

Pence toonde zich een volleerd politicus, die veel coherenter zijn punt maakt dan Donald Trump en ook veel presidentiëler overkomt. Maar hij had een moeilijk palmares te verdedigen. Als hoofd van de coronavirus task force moest hij nu aan een debat deelnemen achter plexiglas. Toch slaagde Harris er zelden in zijn standpunten onderuit te halen. Verder danste hij handig om moeilijke vragen heen en slaagde erin de gaten te vinden in Harris’ betoog over fracking en de manier waarop de Democraten onvoldoende optreden tegen plunderingen en geweldplegingen in de marge van de BLM-protesten.

Harris startte sterk en dwong onmiddellijk respect af, toen ze Pence terechtwees wanneer hij haar onderbrak. Toch liet ze een aantal open kansen voor doel liggen waar het de Amerikaanse Covid-19-tragedie betrof. Ook viel ze vaak terug op de al tot in den treure toe grijsgedraaide draaiorgeldeun over Trumps belastingaangifte, zijn minachting voor militairen en NAVO-partners, zijn vermeende sympathie voor blanke supremacisten en zijn plannen om Obamacare volledig af te voeren. Ze scoorde punten inzake de controverse omtrent de benoeming van een nieuwe opperrechter aan het Hooggerechtshof en politiegeweld tegen zwarte burgers.

De kroniek van een slaapverwekkende vertoning

Al bij al de kroniek van een slaapverwekkende vertoning. Waarbij weinig of geen nieuwe zaken aan het licht kwamen en de kijkers blij waren dat het voorbij was. Een debat dat niemand zich over vier jaar nog zal herinneren.

De organisatie van debatten in een totaal gepolariseerd politiek landschap heeft nog weinig zin. Amerikanen hebben hun keuze gemaakt. Geen vicepresidentieel debat dat daar veel aan zal veranderen. Vrouwen vonden dat Harris het debat won, mannen neigden naar Pence.

De reservenwedstrijd eindigde dus in een gelijkspel, al zullen de beide supporterskernen daar wel anders over denken.