‘Ministerdrama’ brengt Groen-voorzitter Almaci in de problemen: ‘Ze verdeelt de partij’

Groen zou in een feeststemming moeten verkeren. Voor het eerst in twintig jaar proeft de partij van de federale macht. In Vivaldi krijgen de ecologisten een unieke kans om zich te bewijzen. Maar de champagnekurken knallen niet. Integendeel. 

Voorlopig durft niemand het luidop te zeggen, maar binnen het partijkader wordt het voorzitterschap van Almaci in vraag gesteld. Een aantal vooraanstaande groenen ziet het niet meer goed komen onder haar leiding. Dat leert een brede belronde van De Morgen. “Ze verdeelt de partij. Zo kan het niet meer”, luidt het.

Calvo

Terug naar woensdagavond 30 september. In Gent zijn de groenen al urenlang aan het ruziën over de ministercasting voor Vivaldi. Almaci schuift  Petra De Sutter en Tinne Van der Straeten naar voor, op basis van een rondvraag in de partijrangen. 

Kristof Calvo gaat niet akkoord. Hij vindt steun bij onder meer de Kamerleden Wouter De Vriendt en Jessika Soors.

De discussie wordt uiteindelijk donderdagochtend om halfzes beslecht via een geheime stemming in de politieke raad. De Sutter en Van der Straeten halen het. Calvo blijft ontgoocheld achter. 

“Almaci heeft de ministerverdeling slecht beheerd. Dit is symptomatisch voor haar manier van leidinggeven”, zegt een hoge bron. “De interne tegenstellingen zijn ontploft.”

Binnen de groene partijleiding ettert het al veel langer. De tegenvallende verkiezingen in mei 2019 zijn het begin van alle miserie. Almaci en Calvo eisen de hoofdrol op in de campagne maar komen niet uit de verf. 

Meteen daarna volgt een strijd over het Vlaamse en federale fractieleiderschap. Björn Rzoska en Calvo behouden hun plek, ten nadele van kandidaten uit de invloedssfeer van Almaci. Waarop in oktober 2019 voorzittersverkiezingen georganiseerd worden. Almaci wint, met een bijzonder nipte voorgift op haar uitdager Rzoska.

“De hoop leefde dat na de voorzittersverkiezingen de partij terug samengebracht kon worden, maar dat is niet gebeurd. Met de kritiek van Rzoska is niets gebeurd”, klinkt het.

Het ‘ministerdrama’ lijkt voor een aantal prominente groenen de druppel. Ze eisen verandering. “Almaci moet dringend het vertrouwen herstellen”, zegt een parlementslid. “Anders is de situatie onhoudbaar.” Iemand anders: “Meyrem is de teugels kwijt als voorzitter.”

Schandalig

Binnen Groen dreigt nu een harde machtsstrijd. De medestanders van Almaci zijn namelijk niet van plan om haar te slachtofferen. 

“Deze rebellie is ongehoord en schandalig. De ministerverdeling is gebeurd op basis van een correcte procedure. We moeten nu de rangen sluiten en ons niet bezighouden met afrekeningen in de kranten”, benadrukt een parlementslid.

Elders wordt erop gewezen dat Almaci nog altijd een “duidelijke meerderheid” van het partijbestuur, de politieke raad en de groene parlementsleden achter zich heeft staan. “Het gaat hier om een kleine groep collega’s die misbruik probeert te maken van de situatie.” 

Om interne tegenstellingen te overbruggen, moet het van twee kanten komen, luidt het. 

Almaci onthoudt zich voorlopig van commentaar. Maandag gaf ze toe dat de ministercasting “op menselijk vlak” niet verlopen is zoals gehoopt. De procedure wordt geëvalueerd. Naar verluidt staat er een gesprek met Calvo in haar agenda ingepland. 

Ook Calvo zelf wil niet meer reageren. Na de beslissing van vorige week is hij enkele dagen gaan uitwaaien aan de zee.

Iemand die zich on the record wil uitspreken over de groene malaise, is Gents boegbeeld Filip Watteeuw. “Het is goed dat in een partij meerdere stromingen zijn, maar je moet die wel bundelen. Ik wil mijn rol daarin spelen, ik heb toch wat ervaring en sta iets verder van het gewoel in Brussel. Verschillende mensen hebben me al geconsulteerd”, vertelt hij.

Is de positie van Almaci stilaan onhoudbaar, zoals partijgenoten van hem oordelen? “We moeten alle opties nu bekijken, maar het is onzin te denken dat je door iemand nu te slachtofferen – of te bevestigen – alles opgelost is.”