Pedersen wint een schitterende editie van Gent-Wevelgem, Van Aert en Van der Poel verzorgen spektakel maar kopen er niets mee

Doedelzakken aan de Menenpoort. Geen publiek, wel een ceremoniële start in Ieper voor de eerste Belgische klassieker van het najaar. Gent-Wevelgem is de voorbije jaren altijd een garantie op spektakel geweest. Oktober werd in coronatijden even het nieuwe maart. De weersomstandigheden bleven in elk geval dezelfde.

Wie Gent-Wevelgem zegt, denkt wind en regen. Dat kregen de renners ook, alleen bleef de verwachte waaieroorlog in De Moeren uit. Met de wind in de rug ging het daarna in elk geval wel snoeihard. Dan al werd duidelijk dat het niet de dag zou worden van Caleb Ewan of Oliver Naesen, die ten val kwam.

In de spits van de koers zowaar een oud-wereldkampioen. Mark Cavendish liet zich na maanden van ellende opmerken in de vlucht van de dag. Met Molly en De Wilde kreeg hij ook twee Belgen mee. Verder dan de eerste passage over de Kemmelberg droeg hun aanval evenwel niet.

Te meer omdat Ineos-Grenadiers daar de koers in handen nam. De Britten trokken door in dienst van Kwiatkowski, al viel er nadien geen spoor meer van de Pool te bekennen. Gianni Vermeersch trok dan maar op avontuur. Met Vanmarcke, Trentin, Pedersen, Küng en nog enkele anderen ontstond zo een leuke kopgroep. 

Deceuninck-Quick.Step, topfavorieten Van Aert en Van der Poel moesten plots een minuut goedmaken. Bij de Plugstreets en de tweede beurt op de Kemmel werd daarom fors doorgetrokken. Zo kregen we in de rug van de aanvallers een elitegroepje met onder meer Van der Poel, Van Aert, Bettiol, Degenkolb, Sénéchal en Lampaert. 

De laatste beklimming van de Kemmelberg zorgde ervoor dat de twee groepjes samenklitten. Toch gebeurde dat niet zonder een fikse demarrage van Van Aert. Onze landgenoot was samen met Van der Poel de beste bergop en sleurde de rest er weer bij. Met 15 ronkende namen ging het richting Ieper. 

De heuveltjes waren op, maar het spektakel nog lang niet. Küng zag zich met Pedersen, Degenkolb en Van Aert kansloos in de sprint. De Zwitser trok alleen ten aanval, zonder succes. Ook de mannen van Deceuninck-Quick.Step moesten iets verzinnen, net als Vanmarcke en Bettiol. 

De winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 2019 probeerde meermaals de forcing te voeren. Ook Van Aert liet zich niet onbetuigd. Het was vooral Van der Poel die op de uitvallen van zijn concurrent in het veld reageerde. De Nederlander reed meermaals een gaatje dicht - ook op anderen - en koerste zichzelf zo naar de vaantjes. 

De juiste uitval was er dan toch één van Bettiol. De Italiaan kreeg Sénéchal en Trentin mee. Van Aert paste, onder de vod kwam Pedersen met een ultieme jump aansluiten. De Deen keek de kat uit de boom bij de talrijke aanvallen in de finale en plaatste zijn sprong op het juiste moment. 

Met z’n vieren naar de meet dus in de Vanackerestraat. Daar stond geen maat op Pedersen. De wereldkampioen van Yorkshire was enkele fietslengten sneller dan Sénéchal en Trentin. Pedersen won vier jaar geleden de belofteneditie van Gent-Wevelgem. Nu is het ook bij de grote jongens prijs. 

Vanaf morgen gloednieuwe podcast op HLN.be: “In Het Wiel - met Stijn Vlaeminck & Tom Boonen”

Wie gaat er vandaag met de zege aan de haal? Doe mee met de Gouden Klassiekers en bewijs dat jij de grootste wielerkenner bent!

Gent-Wevelgem zwaarder dan voorbije jaren, maar toch opvallend veel spurters aan de start: “Als je slechte benen hebt, is de Kemmelberg de hel” (+)

De clash tussen topfavorieten Van Aert en Van der Poel in cijfers