Voor de lol zeven uur in een 787 van Sydney naar Sydney: ‘Mensen missen het vliegen zo’

Eindelijk, na acht maanden wachten, zat David Thompson weer in een vliegtuig. De 45-jarige architect uit Sydney is dol op reizen én een vliegtuigfanaat. Als kind werd hij door zijn vader regelmatig meegenomen naar het vliegveld om naar de opstijgende toestellen te kijken. Alleen al aan de vorm en de kleur van de staart kan hij je vertellen wat voor type vliegtuig het is. Met lede ogen moest de Australiër de afgelopen maanden toezien hoe het internationale luchtverkeer door het coronavirus werd platgelegd.

Maar nu kon het weer.

Zaterdagochtend om 10.30 uur vertrok een Boeing 787 Dreamliner van luchtvaartmaatschappij Qantas vanaf vliegveld Sydney. Het toestel vloog via de Gold Coast naar Brisbane, over het Great Barrier Reef naar de rotsgebergten in het noorden, om na zeven uur op de plek van bestemming aan te komen: Sydney.

Sydney? Ja, vlucht QF787 van Qantas was een zogenaamde ‘vlucht naar nergens’. Verschillende vliegmaatschappijen bieden sinds kort dit soort rondvluchten aan, om reisrouwende passagiers toch even die vliegervaring te geven. Zo vliegt het Taiwanese Tiger Air naar het Koreaanse vakantie-eiland Jeju. Of beter: het vliegtuig cirkelt enige tijd boven het eiland, voor het weer rechtsomkeert maakt. Singapore Airlines heeft geen vluchten naar nergens, maar biedt diners aan in stilstaande toestellen. Wie thuis wil blijven, kan het vliegtuigeten ook thuisbezorgd krijgen.

De vraag is natuurlijk: waarom zou je dit allemaal willen?

De reislustige Thompson zegt geen moment te hebben getwijfeld. Dit was “een unieke kans om dit jaar nog een keertje te kunnen vliegen”, vertelt hij vooraf aan de telefoon. En een kans om delen van Australië te zien waar hij nog nooit was geweest.

Het resultaat was “nog beter dan verwacht”, vertelt hij na afloop. “Het was echt geweldig. We vlogen op 500 meter hoogte rondjes boven het Great Barrier Reef. Spectaculair.”

Qantas bleek flink te hebben uitgepakt: cocktails in de businesslounge voor vertrek, lunch van een beroemde Australische chef-kok en een gratis Qantas-pyjama, die, vertelt Thompson, “sommigen ook echt aantrokken”.

Hoogtepunt was de vlucht over Uluru, de grote roodkleurige rotsformatie die spectaculair uit de Australische woestenij opdoemt. Het is een heilige plek voor de Aboriginals en sinds vorig jaar is het verboden de rots te beklimmen. “Majestueus was het, de cabine was even helemaal stil.”

Voor Qantas vormt de vlucht een kans op wat positieve pr na het drama van het afgelopen halfjaar. Het bedrijf, dat alle internationale vluchten en 80 procent van de binnenlandse vluchten heeft geschrapt, duikt dit jaar diep in de rode cijfers en moet zesduizend werknemers ontslaan. Het is voor vliegfanaat Thompson een extra reden mee te gaan. ‘Ik heb vrienden die er werken. Ze zijn of hun baan kwijtgeraakt of hun uren zijn drastisch teruggeschroefd. Ik hoop dat ik hiermee iets kan bijdragen.’

De kaartjes voor de vlucht (480 euro) waren binnen tien minuten uitverkocht. “Het is duidelijk dat mensen het vliegen missen. Terwijl we wachten tot de grenzen opengaan, zullen we zeker meer kijkvluchten aanbieden”, aldus een Qantas-woordvoerder.

Niet iedereen is even enthousiast. Thompsons eigen vriend was sceptisch. “Hij zei: ‘Ik ga echt niet zeven uur lang voor de lol in een vliegtuig zitten om nergens heen te gaan’.”

De vlucht riep ook veel verontwaardigde reacties op, zo blijkt op de Facebook-pagina van Qantas. Veel klanten wachten al lang op teruggave van het geld voor gecancelde vluchten. “Het zou mooi zijn geweest als ik het geld had gehad voor deze vlucht, maar ik wacht nog steeds op mijn retourbedrag”, schrijft een klant.

Anderen vinden het bezwaarlijk om voor niks de lucht in te gaan terwijl vliegen schadelijk is voor het milieu (Qantas zegt dat de uitstoot “100 procent gecompenseerd” wordt). Thompson is het daar niet mee eens. “Ik ben ook voor klimaatactie, maar er zijn grotere zaken om je druk over te maken dan dit ene vluchtje. Bovendien, zonder pandemie zouden er nu tienduizenden extra vliegtuigen in de lucht zitten.”

Dat klopt. Volgens FlightRadar24 stegen er in de regio Azië in de eerste acht maanden van dit jaar 4,5 miljoen vliegtuigen op. In dezelfde periode vorig jaar waren dat er bijna twee keer zoveel. Het zijn vooral de binnenlandse vluchten die het vliegverkeer redden. Internationaal vliegt er bijna niks, omdat vrijwel alle landen in de regio de grenzen potdicht houden.

Zelfs een reisbubbel met Australië en Nieuw-Zeeland, aangekondigd in mei, is er nog altijd niet. Luchtvaartkoepel IATA riep landen vorige week op de grenzen weer te openen en zo de industrie te redden. Vliegen zou veilig zijn door passagiers te dwingen zich voor vertrek te laten testen. Maar dat is geen waterdicht systeem.

Tot de grenzen opengaan, moeten reisfans het doen met vluchten naar nergens. Onder hen de 27-jarige Willy Kong uit Brunei, die zijn jarige verloofde onlangs verraste op een diner hoog in de lucht. “Alleen al het binnengaan van de internationale luchthaven, voor het eerst in zeven maanden, gaf een enorme kick”, zegt Kong. “Ik weet dat sommige mensen dit gek vinden, maar probeer het maar eens. Het was echt bijzonder om je eigen land zo te bekijken.”

Kong had zich “rot” gevoeld toen de regering van Brunei in maart besloot de meeste vluchten te schrappen. “Ik dacht dat ik misschien wel lange tijd niet meer in een vliegtuig zou kunnen zitten.”

De Australiër Thompson vermoedt dat luchtvaartmaatschappijen als Qantas met de vluchten naar nergens de binnenlandse vliegmarkt een oppepper willen geven. “Ik moet bekennen dat het heeft gewerkt. Toen we zo rond vlogen dacht ik wel: wat is Australië toch mooi. Mijn vriend en ik hadden het er gisteren over, onze volgende vakantie gaat naar het Noordelijk Territorium.”