Over de uitwerking van die barometer wordt nu al weken gediscussieerd, nadat de regering-Wilmès het eerste voorstel afwees wegens te rigide. Maar deze week zou er dus uitsluitsel komen. In plaats van de oorspronkelijke eenduidige drempel – het aantal ziekenhuisopnames – zou ook het aantal besmettingen en de positiviteitsratio – het percentage positieve testen tegenover het totaal aantal testen– gelden als scheidslijn tussen de kleurencodes. Bovendien kunnen ook “kwalitatieve indicatoren” wegen: een regeling die dus ruimte laat voor interpretatie.

Makkelijker

Wat wél nog uitgeklaard moet worden: zullen de kleurencodes uiteindelijk gelden voor het hele grondgebied, of wordt elke provincie afzonderlijk onder de loep genomen? Een nationale aanpak heeft verschillende voordelen. Zo is het heel wat makkelijker om nieuwe regels te communiceren naar een bevolking als die voor iedereen gelden. Ook voor mensen die dagelijks het hele land doorkruisen, is het eenvoudiger om één set regels in het achterhoofd te houden.

Die regels zouden voorlopig ook nog soepeler zijn dan bij een provinciale regeling. Op basis van het eerste Celeval-advies is België immers nog een oranje zone, waar bijvoorbeeld 3 nauwe contacten toegestaan zijn. Al zou ons land volgens simulaties wel eerstdaags de drempel om naar code rood over te gaan, overschrijden.

Serieus in de problemen

Bij een provinciale regeling zit een groot aantal provincies serieus in de problemen. Brussel zou donkerrood kleuren, samen met het gros van de Waalse provincies. Onder die rode code mag elke inwoner slechts één nauw contact hebben buiten zijn gezin, en zal een hele resem nieuwe maatregelen van kracht zijn.

De Vlaamse provincies zouden bij zo’n provinciale regeling van de barometer voorlopig allemaal gespaard blijven van code rood.