Wielertoerisme bij vrouwen in enkele jaren tijd erg populair: "Nieuwe wielertoerist is vrouw van 30"
Almaar meer vrouwen gaan samen koersen in hun vrije tijd. Bij de grootste Vlaamse wielerfederatie zagen ze het aantal vrouwelijke leden in 5 jaar tijd met bijna de helft stijgen. "Vooral jonge vrouwen springen op de fiets", klinkt het bij Cycling Vlaanderen. In wedstrijden blijft de vervrouwelijking uit. Radio 2-reporter Anke Van Meer ging op fietstocht met de oprichtster van een fietsvriendinnenclub.
Mensen die er in het weekend vaak op uit trekken hadden het al langer in de smiezen: het zijn lang niet louter mannen die je in wieleroutfit tegenkomt om met of tegen elkaar te koersen. Ook almaar meer vrouwen hebben de smaak te pakken gekregen. Dat blijkt ook uit cijfers van de twee grootste wielerfederaties voor amateurs. Ongeveer 4 op de 10 wielertoeristen zijn nu vrouwen.
Aantal vrouwen stijgt 45 procent op 5 jaar tijd
Het aantal vrouwelijke leden bij de Vlaamse Wielrijdersbond steeg op amper 5 jaar tijd van 52.126 naar 75.925. Dat is een toename met 45 procent. Ook bij Cycling Vlaanderen merken ze dat meer vrouwen zich laten registreren. Op 3 jaar tijd steeg het aantal vrouwelijke wielertoeristen daar van 10.000 naar 16.000. Opvallend veel jonge vrouwen kiezen voor de sport.
De nieuwe wielertoerist is geen man van middelbare leeftijd maar een vrouw van 30
"Het profiel van de vrijetijdsfietser is normaal gezien een man tussen de 40 en 65", zegt Frank Glorieux van Cycling Vlaanderen. "Nu merken we dat de sterkste ledenstijging elders zit: bij vrouwen tussen 25 en de 35 jaar."
(lees verder onder de foto)
"Corona speelt zeker een rol"
De ledenaantallen stijgen bij de officiële federaties maar in werkelijkheid zijn er nog veel meer vrouwen die samen koersen. Het gaat dan over vriendengroepjes die zelf routes uitstippelen of liefhebbers die elkaar bijvoorbeeld via het internet vinden. Madam Vélo is zo een "community" die vrouwen samenbrengt in heel Vlaanderen zonder vaste club of agenda. "Corona heeft er zeker voor gezorgd dat ook vrouwen sneller en vaker naar de fiets grepen om buiten te zijn en te kunnen sporten", klinkt het daar.
Het is laagdrempelig, zonder competitie en echt alle vrouwen zijn welkom
Madam Vélo werd 5 jaar geleden opgericht door Sophie De Brabander. Ze wilde een plek creëren waar ervaren en minder ervaren wielerliefhebbers elkaar konden vinden om samen te gaan koersen en ervaringen uit te wisselen. "Ik heb een hartafwijking en zocht naar hobbyfietsers maar kwam telkens uit bij vrouwen tussen de 30 en de 50 die vaak erg traag fietsten omdat ze medische problemen hadden of moesten revalideren. Ik had een grotere uitdaging nodig en besloot zelf met een community te starten waar vrouwen fietsvriendinnen kunnen vinden. "
"Er zijn wel wat clichés over vrouwen en mannen die, ook op de fiets, niet blijken te kloppen. Zo kletsen mannelijke wielertoeristen zeker evenveel als vrouwelijke. Je hoort ze vaak al van ver komen", lacht De Brabander. "Er is een serieuze inhaalbeweging bezig maar echte gelijkheid is er nog niet. Dat zie je zeker in het competitiewielrennen. Vrouwen worden er niet zo goed betaald als mannen en er zijn ook minder wedstrijden op de televisie. Ook in materiaal is er nog verbetering mogelijk. Nu zie je heel veel roze tinten en producten zijn vaak een doorslagje van de bestaande mannenversie."
(beluister hieronder de testrit van reporter Anke Van Meer met Madam Vélo)
Reporter Anke Van Meer gaat fietsen met Madam Vélo
In mijn wielerclub zitten enkel mannen, maar dat laat me niet ontmoedigen. En achteraf drink ik graag een pintje mee
Ook Wendy Beynsberger is een fervente fietser uit Kinrooi. Ze zit al sinds 2006 op haar koersfiets. “Die passie is gestart toen ik als kinesist in het ziekenhuis van Heusden-Zolder de kans kreeg om mee de Mont Ventoux te beklimmen.” Wendy zit wekelijks –als het mooi weer is- bijna drie keer op haar fiets. Ze fiets vaak alleen, maar heeft zich ook aangesloten bij een lokale wielerclub. “In die wielerclub zitten enkel mannen, maar dat laat me niet ontmoedigen. En achteraf drink ik graag een pintje mee.” Ze raadt vrouwen aan op de fiets te kruipen voor de mooie natuur die je onderweg tegenkomt. Wendy is ook een "bike-captain" voor Think Pink. Dat wil zeggen dat ze twee keer per jaar op de fiets springt ten voordele van de organisatie. "In 2014 heb ik zelf borstkanker gehad. Daarom is Think Pink me heel genegen."
Vrouwen geen competitiebeesten?
"Het aantal vrouwen dat voor het plezier fietst, stijgt fors maar dat vertaalt zich niet in even goede cijfers als we naar het competitiefietsen kijken", vertelt Frank Glorieux van Flanders Cycling. "Daar is het zelfs dramatisch. We tellen amper 150 vrouwen die competitie rijden, tegenover 3.000 mannen. Een inhaalbeweging is nodig en daar investeren we nu in."
(lees verder onder de foto)
De media-aandacht voor vrouwelijke wielerwedstrijden stijgt de voorbije jaren langzaam. Zo zijn almaar meer vrouwenwedstrijden ook live op de televisie te volgen. "Al is dat erg relatief", vertelt wielerblogster Bieke Purnelle. "De Ronde van Vlaanderen voor vrouwen wordt pas sinds 2018 uitgezonden. Toch stijgt de publieke belangstelling en ook de kijkcijfers doen het almaar beter. Dat is positief want zo winnen de namen van wielrensters aan bekendheid. Rolmodellen zijn nodig."
Jong vrouwelijk talent op de fiets krijgen én houden is de uitdaging
De topprestaties van Vlaamse wielervrouwen zoals Jolien D'Hoore en Lotte Kopecky kunnen vrouwen overtuigen om meer te gaan fietsen en helpen misschien ook om jonge meisjes te laten starten met competitierennen. "Toch zijn er nog veel drempels", zegt Anne-Laure Gheerardyn van Cycling Vlaanderen. Zij coördineert ZIJ AAN ZIJ, een project om meer wielertalent op te sporen en wedstrijden te laten rijden.
Goede omkadering is superbelangrijk. Nederland zet er al jaren op in en die aanpak werkt
"De bedoeling van ons project is dat we het makkelijker en goedkoper maken", vertelt projectleider Anne-Laure Gheerardyn van Cycling Vlaanderen. "We richten ons op jonge meisjes tot 18 jaar. Zij kunnen een topfiets huren voor een erg zachte prijs en ze krijgen ondersteuning van een volledig vrouwelijk team. De trainers, de coaches en de mecaniciens zijn allemaal vrouwen. We hopen vertrouwen te creëren." Met het project hoopt Cycling Vlaanderen nieuw talent te vinden.
"Wij zijn een wielerland maar geen echt fietsland. In Nederland hebben alle jonge meisjes een fiets en is de fietsomgeving vaak veiliger. Dat speelt mogelijk ook een rol in de keuze voor wielrennen als hobby", zegt Purnelle nog. "Al worden er erg belangrijke stappen gezet! "
