Dat iemand een superverspreider is, heeft met veel meer te maken dan met het virus alleen. Dat zei Van Gucht op de persconferentie van het Crisiscentrum.

‘Een superverspreider is iemand die heel veel virus produceert en uitscheidt, en tegelijkertijd weinig of geen symptomen heeft’, legde Van Gucht uit. ‘Daardoor blijft die persoon vrij actief en vaak is die persoon zich er niet van bewust dat hij of zij virus uitscheidt. De periode dat we veel virus produceren is vrij kort. Die duurt drie, vier, misschien vijf dagen. Als we toevallig in die periode sociaal heel actief zijn geweest, dan kan je veel mensen besmetten. Het gaat om een combinatie van factoren die heel toevallig kunnen zijn.’

Als er bij iemand veel virus wordt gevonden met een neusswap, kun je er volgens Van Gucht van uitgaan dat die persoon heel besmettelijk is. ‘Maar in essentie betekent dat niet noodzakelijk dat iemand een superverspreider is. De boodschap is altijd hetzelfde: als u positief test moet u in isolatie. Veel virus of weinig virus.’

Bronopsporing

De Antwerpse provinciegouverneur Cathy Berx riep onlangs nog op om superverspreiders verplicht in isolatie te plaatsen. Ook viroloog Marc Van Ranst riep in juli op om superverspreiders snel te detecteren. Maar dat is dus verre van evident. Bronopsporing kan daarin een belangrijke rol spelen. Als iemand besmet is, is de kans groot dat dit gebeurde door ­iemand die meerdere mensen aanstak. 10 tot 20 procent van de besmette personen zijn goed voor 80 tot 90 procent van de verdere besmettingen. Wordt de bron gevonden, dan is het zaak om zijn of haar contacten na te gaan.

De bekendste superverspreider uit de afgelopen coronaperiode is de Duitse barman van de après-skibar Kitzloch in het Oostenrijkse Ischgl. In de eerste week van maart besmette hij onbewust grote aantallen vakantiegangers die kort daarna terug naar huis vertrokken en het coronavirus met zich meenamen.