Het eerste gesprek met Ines De Vos (50), mevrouw Bart De Pauw: ‘Ik ken de waarheid. En ik kan daarmee leven’

Over Ines De Vos was nooit veel geweten. Ze gaf geen interviews, meed de rode lopers, en vond dat prima zo. Er was - in betere tijden - al genoeg aandacht voor haar man, zijzelf hoefde niet zo nodig ook nog op de voorgrond. De afgelopen drie jaar hebben daar in principe niets aan veranderd. Toch praat ze en dat doet ze voor het eerst. Omdat er dingen gezegd moeten worden over de VRT, vindt ze. 

In haar hoofd rijpt al drie jaar een kwaadheid, waar pas vorige week woorden aan werden gegeven in een officiële ingebrekestelling. Uitvoerig wordt daarin beschreven hoe Bart De Pauw in 2017 aan de deur is gezet bij de VRT en wat daar volgens het kamp-De Pauw niet koosjer aan was. Goed voor een geëiste schadevergoeding van 12 miljoen euro. Al is er ook nog een andere reden waarom Ines De Vos wil praten. Het is daar in Lier, tussen de gezinsmuren, verdomd moeilijk geweest. En ook dat mag de wereld weleens weten, vindt ze.

Komend voorjaar zal haar man voor de correctionele rechter staan. Tegenover hem zullen tien vrouwen staan met een verhaal over wat zijzelf grensoverschrijdend gedrag noemen. Het zal gaan over sms'en en over #MeToo. Het zal ook gaan over 2017, toen de etterbuil barstte en Vlaanderen met Bart De Pauw z'n eigen Harvey Weinstein kreeg. Sindsdien leidt Bart De Pauw een leven op de plek die Ines De Vos goed kent: ver weg van de schijnwerpers. Voor één keer draait ze de rollen om. Een verhaal van 'stand by your man', ook als het moeilijk is.

Je hebt drie jaar gezwegen. Niemand had beeld bij 'mevrouw De Pauw'. Nu treed je op de voorgrond. Waarom? En waarom nu?

"Ik denk dat dit het gepaste moment is, omdat er nu die ingebrekestelling is. Ik heb voor het eerst het gevoel dat ik het leven weer wat in handen kan nemen. Ik heb de kracht om er weer tegenaan te gaan. Ik heb van meet af aan een slecht gevoel gehad bij dat verhaal van de VRT. Wat Paul Lembrechts (toen VRT-CEO, red.) zei: dat klopte gewoon niet."

De ingebrekestelling. Een interview. Is dit de start van een tegenoffensief?

"Ik heb drie jaar achteraan in de bus gezeten. Langzaamaan ben ik opgeschoven. Eindelijk zit ik vandaag weer aan het stuur. Er is een stukje waar ik weer controle over heb. Ik kan eindelijk de strijd aangaan. Ik neem Paul Lembrechts enorm kwalijk wat hij heeft gedaan. Hij wist dat hij leugens vertelde. Maar hij heeft er een dossier mee gefabriceerd waar wij tot op de dag van vandaag de gevolgen van dragen. Dat is machtsmisbruik. Het is gruwelijk wat die man gedaan heeft. Als CEO had hij alle partijen moeten horen. Dat houdt mij al drie jaar bezig."

Even terug naar 2 november 2017. Je bent er als medezaakvoerster die dag bij, in het kantoor van Lembrechts, waarop je man aan de deur wordt gezet. De reactie van Bart kennen we. Die zagen we in de videoboodschap die hij achteraf maakte. Wat was jouw reactie?

"Die was hetzelfde. We zijn uitgenodigd bij Paul Lembrechts, we zijn daar binnengekomen, hij zat voor ons met twee A4's. Er waren meldingen, zei hij. En ze waren zeer ernstig. De samenwerking moest onmiddellijk worden stopgezet. Bart en ik, wij waren van de hand Gods geslagen. We kregen geen info, wisten helemaal niet waar het precies over ging. We probeerden vragen te stellen maar er kwam geen antwoord. Ik zei: 'Geef ons a.u.b. iéts van info. Ik moet naar het bedrijf om te zeggen dat er geen werk meer is. Ik moet mijn mensen toch een réden kunnen geven!'"

"De week erna kwam er een nieuw gesprek, maar dat bleef even vaag. Geen feiten, niks concreets. Bart stond met de rug tegen de muur. Toen heeft hij dat filmpje gemaakt. Hij heeft de vlucht vooruit genomen."

Achteraf bekeken: was dat filmpje een goed idee?

"Veel mensen hebben me die vraag gesteld. Ik weet het niet. Wat ik wél denk: Paul Lembrechts is door dat filmpje in een colère geschoten. Daags nadien is hij op al z'n kanalen zijn verhaal komen doen. Als reactie heeft het parket actie ondernomen. Het is dankzij dat onderzoek van het parket dat we nu weten wat Bart precies wordt aangewreven. Anders hadden wij nog altijd niks geweten."

Wat zei Bart tegen jou over die feiten? Hoe eerlijk was hij?

"(denkt na) Hij zei: 'Ik denk dat het dáár en dáár over kan gaan.' We zijn al lang getrouwd. Ik ken mijn man. Ik weet hoe hij in elkaar zit. Dat hij sms'en stuurt, wéét ik. Bart is iemand die erg veel communiceert per sms. Ik schrik er niet van dat daar soms een bericht tussen zit dat er, ongeacht de context, los over gaat. Wat ik voor alle duidelijkheid afkeur."

De verhalen, de beschuldigingen die je hoorde: kon je die rijmen met hoe je Bart kent?

"We hebben daar veel over gepraat. Bart is een bekend figuur. Hij is soms wat vrijpostig. Ik kan me inbeelden dat dat soms intimiderend is voor mensen. Ze denken dat ze grapjes moeten maken. Of gevat moeten reageren. Bart heeft dat niet juist ingeschat."

Het verhaal speelde zich af in volle #MeToo-hysterie. Was er écht sprake van #MeToo? Of moest er een kop rollen en werd het die van Bart?

"Vooral dat laatste. Althans, dat gevoel heb ik. Als een sms krijgen het ergste is wat je overkomt binnen #MeToo? Ik denk dat er binnen onze sector wel andere dingen gebeurden."

Er stapten uiteindelijk tien vrouwen met een verhaal naar het gerecht. Ben je boos op die vrouwen?

"Nee. Ik vraag me alleen af wat ze in die rechtszaal gaan komen doen. Wat hebben ze daar te zoeken? Ik heb geen idee."

Staan ze daar op de juiste plek? De feiten die ze jouw man aanwrijven: zijn dat feiten van die aard dat ze beoordeeld moeten worden door een strafrechter?

"Ik vind persoonlijk dat deze zaak niet in een rechtbank thuis hoort. Bart heeft dingen gedaan die niet oké zijn. Maar niks dat beoordeeld moet worden door een correctionele rechter. Veel kan ik daar niet over zeggen. Het proces moet nog voorkomen."

Ben je boos op Hilde Van Mieghem, die #MeToo bij ons heeft aangezwengeld?

"Absoluut. Ze heeft daar een heel activistische rol in gespeeld. Dat was voor ons heel pijnlijk. We zijn opgejaagd door de media. Af en toe was er een rustmoment. Dat hadden we nodig om op adem te komen. Maar Hilde Van Mieghem blééf te pas en te onpas leugens vertellen, terwijl wij nog steeds niet wisten waar het over ging. Pas toen Bart drie maanden later werd ondervraagd door de onderzoeksrechter, wisten we waar het over ging. Dus ben ik kwaad op Hilde Van Mieghem? Laat ons zeggen dat ze onwaarschijnlijk veel schade heeft berokkend aan mij en de kinderen."

Ben je boos op Bart?

"(denkt na) Kijk. Bart heeft een aantal dingen gedaan die niet oké zijn. Maar wat de VRT op zijn beurt met twee vage, oude meldingen heeft gedaan en wat Paul Lembrechts daarmee heeft aangericht, daar heeft Bart geen schuld aan. Het is dubbel. Een huwelijk gaat niet altijd over rozen. Iedereen heeft zijn crisissen. Dat is bij ons niet anders."

Beschrijf eens de afgelopen drie jaar? Er is die bom in 2017. Daar volgen een paar heel tumultueuze maanden op. Hoe was het intussen thuis?

"Dat zijn zeer moeilijke jaren geweest. Zeer intens. Dat heeft voor veel stress en verdriet gezorgd. De eerste twee jaar probeer je vooral overeind te blijven. Je hebt je bedrijf, je kinderen, je gezin. Gelukkig heb ik geweldige ouders die goed voor ons gezorgd hebben. En fantastische vriendinnen die ons ongelooflijk hebben opgevangen. Voor de rest is dat slepend. Dat geeft ongelooflijk veel stress."

Over Bart waren de meningen verdeeld. Over jou denk ik dat iedereen het eens was: niémand wilde in jouw schoenen staan.

"(Wordt emotioneel) Nee, dat denk ik ook niet. Het begint nu echt lang te duren. Dat begint zo... door te wegen. (Krijgt het moeilijk, loopt even van tafel, komt wat later terug) Ik wou gewoon zo graag dat al dit, het proces en zo, sneller had gekund. Alles ligt nu al zo lang stil. Die eerste twee jaar doe je nog op een soort van adrenaline. In dit derde jaar begin je aan de verwerking. Voor zover dat gaat, tenminste. Want het is nog niet achter de rug. Het gaat met ups en downs."

Hoe was het voor de kinderen?

"Een beetje hetzelfde. Ieder had zijn manier om ermee om te gaan. Die eerste twee jaar denk ik dat we elkaar wat gespaard hebben. Dit is het jaar waarin we erdoor moeten. Als gezin. Het jaar waarin we over de dingen moeten praten. Dat gaat gepaard met veel verdriet, stress en spanning. Het is geen leuke periode. Maar ik heb fantastische kinderen. Ze zijn 17, 19 en 21."

Dat zijn niet de gemakkelijkste gesprekken. Ze gaan over dingen die kinderen niet willen weten van hun ouders.

"We proberen daar open over te zijn. Dat is ook één van de redenen waarom we werk hebben gemaakt van die ingebrekestelling. Je krijgt het aan je kinderen niet altijd uitgelegd. Waarom zou een CEO van de VRT liegen? De ingebrekestelling is mijn manier om tegenover de kinderen aan te tonen dat Paul Lembrechts zware professionele fouten heeft gemaakt. Ik merk, zowel bij mijn kinderen als bij mijn ouders, dat dat toch een soort van erkenning geeft. Een soort last die van hun schouders valt. Dat is een stap in de verwerking."

Geeft het een zekere genoegdoening, nu je met elementen uit het strafdossier kan aantonen dat de VRT bij het ontslag van je man misschien niet handelde volgens de regels van de kunst? Paul Lembrechts had het over 'honderden sms'en met pornografische inhoud'. Uit het dossier blijkt iets anders: hij beschikte er over geen enkele.

"Ik denk dat genoegdoening niet de juiste term is. Het heeft eerder te maken met rechtvaardigheid. Er is al zoveel gelogen over dit dossier dat je eindelijk wil dat er eens iets verteld wordt dat vertrekt van feiten en juistheden. Er is in de pers bijvoorbeeld geschreven dat Bart een poging tot bemiddeling heeft afgeslagen. Alsof hij de macho is die dat niet wilde. Dat is een pertinente leugen! We waren heel graag ingegaan op die uitnodiging. We hadden de data geblokkeerd. Op 3 en 4 september 2018. Er zou een gesprek komen met Bart en die vrouwen. Advocaat Christine Mussche (die de vrouwen vertegenwoordigt, red.) heeft dat afgeblazen. We hebben niks meer gehoord. In de plaats komt er nu een proces. Wij kijken daar niet naar uit. Dat gaat heel pijnlijk zijn. Het zal gepaard gaan met veel verdriet. Voor ons en voor de kinderen."

"Ik denk ook niet dat die vrouwen uitkijken naar dat proces. Meester Mussche zei destijds, kort na het ontslag van Bart, in de krant dat die dames dit niet hebben gewild. Door Paul Lembrechts zitten we nu in een situatie waar niemand om vroeg. We gaan ergens naartoe waar niemand naar uitkijkt. Behalve misschien de pers. En de advocaten. (lacht)"

Heb je er begrip voor dat die tien vrouwen zich tot vandaag in de anonimiteit hullen?

"Ja. Absoluut."

Kan je begrijpen dat ze zich burgerlijke partij stellen in een strafzaak tegen je man?

"Nee. Nogmaals: ik begrijp niet wat ze in een rechtbank te zoeken hebben. En wat ze daarbij willen winnen."

Misschien willen ze excuses? Een schuldbekentenis? Hoe ver had Bart willen gaan bij een eventuele bemiddeling?

"Bart was absoluut bereid om het gesprek aan te gaan met die dames. In een context die voor iedereen oké is. Dat had hij zelfs al bij de VRT gewild, net zoals de preventieadviseur dat toen voorstelde. Bart zou, bij bemiddeling, alles hebben gedaan wat nodig was om weer uiteen te kunnen gaan met een goed gevoel. Minstens zouden die vrouwen het gevoel hebben gekregen aanhoord te zijn."

Je verwijst in de ingebrekestelling naar een ex-vennoot, met wie het tot een harde breuk kwam. Je houdt er rekening mee dat zij via Paul Lembrechts - voor wie ze consultant werd - wraak heeft genomen. Kan je dat hard maken?

"Ik kan daar alleen over zeggen: Bart heeft met die vrouw samengewerkt. Dat liep fout. De visies waren uiteenlopend. Bart en zij: dat waren twee incompatibele karakters. De samenwerking is gestopt en daar is een nijdige, juridische procedure op gevolgd. Vanuit twee kanten is er heel lelijk gedaan tegen elkaar. Na een jaar is er een dading afgesloten, waarin beide partijen zich konden vinden. Daarna is dat verhaal voor ons gestopt."

Maar mogelijk niet voor haar, insinueer je in de ingebrekestelling.

"Dat moet je aan haar vragen."

Vrouwen kunnen zich nog tot aan de start van het proces melden als burgerlijke partij. Ben je bang dat er nog lijken uit de kast zullen vallen?

"Meester Mussche kennende zou ik er niet van schrikken als dat gebeurt."

Ronselt meester Mussche slachtoffers?

"Goeie vraag. Maar ik kan er niet op antwoorden."

Hoe gaat het met Bart? Hij is niet meer gehoord, niet meer gezien.

"Zoals met de rest van het gezin. Hij heeft goeie en kwaaie dagen. Het zijn niet de beste jaren van ons leven. We doen het met vallen en opstaan. Er zijn veel gesprekken. Veel vragen."

Maar niks dat het huwelijk niet overleeft?

"Ik heb geen glazen bol. We zijn nog altijd samen. Ik denk dat we veel steun hebben aan elkaar, hoe raar dat ook kan klinken. We zullen wel zien wat de toekomst brengt. Een huwelijk is geen 'walk in the park'. Dat is bij ons niet anders. Alles heeft zijn tijd nodig."

Dit is een verhaal van 'stand by your man'. Was dat moeilijk? Er waren ook andere opties.

"Mensen lijken er altijd maar van uit te gaan dat het gemakkelijker is om weg te gaan. Ik begrijp dat niet zo goed. Ik kén mijn man. Bart is een speelvogel. Jongensachtig gedrag. Dat onderzoek heeft niks opgeleverd waar ik volledig van achterover val. We hebben veel steun gehad aan elkaar de afgelopen periode. Elk huwelijk draagt zijn kruis. Alleen komt dat van ons in de media."

Is Bart blijven buitenkomen?

"In het begin was dat heel moeilijk. Ik ben de eerste drie weken bijna niet buitengekomen. Bij Bart duurde dat drie, vier maanden. Dat is heftig, hoor, wat je dan overkomt. Je wordt aan de schandpaal genageld en je weet niet waarom. Je loopt door de straat en iedereen denkt te weten wat je deed. Behalve jijzelf."

"Onlangs met die filmpjes van die BV's? Wat de verspreiders van die filmpjes hebben veroorzaakt voor families, heeft Paul Lembrechts op exact eenzelfde manier bij ons veroorzaakt. Maar dan met dingen die niet bestonden. De gevolgen zijn hetzelfde. Dat is niet leuk. Je schaamt je. Ook voor de kinderen was dat heel moeilijk."

Zijn de kinderen daarop aangepakt?

"Nee. De meisjes zijn fantastisch goed opgevangen op school. We hebben daar heel veel steun van gehad. Ook van hun vrienden en vriendinnen. We zijn goed omringd geweest. De kinderen door hun vrienden, wij door de onze. Door mijn ouders. Ik denk dat dat de reden is waarom je er uiteindelijk als gezin wel door geraakt."

Zijn er mensen die je lieten vallen?

"Absoluut. Je leert je echte vrienden kennen. Zij die voor je kinderen komen zorgen. Die tijdens die eerste veertien dagen eten voor je klaarmaken. Die hun deur openzetten. Bij wie je je verhaal kan doen. Die je niet veroordelen."

Herken je de oude Bart nog? De eeuwige scout. De kwajongen. Bestaat die Bart nog?

"Het liefste wat Bart doet, is werken. Programma's creëren. Samen met een ploeg aan een project werken. Zorgen dat iedereen zich goed voelt. Mopjes maken. Ja, Bart is veranderd. Hij is gepakt op wie hij is. De onbezonnenheid is eraf."

Er viel in 2017 van de ene op de andere dag veel werk weg. Wat hebben jullie de afgelopen drie jaar professioneel gedaan?

"'Koeken Troef!' heeft nog 'Twee tot de Zesde Macht' met Jeroen Meus gemaakt. Verder was er een project voor Fernand Huts. Voor VIER maakten we 'Influencers' en we hebben ook geïnvesteerd in ontwikkeling. Maar vooral hebben we veel afgezien. Het zijn moeilijke jaren geweest. Bart had dertig jaar aan een carrière gebouwd. Hij stond op een hoogtepunt. Van de ene dag op de andere stopte dat. De schade is enorm. Hij zegt: 'Ze hebben me mijn ambacht afgenomen'."

Het proces komt eraan, wellicht volgend voorjaar. Welk gevoel overheerst? Opluchting - 'Eindelijk kunnen we dit afronden' - of angst?

"Ik zal blij zijn als we deze miserie achter ons kunnen laten. Tegelijk heb ik ook angst. Er gaat weer een hele hoop bagger komen. Er zullen leugens worden verteld. We gaan weer die onmacht voelen bij verhalen die niet juist zijn. Dingen gaan uit hun context getrokken worden. Ik kijk daar niet naar uit."

Een proces is ook een kans. Om wél de juiste context te duiden.

"Ik heb op zich geen schrik van het proces. Ik heb wél schrik over hoe dat in de media gaat verschijnen. Er zijn in het verleden veel leugens geschreven. Ik ken de waarheid. Die staat in het dossier. En ik kan daarmee leven. Wat in de media verschijnt, daar heb je geen vat op. Dat is voor ons het moeilijkste."

De media maken of kraken Bart straks tijdens een proces?

"Dat is voor het proces al gebeurd. Dit is een enorm dossier geworden. Elke steen is omgedraaid. Er zijn al die burgerlijke partijen. Al die verhalen zullen worden verteld. De heftigheid waarmee dat in het nieuws zal komen, gaat ons kruis zijn."

Bart zal de vrijspraak vragen. Stel dat de rechter hem daarin volgt: kan er ooit eerherstel komen?

"We kunnen dat alleen maar hopen. En dan nog. Hoe krijg je zoiets als 'eerherstel'? Gaat de VRT bij een vrijspraak zeggen: 'Alles is in orde, hier is je contract weer'? Google 'Bart De Pauw' en je krijgt tot het einde der dagen #MeToo-verhalen. Dat is een smet die je nooit nog wegkrijgt."

Tot slot. Waarom geeft Bart dit interview niet zelf?

"Dat zou nu niet opportuun zijn. We proberen de twee zaken gescheiden te houden. Eén: de ingebrekestelling. Twee: de strafzaak. Dat eerste, die ingebrekestelling, is mijn strijd. Het andere, de strafzaak, is de strijd van - in de eerste plaats - Bart. We willen het proces van Bart niet in de media voeren. Zolang daar geen uitspraak is, heeft hij in de media niks te zoeken. Soms moet je op je tanden bijten. Zijn tijd komt wel. Maar nu nog niet.”