De Ronde van Vlaanderen werd zondag beslist met een heroïsche sprint tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Maar wat als Julian Alaphilippe op 36 kilometer van de meet niet tegen de achterkant van een motard was gereden? Zouden Van Aert en Van der Poel de wereldkampioen hebben kunnen lossen onderweg naar Oudenaarde? “Ik was op weg naar een plaats op het podium”, zegt Alaphilippe. “En dan gebeurde die spijtige botsing met die moto. Mijn race was op één seconde over. Mijn schouder deed pijn, mijn hand deed pijn, ik had veel pijn en aanvankelijk was ik echt bang dat er iets ergs was gebeurd.”

Uiteindelijk bleek dat Alaphilippe twee vingers en een middenhandsbeentje gebroken had. Hij werd maandag al succesvol geopereerd in Herentals. “Nu kan ik zeggen dat ik een beetje geluk heb gehad, gezien alles, hoewel ik niet kan stoppen met denken aan wat het zou zijn geweest als ik gewoon had kunnen verder koersen. Maar aan het eind van de dag ben ik blij dat ik deze kans heb gehad om de Ronde van Vlaanderen als wereldkampioen te mogen ontdekken en mijn regenboogtrui kon showen terwijl ik deel uitmaakte van zo’n sterk team. Dit heeft me naar meer doen verlangen en ik kan je al vertellen dat ik volgend jaar ook aan de start wil staan.”

“Volgend jaar wil ik deze mooie regenboogtrui zo veel mogelijk eren. Daarom is het mijn wens om terug te keren naar Vlaanderen. Door hier te koersen, realiseerde ik me hoeveel ik de kasseien miste. Ik hou van ze, het is een heel ander soort koers: meer wild, brutaal, nerveus, moeilijk, heel speciaal. Het is puur fietsen!”