“Kan niet stoppen met denken hoe koers zou verlopen zijn zonder val”: Alaphilippe komt terug op botsing en wil het in 2021 weer proberen

De Franse renner van Deceuninck-Quick.Step knalde zondag in volle finale van de Ronde van Vlaanderen tegen een jurymotor aan en brak daarbij het tweede en vierde middenhandsbeentje (wijs- en ringvinger). Alaphilippe werd geopereerd in het AZ Sint-Elisabeth in Herentals en kreeg een gipsverband aangepast, dat hij drie weken zal moeten dragen. Daarna kan hij probleemloos opnieuw trainen en kinesessies opstarten om de volledige mobiliteit in zijn hand terug te winnen. 

Op de website van zijn werkgever blikt de wereldkampioen terug op de Ronde en de val. “Ik was blij dat ik eindelijk deze mythische race kon ontdekken. Ik droomde er al jaren van. Ik voelde me enorm goed en had een sterk team rond mij. Omdat ik me zo sterk voelde en echt gefocust was - ik zat ín de koers - besloot ik alles te geven op 50 kilometer van de streep, op de Koppenberg. Uiteindelijk waren we met drie alleen. Een zeer sterke driekoppige groep. Alles verliep vlot, we werkten goed samen. Ik lag op koers voor een top drie. Minstens. Maar helaas was alles binnen de seconde voorbij. Mijn schouder deed pijn, mijn hand deed pijn. Ik dacht écht dat ik er ernstig aan toe was. Nu kan ik opgelucht zeggen dat ik geluk gehad heb, al kan ik niet stoppen met denken aan hoe het zou geweest zijn zonder die val. Dit doet me naar meer verlangen. Ik kan je nu al zeggen dat ik volgend jaar terug wil keren.” 

Géén winst in de Ronde, wel een etappezege in de Tour de France, winst in de Brabantse Pijl en uiteraard ook wereldkampioen. Luik-Bastenaken-Luik liet hij dan weer schieten na een te vroeg juichmoment. “Mijn jaar was bijzonder, mooi en bizar. Ik kende een aantal fantastische momenten, maar ook een paar slechte. Ik ervoer een rollercoaster aan emoties. Ook naast de fiets (zijn vader overleed dit jaar, red.). Langs de andere kant hebben velen dit meegemaakt, want het was voor iedereen een vreemd jaar. (...) Volgend jaar wil ik die regenboogtrui zoveel mogelijk eren. Daarom dus mijn wens: ik wil volgend jaar terugkeren naar Vlaanderen. Ik realiseerde mij zondag hoe hard ik de kasseien heb gemist. Ik hou van ze. Ze zijn wild, brutaal, nerveus, moeilijk, heel speciaal. Het is puur fietsen”, aldus Alaphilippe. 

“Zonder Alaphilippe viel het tactische steekspel in de finale helemaal weg”

Motard die aan basis lag van valpartij Alaphilippe voelt zich schuldig: “Ik kreeg na de koers alle zonden van de wereld over me heen”