België hoeft van rechter kinderen van Syriëstrijders toch niet terug te halen

Syriëstrijders Nadia Baghouri, Jessie Van Eetvelde en Sabah Hammani, en Adel Mezroui vroegen in 2019 dat hun 10 kinderen, allen jonger dan 10 jaar, gerepatrieerd zouden worden naar België. De kinderen, op dat moment tussen zes maanden en zeven jaar oud, zaten vast in kampen in het noorden van Syrië. Hun ouders komen van Antwerpen.

De rechter in eerste aanleg gaf de gezinnen gelijk en legde de Belgische staat dwangsommen van 5.000 euro op voor elke dag dat geen actie werd ondernomen om de kinderen naar België terug te halen.

De Belgische Staat tekende beroep aan tegen de veroordeling. Ze argumenteerde dat ze niet in de mogelijkheid was om de kinderen terug te halen, omdat de ouders niet gescheiden wilden worden van hun kinderen en de Koerdische overheid niet toeliet dat de kinderen zonder hun ouders het grondgebied zouden verlaten.

De dwangsomrechter gaf België daarin gelijk, waartegen de vier ouders dan weer beroep aantekenden.

Het hof van beroep oordeelt nu dat de overheid niet verplicht kan worden mensen terug te halen. Niet de Syriëstrijders zelf, maar ook niet hun kinderen. Een van de argumenten van de rechtbank is dat de afstamming van de kinderen niet aangetoond kan worden. De kinderen zijn geboren in Syrië, en er is geen DNA-onderzoek dat aantoont dat het wel degelijk kinderen van de Belgen zijn. 

De advocaten van de betrokken families bestuderen het arrest en beslissen daarna of ze naar het Hof van Cassatie stappen