ASSISEN. Beschuldigde fatale burenruzie richt zich in laatste woord tot familie in zaal: “Het is spijtig dat ik Luc niet beter heb leren kennen. Als ik kon, ik zou jullie troosten”

Met een krop in de keel probeerde Putseys de familie in de zaal in de ogen te kijken tijdens zijn laatste woord. Weduwe en dochter van het slachtoffer hielden de blik naar beneden gericht. “Marina, Eva, Maarten en familie. Ik vind het verschrikkelijk wat er gebeurd is. Het is iets wat nooit had mogen gebeuren. Ik kan de klok ook niet terugdraaien. Ik heb er zoveel spijt van. Ik kan het eigenlijk niet in woorden zeggen. Het is heel spijtig dat ik Luc niet beter heb leren kennen. Het moet verschrikkelijk zijn uw papa op die manier te verliezen. Als ik kon, zou ik u proberen te troosten. Ik heb ook kinderen en kleinkinderen. Als ge mij wilt vergeven?”, stamelde de zeventiger. En nog  “Sorry. Ik heb er geen woorden voor. Ik ben niet iemand van veel woorden. Ik vind het verschrikkelijk, echt waar. Uit het diepste van mijn hart. De jury mag nu beslissen over mijn lot. Ik zal hun beslissing aanvaarden.” 

De jury is ondertussen in beraad over de schuldvraag. De verdediging van Putseys dropte gisteren nog een bommetje in de assisenzaal en stuurde aan op de vrijspraak. Daarvoor verwezen ze naar het beruchte artikel 71: de onweerstaanbare dwang. Volgens advocate Lore Gyselaers was de wil van haar cliënt uitgeschakeld op het moment dat Putseys het IKEA-koksmes in de borst van Dams plantte. “De jarenlange sluimerende opbouw, de jarenlange verzuring tussen die twee. Die lange lont is tot ontploffing gekomen en de controle van Roger was volledig weg. Zijn wilsvrijheid is uitgeschakeld geweest”, probeerde Gyselaers de jury te overtuigen. 

De twaalf gezworenen krijgen drie vragen voorgeschoteld: over de doodslag, de voorbedachtheid en de uitlokking. Als ze van mening zijn dat er geen sprake is van doodslag antwoorden ze op de eerste vraag ‘neen’ en hoeven de twee andere vragen niet meer beantwoord te worden. In dat geval wordt er dus teruggevallen op ‘onweerstaanbare dwang’ en wandelt Putseys zijn vrijheid tegemoet. Als de jury oordeelt dat er toch sprake is van doodslag hebben ze nog twee keuzes. Is die doodslag gepleegd met voorbedachten rade, moord dus, of is er sprake van uitlokking (artikel 411). In het laatste geval riskeert de beschuldigde een maximumstraf van vijf jaar. Voor doodslag ligt de lat op 30 jaar, wordt het moord dan riskeert Putseys levenslang. Er ligt dus nog een hele waaier op tafel. Het arrest wordt vanmiddag verwacht. Als hij schuldig wordt geacht, volgen de debatten over de strafmaat. 

_{(lees verder onder de foto)}

Assisen dag een: Hoe een burenruzie eindigde met een lijk op de oprit: “Als hij daar niet blijven staan was, zat ik hier nu niet”

Lees ook: Beschuldigde (74) die ex-paracommando neerstak met koksmes na jarenlange burenruzie: “Hij was aan het roepen, tieren en obscene gebaren aan het maken”

Assisen dag twee: Fatale burenruzie: “De buurvrouw zei nog: ‘Nu zitten we hier met al die zalm in de auto’”

Lees ook: Dochter van slachtoffer getuigt over dodelijke steekpartij na burenruzie: “Het beeld dat mijn papa een vrouw zou aanvallen. Ik heb het daar nog altijd heel moeilijk mee”

Assisen dag drie: Zelfs zijn psycholoog snapt niet wat Roger Putseys bezielde toen hij buurman doodstak: “Deze man is geen heethoofd”

Lees ook: Zoon van beschuldigde weet ook niet waarom zijn vader de buurman neerstak op oprit : “Ik heb er geen verklaring voor. Het is dom en spijtig”

Assisen dag vier: Verdediging pleit beruchte artikel 71 in zaak fatale burenruzie: “Onweerstaanbare dwang”

Lees ook: Wast zeventiger handen in onschuld? Verdediging pleit beruchte artikel 71 voor buur die ex-para neerstak op oprit: “De controle was volledig weg na jarenlange complete verzuurde relatie”

Wat vooraf ging: “Resultaat van jaren ruzietjes”

Lees ook: Burenruzie in Kortenaken: “Scheelt er iets?” En twee minuten later was de buurman dood