Dit moet u doen als u meer rendement wilt op uw spaargeld

Zelfs in deze tijden van uiterst lage rentes blijft de logica overeind. Nemen we als voorbeeld de rente op termijnrekeningen bij BNP Paribas Fortis. Wie kiest voor een termijnrekening op een jaar vangt er een rente van 0,01% bruto*. Wie zijn geld voor drie jaar plaatst, krijgt 0,05% per jaar. Wie voor een vijfjarige belegging kiest, komt aan 0,20%. En wie zijn geld voor tien jaar aan de bank toevertrouwt, bereikt 0,30%.

Rentes die stijgen naarmate de looptijd langer is, noemen we ook een normale rentecurve. Dat is ook logisch. In de eerste plaats vanuit het standpunt van de spaarder. Hoe langer die zijn geld ter beschikking stelt aan een bank of een bedrijf, hoe groter het risico is dat er iets gebeurt en hij zijn centen niet terugkrijgt. Dat hogere risico moet worden vergoed via een hogere rente. Maar de logica gaat ook op voor de ontvangende bank. Zij is meteen verzekerd het geld over een langere termijn te hebben. Dus kan ze er vrijer mee omgaan.

Banken hebben een belangrijke omzettingsfunctie. Ze trekken vaak gelden aan voor kortere periodes dat ze vervolgens op hun beurt uitlenen voor lange periodes. Voor hypothecaire kredieten is dat bijvoorbeeld vaak op 20 jaar. 

Veronderstel nu dat het geld dat de bank zelf aantrekt een gemiddelde looptijd van 2 jaar zou hebben, dan moet de bank over die 2 jaar zelf wel nieuwe financiering aantrekken. Om zo dus de klanten van de eerste periode terug te betalen, want zelf krijgt ze het geld van de lening die ze toestond maar gespreid over 20 jaar terug. Hoe langer de bank zich dan kan financieren, hoe minder vaak ze herfinancieringen moet doen. Bovendien gebeuren zulke herfinancieringen tegen het tarief van dat moment. Als een bank voor een langere periode financiering kan ‘aankopen’, is ze bijgevolg bereid hiervoor een hogere rente te betalen.

Toch kunnen er af en toe ook periodes zijn waarvoor de rentecurve vlak is (de rente op alle looptijden is dezelfde) of zelfs invers (de rente op korte termijn is hoger dan de rente op lange termijn). Dat is meestal een veeg teken dat er iets aan de hand is met de economie.

Bekijk hier de termijnrekeningen met de hoogste rentevoet.

Om terug te gaan naar de spaarderszijde van het verhaal: let er wel op dat rentes op termijnrekeningen onderworpen zijn aan roerende voorheffing. Vanaf de eerste cent moet op de intresten 30% roerende voorheffing worden betaald. Bij spaarrekeningen is dat bijvoorbeeld niet het geval. Hier is de eerste schijf van 990 euro per persoon onder bepaalde voorwaarden vrijgesteld van belastingen.

Dat is meteen een belangrijke factor tégen termijnrekeningen. In de huidige periode van lage intresten is de goesting van spaarders om in termijnrekeningen te beleggen dan ook eerder laag, want netto brengen ze vaak minder of slechts marginaal meer op dan een spaarrekening. En op een spaarrekening kan u dan ook nog eens direct aan uw geld.

Tweede factor in het nadeel van de termijnrekeningen: als spaarder zit u dan voor de volledige looptijd vast aan een lage rentevoet. Mocht de rente dan toch weer gaan stijgen, dan geldt dit voor u niet! 

Lees meer op Spaargids.be:

Start to save: met deze 5 strategieën lukt het u wél om maandelijks iets opzij te zetten

Uw spaargeld investeren in vastgoed: een goed idee?

Financiële missers: dit moet u vooral niet doen met uw spaargeld

Bron: spaargids.be. Cijfers opgetekend op 19/10/2020.