Ze wou zo graag écht werken, niet in een beschutte werkplaats, maar op een echte job. Ze was vastbesloten om haar kans te wagen op de ‘gewone’ arbeidsmarkt, zo schrijft zus Barbarain haar open brief aanDe Standaard.

Dat leek te lukken, want onlangs engageerde supermarktketen Carrefour zich nog om Helena twee maanden stage te laten lopen in een winkel. De zaken gingen vlot. Zo vlot zelfs, dat beslist werd om de onbetaalde stage van Helena met nog eens twee maanden te verlengen. Een weg die mogelijk zou leiden naar een contract. Echter, net op dat moment kwamen twee langdurig zieken terug en kon Carrefour niet anders dan hen voorrang te geven. Met spijt in het hart moesten ze Helena laten gaan, geven ze bij Carrefour aan.

De harde wet van de jobmarkt, zou u misschien durven denken. Maar de klap kwam hard aan bij Helena. Ook voor zus Barbara de teleurstelling te veel. “Elke keer opnieuw wordt ze na een ‘verkennende stage’ bedankt voor haar inzet”, schrijft zij in de brief die ze aan ‘Mark’ richt, uit de reclame van Carrefour . “Colruyt, Hema, Wibra, het Kruidvat. Die laatste liet na haar stage zelfs uitdrukkelijk verstaan dat ze ‘niet wensen’ samen te werken die onder het VOP-statuut vallen’. Als een werkgever een werknemer met een arbeidshandicap aanwerft, krijgt die vijf jaar lang de Vlaamse Ondersteuningspremie (VOP). Zou Kruidvat bewust iemand voor een peulenschil hebben laten werken, waarvan het wist dat ze niet kon blijven?”

“Sociaal ondernemen mag dan vlot over de lippen gaan tijdens marketingpraatjes, in realiteit blijkt het een hol begrip. Echt sociaal ondernemen, vraagt engagement”, stelt Barbara fel. “Werken met mensen met een beperking is geen evidentie. Het vergt extra tijd, het is lastig als ze niet luisteren of niet precies doen wat u gevraagd heeft. Maar het is ook, en vooral investeren in iemands eigenwaarde, iets goed terugdoen voor de samenleving en een glimlach op iemands gezicht toveren wanneer u haar geleerd hebt hoe ze het papierrolletje aan de kassa moet vervangen.”

Kortom, er is niets dat Barbara niet zou doen om Helena’s grote droom te doen verwezenlijken: het geluk van een job zoals u en ik. Bij Carrefour laten ze alvast weten dat die droom nog niet vervlogen hoeft te zijn. “Het lot heeft onlangs anders beslist, maar als er een job vrijkomt, staat Helena nog steeds bovenaan op ons lijstje”, luidt het. “Zoals we ook in dezelfde winkel hebben gedaan met een werknemer die een soortgelijke stage bij ons heeft gelopen.”