Wat is er aan de hand met Anna Wintour? 18 (ex-)werknemers eisen ontslag van de legendarische hoofdredactrice van Vogue

In de modebusiness is Anna Wintour altijd al een heilige geweest. De Londense is sinds 1988 hoofdredactrice van Amerikaans modeblad Vogue en sinds 2013 ook artistiek directeur van Condé Nast, het mediabedrijf dat Vogue en veel andere wereldberoemde bladen uitgeeft. Bij elke belangrijke modeshow zit ze op de eerste rij en ze bepaalt, meer dan welk ander mediafiguur ter wereld, hoe mode en schoonheid gedefinieerd worden. 

Maar Wintour krijgt ook al jaren bakken kritiek over haar heen. De werkomstandigheden bij Vogue zouden moordend zijn. Stel je omstandigheden voor als in ‘The Devil Wears Prada’. De bitsige hoofdredactrice in de film, gespeeld door Meryl Streep, is dan ook losjes gebaseerd op Wintour. 

Sinds dit jaar wordt de kritiek op Vogue en Wintour nog pittiger: racisme blijkt bij het magazine ook een groot probleem. Dat gaf Wintour zelfs als eerste aan in juni, toen ze naar aanleiding van Black Lives Matter – en daaropvolgende interne klachten – een interne mail met excuses uitstuurde. “Ik weet dat Vogue niet genoeg manieren vindt om ruimte te geven aan zwarte redacteurs, fotografen, designers en andere makers”, schreef ze. “We hebben ook fouten gemaakt, door verhalen of afbeeldingen te publiceren die pijnlijk of intolerant zijn. Ik neem daarvoor de volledige verantwoordelijkheid op.”

Wintour beloofde het tij te willen keren. “Het is niet genoeg om te zeggen dat we het beter zullen doen, maar dat zullen we, en ik waardeer jullie input. Aarzel alsjeblieft niet om me direct aan te spreken.” 

Maar in juni kwam Diet Prada, een modekritische Instagramaccount, met een exposé waarin niet-witte ex-werknemers van Vogue hun ervaringen bij het magazine schetsen. Shelby Ivey Christie was er mediaplanner in 2016 en noemt haar tijd bij Vogue de ‘ongelukkigste van haar carrière’, door pesterijen van witte collega’s en uitbuiting. Andere zwarte collega’s met indrukwekkende diploma’s werden op slecht betaalde, simpele jobs gezet, zegt ze. En zo getuigen nog meer niet-witte vrouwen over racistische praktijken bij de modebijbel. 

_{(Lees verder onder de Instagrampost.)}

Met het septembernummer van Vogue probeerde Wintour de zaak te redden. Het belangrijkste nummer van het jaar wijdde ze volledig aan het vieren van zwarte vrouwen. Maar dat schoot bij sommige (ex-)werknemers in het verkeerde keelgat. Deze maand, op 24 oktober, doen achttien van hen hun verhaal in een grote analyse van The New York Times, die ook het racisme bij Vogue wil blootleggen. 

_{(Lees verder onder de foto.)}

De achttien vertellen hoe Wintour altijd al een bepaald type werknemer voortrekt: dun, wit en liefst rijk en hoogopgeleid. En hoe dat ook de criteria waren voor wat in het blad paste. “Bij fotoshoots moesten we ons altijd afvragen: is dit Vogue of niet? Dat kwam neer op: is dit dun, wit en rijk? Dat is al wat telde”, klinkt een getuigenis. De (ex-)werknemers beschuldigen Wintour er ook van dat ze niet-witte, en vooral zwarte vrouwen bij Vogue opzijschoof of hen er enkel bij wilde om als merk inclusiever te lijken.

Het artikel van The New York Times lijst nog meer fouten van Wintour op. Vogue deed al meermaals aan culturele toe-eigening en daar leek Wintour nooit echt de ernst van in te zien. In 2017 publiceerden ze bijvoorbeeld een fotoshoot met model Karlie Kloss, uitgedost als geisha. Toen het model achteraf haar spijtbetuigingen uitte op Twitter, reageerde Wintour boos, omdat Kloss zo het imago van Vogue zou schaden. 

Een analyse van de Vogue-covers door The Pudding toont dat ook de covers van Vogue vooral wit zijn de voorbije negentien jaar. Tussen 2000 en 2005 waren van de 81 modellen er zelfs maar drie zwart. De laatste jaren is er beterschap, maar dan nog is actrice Lupita Nyong’o verantwoordelijk voor een groot deel van die statistiek: zij stond tussen nu en 2014 vier keer op de cover. Vorig jaar pas schakelde Vogue voor het eerst een zwarte fotograaf in voor de covershoot.

Condé Nast reageerde op de beschuldigingen met hun eigen statistieken: tussen 2017 en 2020 zou op 32 procent van alle Vogue-covers een zwarte vrouw gestaan hebben. En ook qua personeelsbestand zou Vogue het goed doen. Onder Wintours bewind zijn nu immers 42 procent van de redacteurs niet-wit, zegt Condé Nast.

Nog een aantal andere stemmen zijn pro Wintour. Drie niet-witte werknemers getuigen aan The New York Times dat Condé Nast de voorbije jaren positieve veranderingen doorvoerde en dat Wintour hen naar topposities had gepromoot. Zwart model Naomi Campbell dankt haar eerste cover en een deel van haar carrière aan Vogue, zegt ze. “Anna wilde me voor de cover van haar eerste septembernummer. Ze heeft voor mij moeten vechten, al wist ik dat toen niet. Anna heeft een belangrijke rol gespeeld in mijn carrière.”

_{(Lees verder onder de foto.)}

Maar elf van de achttien getuigen die The New York Times kon verzamelen, vinden dat Wintour heeft afgedaan en eisen zelfs concrete gevolgen: haar ontslag als hoofdredacteur van het magazine. Of Condé Nast daar ook zal op ingaan, is nog maar de vraag.