Huisarts slaakt noodkreet: “Wij zijn ook mensen, en volledig uitgeblust”

Politis is niet mals voor de overheid. Die heeft veel te veel druk op de schouders van huisartsen gelegd, vindt ze, terwijl ze zelf haar verantwoordelijkheden ontliep. “We weten niet waar de besmettingsbronnen zijn, de contacttracers werken nog steeds niet optimaal, we hebben een app die niemand heeft en die niet werkt en we hebben onvoldoende testmateriaal om te kunnen blijven testen. Bovendien: waar zijn al die data, en waarom doet niemand er iets mee?” 

En dat was al van in het begin van de uitbraak van de pandemie zo, verzucht Politis in de Artsenkrant. “Via patiënten kregen we hulp. Sommigen naaiden zelfs maskers voor ons. Van de overheid kregen we niks, nada nul. ‘Sorry, ze zijn vernietigd’.” Een ander voorbeeld: de triagecentra. “Die wij huisartsen ook zélf moesten opzetten en bemannen. Initiatief van de overheid was er niet. ‘Sorry, trek uw plan en bekostig het zelf’.”

De communicatie naar de bevolking noemt Politis “ronduit ondermaats”. “Geen brieven, geen flyers, geen infomercials, niets!” Ook aan ons systeem van contacttracing ergert Politis zich. “Er werden contacttracers klaargestoomd om de Covid-positieven op te bellen. Maar wekenlang hebben ze naar Netflix gekeken. En je kan drie keer raden wie dan wél deze taak op zich genomen heeft. Met daarbij nog eens de begeleidende attesten, met telkens weer dezelfde uitleg.” Om over de corona-app maar te zwijgen. “Hoeveel mensen weten überhaupt dat die app bestaat?”

En dan is er de oproep waar Politis aanstoot aan neemt: “Blijf in uw kot, en heb je vragen: bel je huisarts.” Dat is de overheid blijven doen, vindt Politis. “‘Bel maar je huisarts’ is het enige wat je overal hoort. Ja, overheid, zeg nog maar een paar keer: ‘Bel maar naar je huisarts’, maar als het op deze manier verdergaat, neemt daar ook niemand meer op.”

In Het Journaal had Politis het over mensen die hun bezoekje aan de arts vandaag uitstellen door de coronapandemie. Tot patiënten toe met “een kanker die nog niet vergevorderd is en die normaal kan behandeld worden of weggesneden, maar nu moet er misschien toch chemo- of radiotherapie opgestart worden”.

Niet alleen ziet ze door de coronacrisis vele patiënten met psychische problemen in haar wachtzaal, ook de artsen zelf ondervinden gezondheidsproblemen door de hoge werkdruk. “Collega’s zijn al gestopt met werken omdat ze in een burn-out zitten; mensen die normaal volgend jaar op pensioen zouden gaan, doen dat nu al; artsen, die ook mensen zijn, zijn helemaal uitgeblust.”

Lees ook: Situatie in ziekenhuizen wordt onhoudbaar: “De regering neemt zware risico’s. De maatregelen zijn volstrekt ontoereikend” (+)