Mijn Beste Boek. Leen Dendievel over haar derde ‘kind’: “Na de laatste zinnen moest ik met een glas rode wijn bekomen”

Leen Dendievel. Al vijftien jaar actrice en al zes jaar auteur. Niet zomaar een actrice die ‘eens een boek wilde uitbrengen’, dus. Van ‘Hard’, haar eerste over liefdesverdriet in 2016 gingen al bijna 8.000 exemplaren over de toonbank. Haar tweede kindje, ‘Asem’ kwam in 2018 uit en is goed voor liefst 17.000 verkochte exemplaren. “Dat is heel veel”, beseft Leen. Maar haar job als actrice zou ze er in geen geval voor opgeven. Want rijk worden van al die exemplaren? “(Begint luid te lachen) Nee, da’s niet het geval”, antwoordt ze. Maar ook niet de bedoeling. “Ik schrijf héél graag, maar ik schrijf niet voor mijn brood. Ik blijf het als een passie zien, niet als een druk. Voor hetzelfde geld komt er geen boek meer van mij uit, maar het kan evenzeer dat er nog heel veel volgen. Ik laat het leven altijd gewoon op mijn pad komen, en dat heeft geresulteerd tot mijn drie boeken. Het is dus blijkbaar een goede manier van doen (lachje).”

We gaan even terug naar die cv: zes jaar auteur zijn, komt niet bepaald overeen met de release van haar eerste boek, vier jaar geleden. “Mijn derde boek, ‘Georges & Rita’ dat uit is sinds 25 september, is in feite mijn eerste boek. Zes jaar geleden ben ik eraan beginnen schrijven”, legt ze uit. Leen beschouwt het als haar beste in de rij. Inspiratiebron bleek een uitgescheurd artikel uit de Humo in 2014. Over Anne (86) en François (89). Beiden ongeneeslijk ziek verklaard en samen tot de beslissing gekomen om euthanasie te plegen. “Vanaf het moment dat ik het artikel las, wist ik dat ik er ooit iets mee zou doen. Uit het leven stappen wanneer je dat zelf wil, daar sta ik volledig achter”, vertelt Leen. “Ik heb dat artikel bewaard en ben beginnen schrijven. Als ik iets zag op de trein, terwijl een woord bij me opkwam in de coulissen van het theater, als ik zat te wachten op de set, in een koffiebar. Allemaal korte verhalen die ik op mijn gsm typte en dan naar mezelf mailde als backup. Een gsm kan crashen, je weet nooit (lachje).”

Duizenden notities die zes jaar later een gebundeld en hartverscheurend verhaal vormen. “Na mijn laatste zinnen, geschreven aan een tafeltje voor mijn raam in huis, ben ik met een glas rode wijn op mijn terras gaan zitten. Ik moest even bekomen. Het is een heel emotioneel verhaal, hé”, zegt ze. Eentje dat nog gekleurd werd door haar eigen grootouders. “Ze waren 65 jaar getrouwd, het mooiste voorbeeld dat je kan hebben van de liefde”, glundert Leen. “Mijn grootvader stierf drie jaar geleden, ik heb hem echt zien aftakelen. Hij was niet ziek, maar zijn bobijntje was gewoon op. Mijn grootmoeder stierf een jaar geleden. Zij had ouderdomskanker, maar die werd pas heel laat ontdekt. Ik heb daar veel verdriet van gehad. Maar ze zijn, waarvoor dank, op mooie leeftijden gestorven. Ze waren 92 en 94", gaat ze verder. “Zonder hun laatste levensjaren van zo dichtbij mee te maken, had ik ‘Georges & Rita’ niet kunnen schrijven, zoals ik het nu geschreven heb. Ik heb dit boek dan ook uitgebracht als een eerbetoon aan hen, en uiteraard ook aan Anne en François.”

Een schoon levensverhaal, gespekt met echte liefde, bestaat altijd uit twee kanten. En zo bracht Leen haar eerste roman ook effectief uit. ‘Georges & Rita’ is een omkeerboek, gespreid over 224 bladzijden. “Je kan kiezen of je eerst het verhaal van Georges wil lezen of dat van Rita. Volg daarbij gewoon je gevoel”, adviseert ze. “Ik zei letterlijk tegen de uitgeverij (Horizon, red.): ‘Ik wil dit boek zo op de markt brengen, en als jullie dat niet willen, stap ik naar een ander (lachje).” Een beslissing die marcheert, zo blijkt. In totaal bestelden de boekhandels 12.000 stuks van haar ‘specialleke’. “Ik heb intussen al heel veel emotionele reacties gekregen van lezers. Zowel van mensen uit de zorgsector die euthanasie tegenkomen in hun professionele leven, als van mensen die zelf voor euthanasie kiezen of mensen waarvan de ouders voor euthanasie gekozen hebben”, vertelt Leen. “Ik merk dat veel mensen zich herkennen in de personages, in het thema. Ik koester die reacties allemaal.”

Die van haar man, Udo Mechels (44) - zanger en liedjesschrijver - misschien wel het meest. Hij was de allereerste die ‘Georges & Rita’ las toen het klaar was. “Hij is niet zo’n boekenlezer, hij leest liever de kranten en online wat. Maar hij is verplicht om mijn boeken te lezen”, lacht Dendievel. “Mijn man is ook degene die, als ik een boek klaar heb, let op de grammaticale zaken. Zelf schrijf je impulsief en let je soms niet op een komma, een ‘die’ of ‘dat’. Hij dus wel. Maar als het dan eenmaal gedrukt is en klaar voor de winkels leest hij het nog eens. ‘Jij hebt dat echt wel héél straf gedaan’, zei hij dan. Heel fijn om te horen uiteraard.” (glundert) “Ik ben fier op mijn derde boek, op ze alle drie. Dat zijn mijn kinderen, hé.” 

Het boek dat haar het meest geraakt heeft de voorbije periode? ‘Julian’ van Fleur Pierets. “Dat is echt zo’n mooi en tegelijk hartverscheurend verhaal. Dat heeft me serieus aangegrepen. Ik ben heel blij dat Maaike Neuville het gaat verfilmen”, zegt Leen. “Het is een verhaal over twee vrouwen die elkaar graag zien en die willen tonen dat liefde alles overstijgt. Tijdens hun ‘project 22’, dat over 22 landen gaat waarin je als holebikoppel mag trouwen, krijgen ze te horen dat Julian zwaar ziek is. Dat maak je écht mee als je leest. Zo mooi is het geschreven.”

Tijdens de lockdown in de lente las ze in twee dagen de biografie ‘Becoming’ van Michelle Obama uit. “Ik heb zò genoten van dat boek. Ik hou van die familie, en ik kijk nu al uit naar de versie van Obama zelf (‘A Promised Land’, het eerste deel van zijn biografie, verschijnt 17 november). Hoe de Obamas vertellen, is eten en drinken voor mij. Ik kan geilen op hun speeches, op wat ze zeggen en denken.”

Leen Dendievel openhartig over moeilijke periode: “Het enige wat ik kon doen was naar ‘Sara’ kijken, dat was m’n dagelijkse lichtpuntje”

Leen Dendievel (36) brengt binnenkort haar derde boek uit: ‘Georges & Rita’. Het is haar eerste fictieverhaal, nadat ze eerder al ‘Asem’ en ‘HARD: Liefde Sterft Nooit’ uitbracht.