Isabelle A: ‘Achter de schermen was het een en al gesjoemel en gedoe’

1.Hoe oud voelt u zich?

“Ik voel me altijd een jaartje jonger dan ik ben. Ik ben wel veel rustiger geworden met ouder worden. Vroeger was ik een echt springkonijn. Veel te veel energie. Ik kon geen minuut stilzitten. Ik vind het beter nu. (lacht)

“Wat ik de moeilijkste leeftijd vond? Tussen 20 en 25. Ik stond al jaren op eigen benen, woonde al van mijn zeventiende alleen, had een muziekcarrière, maar vond dat ik niets kon. Ik voelde mij alles en niets.”

2.Wat is uw passie?

“Muziek, muziek, muziek, natuurlijk! (lacht) Da’s duidelijk. Dat was eigenlijk al vanaf mijn zesde mijn grote passie. Mijn grootvader was ook een muzikant, een accordeonist, en ik vond het geweldig wat hij deed. Hij had van die mooie, blinkende accordeons op zijn kasten staan en speelde daar fantastisch mooie liedjes op. En ja, ik wilde dat ook kunnen. Tot mijn elfde heb ik accordeon gespeeld. Maar daarna wilde ik iets anders gaan doen en voor mij was zingen een taal waarin ik mij volledig kon uiten en waarin ik mijn gevoelens kon leggen, wat mijn grootvader ook snel ontdekte. Hij heeft me toen zo’n soundmixinstallatie gekocht (lacht), met een micro en cassetjes.

“Op zaterdag kwam de familie samen bij ons thuis, en dan moesten ze luisteren naar alle liedjes die ik zong. Ik gaf mijn eigen shows, in de living. Ik kon gewoon niet stilzitten, ik had toen superveel energie. (lacht) Voilà, zo is het een beetje begonnen. Ik heb me dan ingeschreven voor zangwedstrijden en zo is muziek mijn leven geworden.

“Eigenlijk allemaal dankzij mijn grootvader. Hij was mijn oogappel en omgekeerd. Ik zie ons nog op woensdagnamiddagen op straat wandelen in de stad. Soms gingen we eens eten bij McDonald’s. Ik heb er geen foto’s van, maar die beelden staan in mijn geheugen gegrift. Ik denk nog vaak aan hem.”

3.Wat vindt u een kenmerkende eigenschap van uzelf?

“Gedrevenheid. Als het gaat over mijn passie, muziek, en als het gaat over het dagelijkse leven. Ik ben niet voor niets al een tijdje bezig. Ik heb al van alles meegemaakt.

“De periode dat ik geen platen meer mocht opnemen, was voor mij heel moeilijk. Dat kwam door een dispuut met een manager, maar bon, dat is het verleden, ik wil daar niet veel woorden meer aan vuil maken. Alleen dat een stap achteruit zetten en geen muziek meer mogen maken als een straf aanvoelde.

“Wat mij toen overkwam, was geen uitzondering in het wereldje. Wel meer muzikanten hadden vroeger problemen met hun entourage. Ik heb de indruk dat jonge talenten nu veel beter begeleid worden. Destijds was dat helemaal anders, televisie speelde een veel kleinere rol. Ik ben begonnen met zingen tijdens muziekwedstrijden overal in het land en werd ontdekt op een talentenjacht. De mensen achter de schermen toen, dat was echt een rommeltje. Een en al gesjoemel en gedoe.

“Als nu iemand The Voice Kids wint, denk ik nog altijd: hopelijk wordt die goed omringd en begeleid door de juiste mensen. Maar gelukkig komt alles nu veel sneller aan de oppervlakte. Vroeger waren er veel meer wantoestanden en moest je als beginnend artiest toch sterk in je schoenen staan.”

4.Is het leven voor u een cadeau?

“Ja, eigenlijk wel. Ik zeg liever dat het glas halfvol is dan halfleeg. Als je onze situatie hier bekijkt en vergelijkt met die van mensen uit de derde en de vierde wereld, mogen wij echt niet klagen. Al lijkt het soms een hobby geworden van velen om te zagen en te klagen over van alles en nog wat. Pas op, ik heb in mijn leven ook wel mijn portie gehad, hoor. Maar dat ligt achter mij en ik wil naar de toekomst kijken en positief denken. Dat is veel leuker dan negatief te zijn en achterom te kijken. Voilà, dat is mijn gedacht.”

5.Welke geluksscore geeft u zichzelf?

“Ik denk een acht op tien. Perfectie bestaat niet, hè. Ook niet volgens de Bijbel.”

6.Hebt u ooit een religieuze ervaring gehad?

“Ik ben een gelovig christen en heb wel al eens een religieuze ervaring gehad, ja, maar ik vind dat privé. Tot op een bepaalde hoogte wil ik dingen delen met het publiek, maar dit bijvoorbeeld wil ik graag voor mezelf houden.”

7.Welke kleine alledaagse gebeurtenis kan u blij maken?

“Eigenlijk alles wat met mijn zoon te maken heeft. Zelfs als hij kattenkwaad uithaalt. Ik kan heel veel van hem verdragen, het is echt een lieve, brave, gevoelige jongen. Hij is ook heel gedreven in wat hij doet. Hij voetbalt en danst graag, en kan ook geen vijf minuutjes stilzitten. Als hij een nieuw liedje hoort, staat hij al te springen. (lacht)

“Of een lief berichtje van mijn lief (singer-songwriter Daalman, met wie Isabelle A in het begin van dit jaar in Parijs een duet opnam, red.). Of een kopje chai latte bijvoorbeeld, zoals ik nu aan het drinken ben. Meer moet dat niet zijn.”

8.Waar hebt u spijt van?

“Van niets, eigenlijk. Dat komt misschien wat arrogant over. Gedane zaken nemen ook geen keer, natuurlijk. Misschien één ding: ik heb eens iemand een bloedneus geslagen op de lagere school. Ik werd gepest en het werd mij echt te veel. Ik was een hele brave maar die keer waren ze echt te ver gegaan.

“Ik ben vroeger heel vaak gepest omdat ik al redelijk vroeg bekend was. Niet iedereen kon dat appreciëren. Kinderen lachten mij uit. Ik kreeg klappen. Ik ben zelfs een paar keer thuisgekomen met een blauw oog.

“Maar bon, op de lagere school verliep alles nog vrij netjes. In het middelbaar ben ik dan overgestapt naar de kappersschool en dat was nog een heel ander verhaal. Daar zat van alles samen. Ik had die school gekozen omdat ik een job wilde die te combineren viel met mijn muziekcarrière, maar ik zat daar echt niet op mijn plaats. Op mijn zestiende ben ik er dan ook mee gestopt.”

9.Wat is uw zwakte?

“Ik heb er wel wat, maar ik zou zeggen: bel eens naar mijn manager of mijn lief of mijn ouders, die zullen jullie een lijstje kunnen bezorgen. (lacht) Het zou stom zijn, denk ik, om ze allemaal op te sommen. Iedereen moet daar maar zelf proberen achter te komen als ze met mij werken of leven.”

10.Wat is uw grootste angst?

“Ziek worden. Ik ben een hypochonder. Daarom is dat hele coronagedoe voor mij een hel. Ik ben enorm bang. Voor corona had ik al smetvrees; ik was bang om dingen aan te raken en waste mijn handen al heel vaak, nu is dat natuurlijk nog tien keer erger geworden.

“Ik zat vroeger ook heel vaak bij de dokter, maar nu mogen we niet meer voor het minste op consultatie. (lacht) Bovendien is mijn huisarts met pensioen, ik mis hem ontzettend. Hij kon alles heel mooi uitleggen aan de hand van tekeningetjes die hij maakte op een blaadje papier, wat mij enorm geruststelde.

“Ik kan die hypochondrie alleen maar bedwingen door de dingen op een rationele manier te benaderen. Mijn favoriete serie is dan ook Topdokters. Wat een fantastische reeks, ik zou ze zelf gemaakt willen hebben.

“Mocht ik mijn leven herbeginnen, ik zou chirurg worden. Dat vind ik echt een gemiste kans. Ik zou zo graag meedraaien achter de schermen. Hoe ze opereren, dat boeit mij enorm. Zolang het maar niet over mijzelf gaat. Soms droom ik er ook van dat mijn lief een dokter is. Iemand die mij elk pijntje kan uitleggen.” (lacht)

11.Wanneer hebt u het laatst gehuild?

“Goh ja, toen mijn manager zei dat ik twee plaatsen gezakt was in de top 50 en mijn lief mij bovendien had voorbijgestoken. (lacht) Grapje!

“Ik ben gevoelig en huil weleens bij een ontroerende film of zo, maar echt huilen van verdriet, dat weet ik niet meer.”

12.Wat zou u nog graag willen meemaken?

“Ik zou weleens op Werchter willen staan. Het is een droom van mij om ooit op een groot festival te spelen.”

13.Bent u ooit door het lint gegaan?

“Ik kan helaas niet zo goed koken. Weet je, ik ben een perfectionist. Ik ga graag eens lekker eten, en als ik dan die professionele koks bezig zie, wil ik dat net zo goed kunnen, maar dat lukt natuurlijk niet, en dat frustreert mij enorm. Als iets mislukt, kan ik dan weleens door het lint gaan. Ik herinner mij nog dat de dop eens van mijn shaker vloog terwijl ik ermee aan het schudden was en heel mijn keuken hing vol. Tot aan het plafond. Ik was razend! Ik ben hier tegen mijn kasten gaan schoppen als een gek. Ja, dat klinkt misschien grappig. Achteraf heb ik er zelf om moeten lachen, maar op het moment zelf wist mijn vriendin niet goed wat ze zag.” (lacht)

14.Hoe definieert u liefde?

“In de liefde moet je je gewoon smijten. Met alle gevolgen van dien, natuurlijk. Zowel positief als negatief. We zien wel hoe het uitdraait, is mijn levensfilosofie. Ik heb op dat vlak natuurlijk wel wat ervaring.

“Maar als ik verliefd ben, wat op dit moment het geval is, dan geef ik mij volledig en probeer ik niet aan het verleden te denken, want als je dat erbij haalt, komt er veel negatiefs naar boven. En ik wil alleen maar positieve energie geven.”

15.Hoe kijkt u terug op de eerste lockdown?

“Ik had toen pas mijn lief leren kennen. We hebben dus samen in quarantaine gezeten. Als je verliefd bent, probeer dat maar eens tegen te houden. (lacht)

“In die periode hebben we natuurlijk heel veel muziek kunnen maken en samen liedjes kunnen schrijven, wat een heel intense band schept. Ik had dat nog nooit met een lief gedaan en vond dat dus een fantastische ervaring.”

16.Welk moment zou u graag herbeleven?

“De geboorte van mijn kind. Dat moment dat ze je kind op je buik leggen, dat is ongelooflijk, onbeschrijflijk.

“Maar dan kwam het moment dat we een naam moesten kiezen. (lacht) Ik had een heleboel meisjesnamen in gedachten omdat ik ervan overtuigd was dat het een meisje zou zijn, maar geen enkele jongensnaam. ‘Als ge ne schuune noame moet èn, ik kijke noar ‘The Bold and the Beautiful, en doar zit ne Storm in’, zei mijn grootvader. Ik vond dat direct een mooie naam, en dat is het dus geworden. En zijn tweede naam is Adam. Storm Adam. Hij kan later nog altijd kiezen.”

17.Wat is uw vroegste herinnering?

“Ik was een jaar of zes en moest een operatie ondergaan. Ik herinner me dat ik een paar dagen in het ziekenhuis moest blijven, dat was een ramp voor mij. En voor de verpleegsters. Mijn vader is me toen vroegtijdig komen halen.”

18.Wanneer hebt u het laatst gelogen?

“Misschien drie vragen geleden of zo. Waarschijnlijk al een paar keer zelfs.” (lacht)

19.Waarover bent u de laatste tijd anders gaan nadenken?

“Door die corona, over veel: het leven, de toekomst van mijn zoon, de toekomst van de muziekindustrie. Maar ook over de liefde natuurlijk. (lacht) Ik had nooit gedacht dat ik nog verliefd zou worden. Ik had mijn zoontje en alles was goed zoals het was. Ik stond er niet voor open om anderen in mijn leven toe te laten, ook al was ik al bijna drie jaar alleen. Maar ineens was hij er. En daar ben ik heel blij om. Als je elkaar aanvult, is het veel leuker met twee. Het maakt je ook sterker.”

20.Welk boek zou u aanraden?

“Het parfum van de Duitse auteur Patrick Süskind (wereldwijde bestseller uit 1985, red.). Een mysterieus verhaal over een moordenaar die zijn eigen lichaamsgeur wil ontwikkelen. Heel geheimzinnig en creepy, maar tegelijk zitten er ook grappige passages in. Humor vind ik heel belangrijk om de ernst van het leven wat te kunnen relativeren.”

21.Wat is een misvatting over u?

“Dat ik arrogant ben. Het omgekeerde is waar. Eigenlijk ben ik schuchter en verlegen en probeer ik mij soms onzichtbaar te maken. Mensen interpreteren dat vaak verkeerd en denken dan dat ik hautain ben.

“Op een podium heb ik natuurlijk geen last van verlegenheid. Hoewel ik moet toegeven dat ik mij in 2008, toen ik die plaat gemaakt heb met Alex Callier (‘De macht der gewoonte’, red.) en op heel veel festivals gespeeld heb met een superband, echt keigoede muzikanten, zoals de mensen van Triggerfinger en Tom Pintens van Zita Swoon, soms echt wel klein heb gevoeld. Klein en nederig.”

22.Hoe voelt u zich in uw lichaam?

“Meestal voel ik me wel goed in mijn lichaam. Het hangt er een beetje van af met welk been ik uit bed stap. En zoals de meeste mensen probeer ik mijn gewicht op peil te houden, maar helaas, ik eet graag chocola. En ik schrans af en toe graag. Soms geef ik mij over aan snoeppartijen waarvan ik achteraf denk: o neen! En zoals ze zeggen: ‘Ieder pondje gaat door het mondje. En plakt aan uw kontje.’” (lacht)

23.Wat vindt u erotisch?

“Niks en alles, hè. Ik bedoel maar: de ene keer kan iets erotisch zijn of lijken, een andere keer dan weer helemaal niet. Alles hangt van de context af.

“Om een voorbeeld te geven: Heidi Klum die zich voor een fotoshoot heeft laten overgieten met chocolade, vond ik wel iets erotisch hebben. En daarom heb ik dat zelf ook eens overgedaan voor mijn album Sjokola. Ik heb natuurlijk niet zoveel laten zien als zij. Zij is een topmodel en ik ben maar Isabelle A, hè. (lacht)

“Of mijn lief verleiden met mooie lingerie, dat kan ook erotisch zijn. Moet je misschien eens aan hem vragen.” (lacht)

24.Wat is uw goorste fantasie?

“Zeg, ik ben wel een brave huisvrouw. (lacht) Ik heb geen gore fantasieën en als ik er al eentje had, zou ik het niet aan jullie neus hangen.”

25.Hoe is de relatie met uw ouders?

“Mijn ouders waren gewone werkmensen. Mijn moeder was poetsvrouw en mijn vader dakwerker. Ze zijn gescheiden toen ik nog heel jong was, maar ik heb nog altijd een goede band met allebei. We hebben elkaar nu wel al een hele tijd niet gezien wegens corona. Ze wonen niet meer in de Muide, nee. Maar wel nog in Gent. Ik vind Gent fantastisch. In hart en nieren zal ik altijd een Gentse blijven.”

26.Bent u een goede vriend?

“Ik hoop het, maar ik weet het niet zeker.

“Binnen de showbizzwereld heb ik bijna geen vrienden, omdat het een wereldje is waarin het lijkt alsof alles kan en mag. Ik ben vrij schuchter en ik denk dat het niet altijd even gemakkelijk is om met mij een vriendschap op te bouwen omdat ik toch vaak een bepaalde barrière voor mij heb. Maar als je echt mijn vriend bent, zal ik alles voor je doen.”

27.Hoe zou u willen sterven?

“Liefst op mijn 99ste of zo. Vredig in mijn slaap. De dag na mijn verjaardag, dan heb ik geen last van mijn kater.”

28.Wat zou u wensen als laatste avondmaal?

“Stoofvlees met frieten. Als dat lekker klaargemaakt is, met een boterham met mosterd en een lichtzoet bier, is dat zo lekker! Ik zou dat alle dagen kunnen eten. Ik moet me daar echt tegen wapenen. (lacht) En een glaasje champagne erbij. Meer moet dat niet zijn.”