Zes goals, geen winnaar: KV Mechelen en leider Charleroi verdelen de buit na boeiend kijkstuk

Een akelig stille match. ‘t Was alweer even geleden, zo zonder publiek Achter de Kazerne. Dat was extra jammer voor twee (ex-)Mechelen-spelers die net voor de aftrap in de bloemetjes werden gezet. Ouwe strijder Igor de Camargo speelde zijn 600ste profmatch uit zijn carrière - dat kan tellen. Rechtsachter Jules Van Cleemput keerde met Charleroi dan weer terug naar de club waar hij doorbrak en in totaal zeven jaar speelde.

Negen minuten waren we onderweg in de eerste helft en dan... Bam. Een schicht. Hairemans die een vrijschop vanop de rand van de zestien tegen 132 km/u binnen pegelde. Héérlijke goal. Penneteau, die zijn 700ste profwedstrijd keepte, was kansloos. De competitieleider panikeerde allerminst en kwam ook snel op gelijke hoogte. Rezaei kopte een vrijschop van Morioka tegen de netten. De verdediging van Malinwa zag er niet goed uit. Kaboré hief de buitenspelval op, een deel van de defensie liep te vroeg in. Eén minuut later miste Nicholson dé kans op de 1-2.

Aan de overkant werd het wél 2-1. Hairemans, die zijn beste vorm stilaan te pakken heeft, bediende De Camargo. De 37-jarige jubilaris plaatste de bal op zijn beurt over een weifelende Penneteau. KV Mechelen bleef het spel dicteren en miste in de eerste helft nog een resem aan kansen. De Camargo, Defour én Storm hadden moéten scoren toen ze alleen voor Penneteau kwamen.

Tijdens de rust had Charleroi-trainer Belhocine zijn troepen duidelijk wakker geschud. De Carolo’s kwamen gretig uit de kleedkamer. Morioka won het pleit van Vanlerberghe en bood Nicholson de gelijkmaker aan, maar de Jamaicaan miste het onmisbare. De bezoekers bleven aandringen en kregen uiteindelijk wat ze verdienden, weliswaar via een owngoal. Op een hoekschop kopte Vanlerberghe de 2-2 in eigen doel.

De wedstrijd kwam daarna weer in evenwicht, met enkele potige duels en stevige discussies - Defour en Ilaimaharitra waren niet de beste vrienden. Tussen al het geweld door ging Kaboré volledig de mist in. De Burkinese rechtsback speelde veel te kort terug richting Coucke en Gholizadeh werkte de 2-3 netjes af. Opdoffer voor Malinwa, dat drie tegengoals quasi in cadeauverpakking weggaf. Toch was de wedstrijd nog niet gelopen. Na hands van Willems ging de bal in het slot nog op de stip. Van Damme zette de elfmeter feilloos om: 3-3, en daar bleef het ook bij. KV Mechelen schiet weinig op met een punt en is (voorlopig) veertiende in de stand, Charleroi kan zijn leidersplaats dit weekend verliezen. 

Hoewel aangekondigd, behoorde Saido Berahino niet tot de wedstrijdkern van Charleroi op KV Mechelen. Algemeen directeur Pierre-Yves Hendrickx: “Saido is niet gekwetst, niet positief op Covid, niet ziek en het is ook geen keuze van de coach.” Wat er dan wél scheelde? “Hij is gewoon belet”, reageerde Hendrickx. Belhocine was achteraf iets preciezer: “Hij heeft mij verwittigd dat hij bij zijn vrouw moest blijven.”

Berahino scoorde in zijn eerste twee wedstrijden voor Charleroi — uit op Racing Genk en thuis tegen Cercle Brugge — en zou dus hoogstwaarschijnlijk opnieuw aan de aftrap zijn gekomen in steun van Rezaei. Belhocine: “Dat had gekund, ja, maar zijn afwezigheid heeft mijn plannen niet in de war gestuurd. Rezaei en Nicholson samen in de spits is geen nieuwigheid. Indien we vanavond niet verder zijn geraakt dan een gelijkspel dan is dat in de eerste plaats de verdienste van Mechelen. Na de rust hebben we hoger druk gezet en kregen we voldoende kansen om de wedstrijd te beslissen. Maar laat het duidelijk zijn: Mechelen heeft zijn punt niet gestolen. Ik heb het alleen moeilijk met de openingstreffer (van Hairemans, red.) Een prachtige vrije trap... die onterecht werd toegekend want Morioka beging geen overtreding.”

Willems over de late Mechelse gelijkmaker: “Het was hands. Maar vermits de ref niet onmiddellijk reageerde, hoopte ik stilletjes dat hij geen strafschop zou fluiten.” (AR)