Antwerp en Standard wisten waar ze voor speelden. Eerstgenoemde kon samen met Charleroi op kop komen, laatstgenoemde kon zelfs alléén leider worden.

Koos Ivan Leko voor een logische basiself – met Batubinsika weer achterin en Hongla op het middenveld –, dan verrastte Philippe Montanier veel meer. Geen Jans, geen Cimirot, geen Amallah, die zelfs niet op het wedstrijdblad stond – “lichte hinder aan de knie” was de verklaring. Ook geen Vanheusden natuurlijk – de geblesseerde aanvoerder volgde de wedstrijd noodgedwongen vanuit zijn zetel en zal dat helaas nog een tijdje moeten doen. Wél aan de aftrap: de amper 18-jarige Siquet.

Het was Antwerp dat het sterkst uit de startblokken schoot – helemaal anders dan tegen LASK dus. Al na twee minuten vond Refaelov Miyoshi voor doel, maar de Japanner raakte de bal verkeerd. Hij zat wel goed in de match en de wisselwerking met Gerkens op rechts was weer prima. Toen Gerkens een eerste keer voorbracht, kopte Mbokani naast. Mbokani kreeg nóg een dot van een kans, dit keer op assist van Haroun. Hij probeerde Bodart te lobben, maar die stak zijn armen goed uit en bracht redding.

Topclub onwaardig

U merkt het, veel spelers waren betrokken in de kansen die Antwerp creëerde. In de tiende minuut was het opnieuw aan Gerkens, die voorbracht, en Refaelov, die heerlijk binnen… kópte. Hij kwam in de rug van Dussenne en Siquet ingelopen en kopte over een zwevende Bodart in doel. De Israëliër maakte al heel wat mooie goals in België, maar dát hadden we hem eerlijk gezegd nog nooit zien doen.

Standard had intussen alle moeite van de wereld om aan het doel van Butez te raken. Antwerp was veel scherper. De Laet op kop, of wat dacht u. Donderdag schreeuwde hij zijn ploegmaats nog wakker, dit keer deed hij dat met de lijnrechter. “Offside!!!” Na 25 minuten dan toch eens een mogelijkheid voor de Rouches, Boljevic draaide zich vrij en trapte over. Maar de 2-0 hing toch nadrukkelijker in de lucht. Via Juklerod en Refaelov – die elkaar vlotjes vonden – kwam de bal bij Gerkens. Bodart bracht nog net redding. Het inspireerde de bezoekers tot zowat hun enige goeie combinatie voor rust, dat uitmondde in een schot van Lestienne – weggebokst door Butez –, maar dat was het dan ook. Voor het overige kwamen ze er eigenlijk echt niet aan te pas.

Een topclub onwaardig, ook in de tweede helft, waarin Antwerp wel naliet om de wedstrijd te beslissen. Juklerod vond Gerkens, maar die mikte naast. Miyoshi dacht wat later de bal binnen te krullen, maar mikte over. Bizar genoeg duurde het ook nog tot de 64ste minuut vooraleer Montanier ingreep en Tapsoba erop bracht, voor een bleke Boljevic. We gaan hier niet beweren dat hij met die wissel wonderen verrichte, máár… Enkele minuten later stond het zowaar 1-1. Laifis kopte een corner door en Lestienne – volledig vrijgelaten aan de tweede paal – had maar binnen te knikken. Een kopbalgoal, ook hém gebeurt het niet te vaak.

Mbokani mist

Het deksel op de neus voor Antwerp, waar Leko net twee vervangingen wilde doorvoeren. Buta en Ampomah kwamen erop, en met die verse krachten op de flank moest het dan maar opnieuw op zoek naar de voorsprong. Enig probleem: het vizier van Mbokani stond niet bepaald op scherp. Vanuit buitenspel had hij al een grote kans op Bodart getrapt. Nu kopte hij ook nog eens een voorzet naast en liet hij een enorme schietkans liggen vanaf een meter of twaalf. En zeggen dat hij tegen zijn ex-club in het verleden al negen keer raak trof.

Wie moest het dan gaan doen voor de Great Old? Opnieuw Refaelov? Het had alleszins gekund. Hij kwam héél dicht bij zijn tweede doelpunt. Ampomah legde klaar en vervolgens viseerde hij de korte hoek met zijn zogezegd mindere linker. De belandde op de paal, maar net niet tegen de netten. Zo bleef het uiteindelijk ook bij 1-1. Een uitslag waar ze op de Bosuil allerminst mee konden leven.