Francken: "Militaire vluchten voor repatriëringen alleen in uitzonderlijke gevallen"

Uit onderzoek van De Standaard blijkt dat de overheid special flights gebruikt om gezinnen met jonge kinderen naar hun land van herkomst uit te wijzen. Normaal zijn die vluchten gereserveerd voor criminelen die een te groot gevaar voor commerciële vluchten vormen.

Dat er ook uitgewezen gezinnen met kinderen op die vluchten worden gezet, is echter niet nieuw, reageert staatssecretaris Theo Francken. "Het gebeurde voor mij ook al, onder de regering-Di Rupo. Zowat alle Europese landen doen het bovendien."

Onder meer de Leuvense criminoloog Stephan Parmentier is erg kritisch voor dit soort repatriëringen. Hij was rapporteur voor de commissie-Vermeersch, die na de dood van de Nigeriaanse vluchtelinge Semira Adamu aanbevelingen voor een humaan terugkeerbeleid formuleerde.

Volgens Francken worden die richtlijnen "maximaal opgevolgd". "Ik ben er zeker van dat die repatriëringen op een correcte manier zijn verlopen", zegt de staatssecretaris. Hij wijst er ook op dat "alleen in een laatste fase, als die gezinnen al verschillende keren hebben geweigerd om uitgewezen te worden", dergelijke special flights worden ingezet.

Als mensen blijven weigeren, heeft de overheid twee opties, verduidelijkt Francken: "Of we doen niets en laten ze hier blijven, of we proberen ze toch het land uit te zetten." Mensen op deze manier uitwijzen, gebeurt dan ook enkel "in heel uitzonderlijke gevallen". "Als het echt niet anders kan, als alle andere opties uitgeput zijn, dan zullen we het toch op deze manier moeten doen. En zeg nu zelf: zeven gezinnen in vier à vijf jaar, dat kun je toch geen standaardpraktijk noemen."

Wat de criminelen betreft die ook op die vluchten zouden zitten, nuanceert Francken het potentiële gevaar.  Ten eerste lijkt het hem sterk dat dat zo vaak gebeurd is. "Misschien één maal, zeker niet standaard. Maar dat moet ik eerst eens uitzoeken."

"Die mensen zitten ook niet naast elkaar", voegt hij eraan toe. "En er is daar ook politie aanwezig, maatschappelijke assistenten en psychologen. Sinds de dood van Semira Adamu is dat heel sterk omkaderd."