De treinramp vond plaats op maandag 15 februari 2010 vlakbij het station van Buizingen en kostte het leven aan 19 mensen. De politierechtbank oordeelde eerder dat er overvloedige materiële aanwijzingen waren die erop wezen dat de bestuurder van één van de betrokken treinen, een P-trein, voorbij een rood stoplicht was gereden.

“Maar het aantal overschrijdingen van rode stoplichten was de jaren voordien enkel in stijgende lijn gegaan”, sprak substituut-procureur-generaal Catherine Ramaekers. “Dit ongeval was dus voorzienbaar en de verantwoordelijken hadden systemen moeten voorzien om dergelijke menselijke fouten recht te trekken. Infrabel had daarin een cruciale rol en heeft gefaald.”

Zo had Infrabel volgens het openbaar ministerie in het station van Halle het zogenaamde AVG-communicatiesysteem moeten behouden. “Dat systeem is ingevoerd na een treinramp in 1969, omdat het in combinatie met een rood stoplicht een ongeval kon vermijden. Als dat AVG-systeem in Halle nog aanwezig was geweest, zou de P-trein nooit vertrokken zijn uit Halle, het AVG-systeem zou immers nooit een positief signaal gegeven hebben zolang het stoplicht op rood stond.”

Daarnaast had Infrabel een wissel in beschermingsstand moeten plaatsen, aldus het openbaar ministerie. “Dat kon volgens de gerechtsexperts en had de aanrijding kunnen vermijden.” Het openbaar ministerie verwijt Infrabel ook een gebrek aan coördinatie en communicatie met de NMBS bij de installatie van het TBL1+-noodremsysteem.