Het zijn rare tijden. Wie had ooit gedacht dat een virus ons leven zou gaan bepalen? Dat een onbekend en onbenullig wezen de wereld op zijn kop zou zetten? Maar elk nadeel heeft zijn voordeel, zei ooit een bekende voetballer. Voor mij is dat de terugkeer naar gewone dingen, genieten van het alledaagse zoals gewoon een keer gaan wandelen. Toegegeven, ik ben niet van de sportiefste. Ik probeer wel zo vaak mogelijk de fiets te nemen, maar elke week een vast sportafspraak staat niet in mijn agenda. Maar het coronavirus, meneer of mevrouw Covid-19 heeft daar verandering in gebracht. Ik ben nu aangetast door een ander virus; het wandelen. Het klinkt misschien vreemd voor vele mensen, maar ik ontdek nu pas echt de rust van het wandelen. Slenteren door de natuur en de omgeving in je laten opnemen. Het tempo wat lager en de rust en sfeer opsnuiven. Onlangs zijn we gaan wandelen in het natuurgebied Stamprooierbroek, met vertrek aan het Woutershof in Kinrooi. Een mooie en afwisselende groene omgeving waar ik de ene paddenstoel na de andere zwam tegenkwam. Hoelang was dat niet geleden? Zalig was het en vooral heerlijk rustig, bijna niemand gezien. In tegenstelling tot vele andere plaatsen waar het file in de natuur is. In Bokrijk, op de Mechelse heide en zelfs aan het doorkijkkerkje in Borgloon kan je in het weekend over de koppen lopen door de natuurtoeristen. Op zich niet erg natuurlijk maar echt tot rust komen is er dan niet bij. Gelukkig zijn er in Limburg ontelbare leuke plekjes waar je wel nog vaak alleen kan gaan wandelen. Wees een beetje creatief en zoek de natuur eens op een andere plaats op. Ik ga ze niet verklappen want ik wil geen natuurfile veroorzaken.