Ouders steunen zonder het zelf te beseffen moordenaar van hun dochter: “Hij heeft ons maandenlang in ons gezicht uitgelachen”

Jean-Pierre Fouillot blikt met spijt in het hart terug op die pijnlijke periode. Het immense leed dat Jonathann continu tentoonspreidde, blijkt één grote komedie geweest te zijn. “Hij huilde elke nacht en leek evenveel verdriet te hebben als wij. Drie maanden lang hebben we hem gesteund en zelfs nog meer gekoesterd dan normaal. Dat hij op dat moment alles wist, is hemeltergend. Hij heeft misbruik gemaakt van onze goedheid. Ik heb een zwakte, ja. Ik ben sentimenteel. Moet ik daar misschien spijt van krijgen?”, vroeg de vader van het slachtoffer zich luidop af.

Fouillot hoopt dat Jonathann een levenslange gevangenisstraf opgelegd krijgt. “Ik heb het moeilijk om voor de moordenaar van mijn dochter te staan”, verklaarde hij na zijn getuigenis aan de Franse pers. “Elke keer als ik naar hem keek, ontweek hij mijn blik. Elke keer als ik de waarheid zei, hield hij zijn hoofd naar beneden.”

Even terug naar de feiten: op 30 oktober 2017 werd het deels verbrande lichaam van Alexia Daval teruggevonden in een bos, op vijf kilometer van haar woning. Jonathann had haar twee dagen eerder als vermist opgegeven en stortte helemaal in toen ze tijdens een stille tocht herdacht werd. Tussen de tranen door noemde hij Alexia zijn “grootste steun”. Zonder haar kon hij niet leven, want ze was “zijn zuurstof”. Isabelle en Jean-Pierre flankeerden hem en spraken hem moed in.

Groot was dan ook de verbazing toen Jonathann op 29 januari 2018 opgepakt werd. De informaticus bleef nog even ontkennen, maar ging uiteindelijk toch door de knieën. Hij gaf toe dat hij zijn partner in de nacht van 27 op 28 oktober vermoord had.

In de jaren nadien veranderde Jonathann nog verschillende keren zijn versie van de feiten. Hij betichtte zelfs zijn schoonbroer, maar kwam daar snel op terug. In juni 2019 gaf hij voor het eerst ook toe dat hij haar lichaam in brand gestoken had.

Maar wat heeft Jonathann nu bezield? Volgens zijn versie hadden ze moeite om kinderen te krijgen. Tijdens de fatale avond zou hij seks geweigerd hebben, waarop zij hem bits verweten zou hebben “geen echte vent te zijn”.

“Ik wist dat ik geen erectie zou kunnen krijgen en dat daar ruzie van zou komen”, getuigde Daval vandaag tijdens zijn proces. “Ik wilde ontsnappen aan de situatie door mijn autosleutels te nemen en weg te rijden, maar Alexia stond dat niet toe. Ze beet in mijn arm en daarop zijn mijn stoppen doorgeslagen.”

Daval beschreef vervolgens hoe hij zijn echtgenote in een vlaag van woede vermoordde. “Ik heb haar verschillende keren geslagen en met haar hoofd tegen de muur gekwakt. Ze moest voor eeuwig zwijgen. Toen ze dood was, heb ik haar lichaam in mijn autokoffer gelegd. Ik heb nog een van haar slaappillen genomen en ben dan in bed gekropen.”

Een psycholoog ging dieper in op de moeilijke jeugdjaren van Daval. Als kleuter sukkelde hij met zijn gehoor en zijn spraakvermogen. Vanwege scoliose (een zijdelingse verkromming van de rug; nvdr) moest hij ook twee jaar lang een korset dragen. Voor pesters op school was hij een gedroomd doelwit.

“Eigenlijk is Jonathann nu nog altijd een kind”, aldus de expert. “Verantwoordelijkheid is een begrip dat hij niet kent. Als een situatie te moeilijk wordt, vlucht hij gewoon.”

Vooral het gezicht en de geslachtsdelen van Alexia bleken door het vuur zwaar toegetakeld. “Op die manier wil je iemands identiteit afnemen. Je snoert haar ook letterlijk de mond”, lichtte een psychiater toe.

Daval houdt er ook een opmerkelijke liefde voor zijn eigen moeder op na. “Maar noem het geen incest”, stelde zijn advocaat. “Voor de moeder van Alexia had hij gelijkaardige gevoelens. Zij ging er trouwens een eindje in mee, want ze wilde hem niet ongelukkig maken.”

Isabelle Fouillot hoorde het pleidooi onbewogen aan. Voor haar is de zaak duidelijk. “Ik zie enkel een lafaard. Een lafaard die ons kind en onze levens afgenomen heeft”, huilde ze. Het verdict wordt morgen verwacht.