Mirko (10) verloor vader tijdens eerste lockdown: “Ik mis papa meer en meer. Maar drummen helpt altijd”

Mirko doet moedig zijn verhaal, naar aanleiding van Rode Neuzen (k)Uur. “Eerst dacht ik dat papa een hartaanval had gehad. Na een paar dagen vertelde mama dat hij zelfmoord heeft gepleegd. Ik besefte eerst niet goed wat er gebeurd was. Daarna begon ik mijn papa meer en meer te missen. Ik was een tijd zo triest dat ik bijna niets meer deed. Ik heb op de muren geslagen van woede. Waarom gaan mensen dood? Ik ben de enige in mijn klas die zijn papa niet meer heeft om onnozele dingen mee te doen en ik kan ook opa niet meer knuffelen. Soms ben ik nog boos. Dan sla ik ik-weet-niet hoe-hard op mijn drum. Dat lucht op.”

Drummen helpt altijd, zegt Mirko met overtuiging. Hij leert nu de liedjes spelen die zijn papa graag hoorde. “Ik ben nu ‘Seek & Destroy’ aan het leren van Metallica. En ik speel ook  AC/DC, Pink Floyd en Guns N’ Roses. Als ik die harde muziek speel, word ik blij. Soms heb ik een beetje te veel verbeelding. Dan denk ik dat papa er nog is en doe alsof ik hem nog iets kan vragen. Ik neem dan het hartje waarin ik een beetje as van hem bewaar, en vertel waarmee ik het moeilijk heb. Of dat er iets heel leuk is gebeurd.” 

Mirko bewaart dat hartje in een herinneringsdoos, waarin ook een koerstruitje en pantoffels van zijn papa zitten. Nu en dan doet hij het kistje open — dat helpt. Maar liefst haalt hij leuke anekdotes op. Dan verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht. “Mijn papa kon heel grappig zijn.  Hij kon imiteren als de beste en deed stemmetjes na van Kamiel Spiessens. Hij speelde graag voetbal met mij op de Playstation.  Papa was ook autoliefhebber. We zijn eens naar naar de 24 uur Francorchamps geweest en namen daar foto’s van alle auto’s. Daarna hebben we frietjes gegeten. Als ik nu een frietje ‘steek’, denk ik daar altijd aan terug.” 

Met vragen over zelfdoding kan je terecht op het gratis nummer 1813 van de Zelfmoordlijn of op zelfmoord1813.be.