Echtgenote van politieagent vraagt ouders Mawda om vergiffenis: ‘In deze zaak zijn alleen maar verliezers’

De ouders van Mawda. ©  epa-efe

Op het proces-Mawda las Laurent Kennes, de advocaat van agent Victor J.G. , een brief voor aan de ouders van Mawda, geschreven door de echtgenote van de agent die hun dochter doodschoot.

me

‘Pardon voor wat mijn man gedaan heeft. Pardon voor de manier waarop u behandeld bent in ons land, omdat u niet de juiste papieren hebt. Ik ben geschokt door het gebrek aan menselijkheid dat getoond werd aan de ouders Mawda’, schreef de vrouw van Victor J.G. ‘Ik denk dat het was omdat we net uit de aanslagen kwamen. Er was wantrouwen.’

De vrouw wou met hen praten over haar echtgenoot, die agent is bij de ­federale wegpolitie in Bergen en de dood van de peuter heeft veroorzaakt. ‘Ik ken hem al dertig jaar. Hij was een vrolijke en gelukkige man. Hij werd altijd door iedereen uitgenodigd. Alle mensen van alle nationaliteiten. Hij hield van zijn werk. Hij was levenslustig en we hadden alles om gelukkig te zijn. Tot op die dag, dat alles instortte als een kaartenhuisje. Hij is een goeie schutter en daarom denk ik dat hij geschoten heeft. Hij dacht echt dat dit mogelijk was.’

‘Sindsdien zijn we een schaduw van onszelf, er wordt thuis niet meer gelachen. We zijn alleen nog maar triest. De tijd verloopt. Ik ben tien kilo dikker, hij tien kilo magerder. Slapen lukt niet meer. De nachten zijn kort. Er zijn alleen nog zwarte ideeën, psychiaters en dag op dag leven’, aldus de vrouw.

Gestopt met leven

Dat haar echtgenoot, die van Portugese afkomst is, wordt afgeschilderd als een racist, komt hard aan, schrijft ze. ‘Als ik hoor dat mijn man een racistische daad heeft gedaan, ben ik geschokt. Ik ben zelf Algerijnse van geboorte’, aldus de vrouw.

‘Denkt u dat mijn man gekozen heeft voor wat nu gebeurt? Voor een depressie, een zoon die niet meer uit zijn kamer wil komen? We zijn gestopt met leven. In een ander leven, in andere omstandigheden hadden jullie vrienden kunnen zijn. U leerde hem kennen in een context. Dit is gebeurd in een stresssituatie, in een achtervolging. Had hij gelijk? Of had hij ongelijk? Iedereen heeft het anders gezien. Maar als ik die leugens hoor die over mijn man worden verteld, dan zeg ik “nee”. In deze zaak zijn alleen maar verliezers. Jullie, die uw kind verloren hebben en wij die onze vader en man verloren zijn zoals hij was. Hij is niet vrij, hij is een gevangene in zijn hoofd.’