Bijna honderd dode grienden aangespoeld op Chatham Eilanden

De reddingsoperaties worden echter bemoeilijkt door de ligging van de Chatham Eilanden, zo'n 800 kilometer ten zuiden van het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland.

Volgens een ambtenaar van de natuurbeschermingsorganisatie DOC (Department of Conservation) waren 69 van de gestrande dolfijnachtigen al dood toen de reddingswerkers aankwamen. Daarna zijn nog eens 28 grienden geëuthanaseerd.

De beambte zei dat de dieren moesten worden afgemaakt "vanwege de slechte zee-omstandigheden en het sterke vermoeden dat er witte haaien in de buurt waren die door de stranding zouden worden aangetrokken". Ze zei daarnaast dat de lokale Maori-gemeenschap een ceremonie heeft gehouden voor de geesten van de omgekomen walvissen. De kadavers zijn ter plekke achtergelaten om op natuurlijke wijze te ontbinden.

De Chatham Eilanden waren in 1918 de plaats des onheils van de grootste massastranding ooit in de Nieuw-Zeelandse geschiedenis. Toen spoelden er zo'n duizend walvissen aan.

Grienden worden maximaal ongeveer zes meter lang en zijn de meest voorkomende walvissoort in Nieuw-Zeelandse wateren. De oorzaak van de massastrandingen blijft vooralsnog onbekend, ondanks het feit dat wetenschappers er al decennia achter proberen te komen.