Waarom de haas op uw bord uit het buitenland komt

Het jachtseizoen is bezig en dus zijn in de winkelrekken ook weer steak van hert, stoofvlees van everzwijn of filet van haas terug te vinden. De verkoop van wild gaat dit jaar opvallend goed. Onder meer Spar en OKay, beide onderdeel van de Colruyt-groep, verkochten al respectievelijk 20 tot 30 procent meer dan vorig jaar. Bij Delhaize zien ze ook een toename van 20 procent.

 “We zien maar één verklaring”, zegt Delhaize-woordvoerder Roel Dekelver. Hij wijst naar de coronacrisis. “Omdat de horeca gesloten blijft, komen veel liefhebbers naar ons voor een stuk wild vlees of gevogelte. Er is nu ook meer tijd om thuis zo’n bereiding te maken.”

De prijzen liggen door corona trouwens niet lager dan anders, zoals bij champagne, waarvan ze een groot deel niet meer aan de man krijgen. “Er wordt gewoon minder gejaagd, en dus is er minder overschot.”

Hertenfarms

Wie denkt dat het wild uit de supermarkt uit eigen land komt, heeft het mis. Een aantal ketens ambieert dan wel een “maximaal Belgisch aanbod”, de realiteit is anders. “Aangezien de jacht hier tot vier personen per gebied was beperkt, konden we niet voldoende producten vinden”, zegt Eva Biltereyst van Colruyt. Het Belgische aanbod slonk met de helft. En dus vulden ze aan met wild uit Polen. Ook bij Delhaize rekenen ze nu vooral op Oost-Europese landen. De Belgische volumes zijn te beperkt, is ook daar het argument.

Dat heeft niet alleen met corona te maken, zegt Michael De Troyer, die al twintig jaar wild aankoopt bij Sligro-ISPC, een grote restaurantleverancier. Volgens hem is al jaren “80 procent” van wat je in de Belgische supermarkten vindt buitenlands wild. Dat heeft onder meer met aanbod, maar ook met prijzen te maken. “Voor patrijzen en fazanten rekenen ze vooral op Groot-Brittannië, en voor groot wild als hert en everzwijn komen de vrachtwagens vanuit Duitsland, Polen en Hongarije.” Al kan het ook nog verder. In supermarkten ligt ook geregeld haas uit Zuid-Amerikaanse landen als Argentinië, Uruguay en Chili. En Nieuw-Zeeland zet erg in op hert. 

Vraag is in welke mate het dan nog om écht wild gaat. Een dier dat in de vrije natuur leeft en wordt doodgeschoten, geldt als ‘wild wild’. Maar je hebt evenzeer een groot deel ‘gekweekt wild’. Het gaat dan bijvoorbeeld om de herten die in groten getale in Nieuw-Zeelandse farms worden gefokt. Dat is een echte industrie en heeft niets met jacht te maken.

Wrevel

Het buitenlandse aanbod aan wild zorgt in eigen land wel voor wat wrevel, onder meer bij Maarten Goethals van jagerskoepel Hubertus Vereniging Vlaanderen. “We zitten hier met een everzwijnenplaag, maar tegelijk gelden er allerlei strikte voorwaarden waardoor jagers zelf maar een beperkt aantal stuks wild op de markt kunnen brengen.” 

Everzwijnen mogen volgens hem alleen ‘in het vel’ aan particulieren verkocht worden. “Dat wil zeggen: de organen moeten eruit, maar het dier zelf mag niet versneden worden. Dat is nogal absurd, want hoeveel mensen weten hoe je zoiets moet doen?” Het gevolg is dat veel jagers nu hun eigen wild in de vriezer houden, want ook de wildverwerkingsbedrijven zijn geen vragende partij voor nog meer everzwijn. Goethals hoopt dat we op termijn “wild van bij ons” beter op de kaart kunnen zetten. “Want al die stukken van duizenden kilometers ver laten overkomen, lijkt me ook een aanzienlijke belasting voor het klimaat.”

Op de vraag hoe diervriendelijk de buitenlandse jacht is, is het moeilijk een eenduidig antwoord te geven. Het hangt af van de lokale jachtgebruiken. Goethals: “Bij ons moet elk stuk geschoten wild geconsumeerd worden, maar in een land als Frankrijk mag je een dier dat geschoten is gewoon laten liggen. Zoiets moet je dus per land bekijken. Daar gelden telkens andere ethische codes.”