Riziv-uitgaven voor hoortoestellen op tien jaar meer dan verdubbeld

De technologie van hoortoestellen en -implantaten evolueert heel snel, met een opeenvolging van nieuwe updates. Dat stelt het Riziv voor een uitdaging. "Het gaat zo snel dat het zeer moeilijk is om op basis van wetenschappelijk bewijs na te gaan hoe effectief of hoe kosteneffectief een implantaat of hoortoestel is", zegt KCE-onderzoekster Justien Cornelis. Nu gaat 86,5 procent van het Riziv-budget nog naar klassieke hoorapparaten. Het resterende aandeel voor zeer gesofisticeerde apparaten die worden geïmplanteerd, neemt de laatste jaren toe.

Het Riziv vroeg het KCE om na te gaan of de criteria voor terugbetaling moeten worden aangepast. Moet bijvoorbeeld een cochleair implantaat (een elektronisch implantaat dat rechtstreeks de gehoorzenuw stimuleert) terugbetaald worden bij doofheid aan één kant, of een tweede cochleair implantaat bij doofheid aan beide oren? "We kunnen daar geen antwoord op formuleren omdat er niet genoeg bewijs is om aan te nemen dat het kostenefficiënt zou zijn. We weten het niet en kunnen een terugbetaling dus ook niet aanbevelen", legt Cornelis uit. Het KCE beperkt zich daarom tot een aantal kleine aanbevelingen om zaken te harmoniseren in de terugbetaling.

Om sneller wetenschappelijk bewijs te vergaren over de doeltreffendheid van bepaalde behandelingen, en dus ook sneller te beslissen over een eventuele terugbetaling, pleit het KCE ervoor om een nationaal register voor gehoorimplantaten aan te leggen. Daarin zouden patiëntenuitkomsten, herimplantaties en bijwerkingen vermeld worden. "Zwitserland en Frankrijk hebben registers die de uitkomst beschrijven. Als je die registers zou kunnen samenleggen, kan je na verloop van tijd voldoende bewijs opbouwen om er uitspraken over te doen", aldus Cornelis.