Revanche tegen Wales en nieuwe monsterscore tegen Estland? Dit moet u weten over de 4 WK-tegenstanders van Rode Duivels

Het is de eerste keer sinds de dramatische kwartfinale op Euro 2016 dat Wales en België elkaar treffen. Op 1 juli 2016 verscheurden de Welshmen abrupt de Europese titelhoop van onze Duivels. Het werd 3-1 in Rijsel. Na het prachtige openingsdoelpunt van Nainggolan zorgden Williams, Robson-Kanu en Vokes voor een historische halve finale op een EK voor Wales. Tijd voor revanche, dus, want ook de drie onderlinge duels voor die horroravond in Rijsel wonnen de Duivels niét (2 gelijke spelen, 1 nederlaag). De laatste zege dateert van 7 september 2012, toen de Gouden Generatie nog maar pas aan het ontluiken was. Kompany en Vertonghen bezorgden België toen een 0-2-zege in de kwalificaties voor het WK in Brazilië. 

Eerdere officiële confrontaties: kwartfinale EK 2016, kwalificaties EK 2016, kwalificaties WK 2014, kwalificaties WK 1998, kwalificaties WK 1994, kwalificaties EK 1992

Balans: 4 overwinningen, 3 gelijke spelen, 4 nederlagen

Beste prestatie op een WK: kwartfinale in 1958 (enige deelname)

Het uithangbord en de kapitein van de huidige generatie Welshe voetballers. Waar hij zich de voorbije jaren in Madrid nooit op zijn plaats voelde, kwam hij bij de nationale ploeg altijd thuis. Bale is al international sinds 2006 en scoorde in 83 officiële duels 33 doelpunten. Zijn terugkeer bij Tottenham was - mede door blessures - nog niet het verhoopte schot in de roos. Maar Bale blijft uiteraard een speler met uitzonderlijke kwaliteiten en is, samen met Juventus-middenvelder Aaron Ramsey, dé man om in de gaten te houden. 

Sinds 2018 staat het Welshe icoon aan het hoofd van de nationale ploeg. Hij volgde er destijds Chris Coleman op, die nadien bij Sunderland aan de slag ging. Het is Giggs’ eerste grote uitdaging als hoofdtrainer. Eerder was hij wel assistent en trainer ad interim bij Manchester United, de club waarvoor hij heel zijn carrière - 24 jaar lang - voetbalde. Giggs kwalificeerde zich met Wales voor het EK 2020, in een poule met onder meer Kroatië. Vorige maand kwam Giggs wel onder vuur te liggen, toen hij gearresteerd werd op verdenking van mishandeling van zijn vriendin.  

Voor het eerst sinds 2002 ontmoeten de Rode Duivels Tsjechië in een officieel duel. Toen plaatsten de Belgen zich dankzij twee 1-0-zeges via de barrages voor het WK in Japan en Zuid-Korea. Het laatste vriendschappelijke duel ligt veel minder ver in het verleden. In juni 2017 ontving België de Tsjechen in het Koning Boudewijnstadion. Het werd 2-1 voor de Rode Duivels, aan het kanon stonden Batshuayi en Fellaini. Doelpuntenmaker voor Tsjechië: Michael Krmencik (Club Brugge). Destijds was Krmencik spits nummer één bij de Tsjechen, vandaag zit hij - allicht door zijn matige prestaties bij Club - vooral op de bank. Tsjechië is er - net als Wales - ook bij op het EK komende zomer.

Eerdere officiële confrontaties: barrages WK 2002

Balans: 2 overwinningen

Beste prestatie op een WK: groepsfase in 2006 (enige deelname als Tsjechië), finalist in 1934 en 1962 (deelname als Tsjechoslowakije)

Een jeugdproduct van Slavia Praag dat het maakt in de Premier League. Soucek is toe aan zijn eerste volledige seizoen bij West Ham en is als centrale middenvelder een vaste pion in het team van David Moyes. Afgelopen weekend was hij nog trefzeker tegen Manchester United. De marktwaarde van de 25-jarige Soucek wordt intussen door Transfermarkt geschat op 20 miljoen euro. Niet slecht. Ook bij de Tsjechische nationale ploeg is Soucek een vaste waarde voor de verdediging. Sinds zijn debuut eind 2016 speelde hij 30 matchen, waarin hij vier keer scoorde. 

Net als Giggs is hij pas sinds twee jaar bondscoach van zijn land. Silhavy was tussen 2001 en 2009 wel jarenlang trouwe assistent bij de nationale ploeg. Die job combineerde hij met het hoofdtrainerschap bij verschillende Tsjechische clubs. Tussen 2005 en 2018 coachte hij maar liefst acht ploegen in zijn thuisland, waarvan Slavia Praag (2016-2017) en AA Gent-killer Slovan Liberec (2011-2014) de bekendste zijn. Jaroslav Silhavy is bovendien een icoon in Tsjechië. Hij speelde heel zijn carrière in het land en speelde er tussen 1979 en 1999 maar liefst 465 wedstrijden, tot op vandaag een record. 

Een klein stukje nieuwe geschiedenis voor de Rode Duivels. Nog nooit speelde onze nationale ploeg een wedstrijd tegen Wit-Rusland, zelfs niet vriendschappelijk. Veel redenen om zich zorgen te maken hebben de Duivels echter niet. De meeste internationals zijn actief in eigen land of in buurlanden als Rusland of Kazachstan. De Rode Duivels zijn het dus aan hun stand verplicht om twee keer makkelijk de maat te nemen van de Wit-Russen, want ook op grote toernooien heeft het land geen enkele ervaring. Alleen toen het nog deel uitmaakte van de Sovjet-Unie, kende het wat successen. De iconische 4-3-zege van de Duivels op het WK 1986 staat in ieders geheugen gegrift.

Eerdere officiële confrontaties: geen

Balans: /

Beste prestatie op WK: nooit deelgenomen als Wit-Rusland, vierde plaats in 1966 (als deel van Sovjet-Unie)

Kapitein en topschutter van de huidige Wit-Russische generatie. Al is die laatste titel met slechts vijf doelpunten voor de nationale ploeg natuurlijk relatief. De 35-jarige Stasevich speelde als flankaanvaller - op een korte trip naar Rusland na - heel zijn carrière in Wit-Rusland. Het grootste deel daarvan bij lokale topclubs Dinamo Minsk en BATE Borisov. Met die laatste club was Stasevich er in de zomer van 2008 trouwens bij toen BATE in de Champions League-voorronde Anderlecht een trauma bezorgde.

Al bijna tien jaar onafgebroken op post als coach bij Wit-Russische nationale (jeugd)ploegen, een korte passage bij Soligorsk in zijn thuisland niet meegerekend. Was de voorbije jaren zowel hoofdtrainer als assistent bij de Wit-Russische U17, U18, U19 en U21. Kreeg in de zomer van 2019 voor het eerst zijn kans bij de hoofdmacht. Debuteerde met een zege bij Estland en kon sindsdien nog drie keer winnen in een officiële wedstrijd. 

De Esten zijn, in tegenstelling tot Wit-Rusland, geen nieuwe tegenstander voor de huidige generatie Duivels. In de kwalificatiematchen voor het WK in Rusland rekenden de Belgen twee keer simpel af met Estland. In het Koning Boudewijnstadion werd het in november 2016 zelfs een demonstratie: 8-1. Meunier, Mertens, Hazard, Carrasco, Lukaku: allen stonden ze op het scorebord. Toch verloor onze nationale ploeg elf jaar geleden eens van het bescheiden Estland. Met onder meer een piepjonge Vermaelen, Vertonghen en Alderweireld in de ploeg werd met 2-0 verloren in Tallinn. Vandaag lijkt een herhaling van de 8-1-overwinning realistische dan de 2-0-nederlaag.

Eerdere officiële confrontaties: kwalificaties WK 2018, kwalificaties WK 2010, kwalificaties EK 2004

Balans: 5 overwinningen, 1 nederlaag

Beste prestatie op WK: nooit deelgenomen als Estland, vierde plaats in 1966 (als deel van Sovjet-Unie)

Sinds zijn debuut vijf jaar geleden is de 24-jarige Sappinen de diepe spits bij Estland. In 32 wedstrijden was hij goed voor 6 doelpunten. Sappinen speelt al nagenoeg zijn hele carrière in zijn thuisland bij FC Flora, maar van januari tot juni 2018 was de Est zowaar even in ons land actief. FC Flora leende hem uit aan het toenmalige Beerschot-Wilrijk. Een succes werd zijn passage op het Kiel echter niet: Sappinen speelde amper twee wedstrijden en kwam niet tot scoren. 

Het parcours van Karel Voolaid lijkt aardig op dat van zijn Wit-Russische collega. Ook hij was jarenlang, sinds 2012, trainer van allerhande nationale jeugdploegen. Voolaid coachte - al dan niet meerdere keren - de U15, U16, U19, U21 en U23 van Estland. Sinds juli 2019 staat hij aan het roer bij de grote jongens, maar erg succesvol is hij daar nog niet geweest. Van zijn 14 duels als hoofdtrainer won hij er nog geen enkele.