Frituur in Brugge duurste van België? Overgenomen voor 180.000 euro en elk jaar 125.000 euro standgeld
Een Brugse ondernemer heeft 180.000 euro betaald voor één van de frituren op de Markt, de frituur links van het belfort. De vorige uitbater ging failliet. Daarnaast betaalt hij een jaarlijkse concessie van 125.000 euro aan de stad.
Kersvers friturist Ghan Shyam Kafle legde 180.000 euro op tafel om een van de frietkoten op de Brugse Markt over te nemen. Een houten kraam van nog geen 8 vierkante meter groot, met net genoeg plaats voor 2 personen om in te werken. Daarnaast betaalt hij het standgeld van 125.000 euro per jaar. Dat is al enkele jaren zo voor beide frituren aan het belfort.
De Markt is in niet-coronatijden een plek waar véél toeristen langskomen. Maar nu zijn er al maanden geen te zien in Brugge. “Momenteel zijn het moeilijke tijden”, zegt Kafle. “Alleen in het weekend hebben we wat meer klanten, dankzij de heropening van de winkels. Maar we denken al aan morgen: de toeristen zullen wel terugkeren.”
Winstgevend?
Dat zal ook nodig zijn om uit de kosten te geraken. Want zelfs al behoren de tarieven van de Markt tot de hoogste van het land - 4 euro voor een klein pakje friet zonder saus - dan nog zullen er elke dag honderden bakjes over de toog moeten.
De hoge standgelden zijn al langer een doorn in het oog van de frituristenvereniging Navefri. Zij pleiten bij gemeentebesturen om frietkramen niet noodzakelijk toe te kennen aan de hoogste bieder, maar ook rekening te houden met ervaring, kwaliteit en aanbod.
“Hoeveel ze per dag moet verkopen om eraan te verdienen, valt moeilijk te becijferen, zegt Bernard Lefèvre van Navefri, het Nationaal Verbond van Frituristen. "Het is ook niet aan mij om de rekening van een ander te maken. Maar dit lijkt me echt geen realistische bedragen om een frituur uit te baten. Of kost een bakje friet op de Brugse Markt straks 15 euro? Hoe dan ook zal iemand hier het slachtoffer worden. Is het niet de uitbater zelf, dan wel de gemeenschap.”
Op de overname van het frietkot op de Markt had het stadsbestuur geen invloed. Na het faillissement was het de curator die besliste om op zoek te gaan naar een kandidaat om de bestaande zaak over te nemen.
