WOII in virtual reality ziet er ontzettend bangelijk uit in nieuwe 'Medal of Honor: Above & Beyond’

Je hebt er een pc van zo’n € 1.800 voor nodig om hem goed te laten draaien, met daarop aangesloten een VR-bril van nog eens meer dan € 400. En dan is er het niet ondenkbare risico dat je er kotsmisselijk van wordt. Om maar te zeggen: Medal of Honor: Above & Beyond is geen game voor iedereen.

Eerst misschien even over die hardware, want dat is een niet onaanzienlijke drempel. Het door gamehuis Electronic Arts aanbevolen systeem is er een met een Intel i7 9700K-processor of een vergelijkbare AMD-chip (een Ryzen 7 dus), een Nvidia GeForce RTX 2080-videokaart, 16 gigabyte aan werkgeheugen en 170 GB aan data-opslag. Een solid state drive (een grote geheugenchip in plaats van een harde schijf, zeg maar) wordt aangeraden om de laadsnelheid te optimaliseren. Je kùnt hem op een iets minder krachtig systeem draaien (dat van ondergetekende had een snelle i5 en een RTX 2060, maar wel met 32 GB werkgeheugen), maar dat geeft (inderdaad) soms performantieproblemen, zoals momenten waarop de spelwereld een halve seconde lang blijft hangen. Wat VR-headsets betreft ben je het beste af met een Oculus Rift S (gebruikt in deze test), maar in de Steam-versie kun je ‘m ook spelen op door Steam VR ondersteunde brillen als de HTC Vive, Valve Index en Windows Mixed Reality.

Oké, tijd om het te hebben over wat je onder dat hoogtechnologische vizier gepresenteerd krijgt. Medal of Honor: Above & Beyond is een firstpersonshooter zoals je ze wellicht al met dozijnen hebt gespeeld op een vlak scherm, in de Wereldoorlog II-setting die iets oudere gamers vast nog wel herkennen van de tot 2007 lopende Medal of Honor-reeks (over twee pover gemaakte moderne opvolgers, uit 2010 en 2012, gaan we ’t maar niet hebben). Alleen zit je nu midden in de actie, onder meer tijdens missies waarin je meevecht met het Franse gewapende verzet, de bestorming van Omaha Beach tijdens D-Day of opdrachten op Noorse fjorden en in Duitse kastelen. Het ziet er allemaal ontzettend bangelijk uit, en ook mechanisch is het een compleet nieuwe, immersieve ervaring: de haan van je wapens moet je bijvoorbeeld zelf aanspannen bij het herladen.

De standaardwijze om je voort te bewegen in de levels van Medal of Honor: Above & Beyond is door je vrij te bewegen in de gamewereld terwijl je in ’t echt stilstaat, en dat is normaal gezien de beste manier om snel kotsmisselijk te worden in VR. Maar er zijn veel manieren om de ervaring bij te spijkeren in de ‘settings’, en ook de moeilijkheidsgraad kan worden aangepast. De makers houden de levels ook behoorlijk kort: er zijn zes verschillende missies in evenveel locaties, maar die worden verdeeld in korte vignettes – allemaal gemiddeld tien minuten lang – zodat je geregeld pauze kunt nemen. Geloof ons: die is nodig.

Uitgever Electronic Arts claimt dat Medal of Honor: Above & Beyond je midden in het WOII-strijdgewoel brengt, en dat klopt. Maar het is wel een geromantiseerde, op entertainment gerichte versie daarvan. Wanneer je de ervaring met oorlogsfilms wilt vergelijken: eerder de actie van The Dirty Dozen, Where Eagles Dare en Inglourious Basterds dan de oorlogsgruwel van Saving Private Ryan of The Big Red One. Dat merk je vooral aan de multiplayermodus Mad Bomber, waarin geplante explosieven de balans van de strijd op ieder moment onverwacht kunnen doen omkeren. Maar de makers – studio Respawn Entertainment overigens, van onlineshooter Apex Legends – staken ook wat WOII-sérieux in de game: net als in de allereerste, nog door filmmaker Steven Spielberg geproducete allereerste Medal of Honor uit 1999 zit er een galerij met minidocumentaires uit het tijdperk bij, die je stelselmatig kunt losspelen.