Marc Van Ranst vraagt test voor wie land in wil: ‘We zien virusstammen van overal ter wereld opduiken’

Waarom zou zo’n test een goed idee zijn?

“Maak eens een lijstje van de landen die dat nu al doen? Je raakt een heel aantal plaatsen niet meer binnen zonder een recente negatieve test voor te leggen. Dat merken we heel goed in onze labs: veel stalen blijken noodzakelijk omdat mensen een testresultaat nodig hebben vooraleer ze naar het buitenland kunnen. Terwijl iedereen hier à volonté binnen en buiten mag. Enige reciprociteit lijkt me dan maar normaal. Maar dat is een politieke beslissing, een die je best op Europees niveau neemt.”

Zijn er aanwijzingen dat die open grenzen een grote impact hebben op onze besmettingscijfers?

“We zien virusstammen van overal ter wereld opduiken in onze laboratoria. Die worden binnengebracht door mensen die van elders komen en dan is het een kwestie van tijd vooraleer ze zich verspreiden. Ik ben er zeker van dat dat op sommige momenten al een significante impact heeft gehad op de cijfers, zeker wanneer ze laag waren, zoals deze zomer. Terugkeerders vanuit Frankrijk, Turkije enzovoort hebben toen geleid tot een nieuwe opflakkering.”

Duitsland verscherpt nu plots zijn maatregelen drastisch. Hadden de Duitsers niet alles onder controle?

“Sinds de maatregelen van de nieuwe federale regering staan wij er veel beter voor dan Duitsland en dubbel zo goed als bijvoorbeeld Nederland. We waren zowat de slechtste leerling van de klas in Europa, maar dat zijn we al lang niet meer. De landen die de teugels veel losser dachten te kunnen laten, komen daar nu stilaan op terug. Dat bewijst dat de maatregelen bij ons een goede zaak waren.”

Nochtans, de huidige cijfers zijn niet om vrolijk van te worden. Overal in Vlaanderen neemt het aantal besmettingen weer toe.

“Ik vrees dat er een behoorlijke coronamoeheid is. Kijk naar de lockdownfeestjes die ontdekt worden: dat is maar het topje van de ijsberg, hé. Een patrouille die op een feestje van honderd man stoot, is de hele nacht met niets anders meer bezig. Alle andere feestjes blijven dan ongemoeid.”

U wijt de opnieuw stijgende cijfers aan die feestjes?

“Aan de niet-ontdekte feestjes, vooral. Dat speelt zeker mee, ja. En het gaat ongetwijfeld niet over spectaculaire uitspattingen, het zijn wellicht kleine familiale samenkomsten van een man of tien of minder. Mensen die de regels naar hun hand beginnen te zetten en alternatieve regels verzinnen. Genre: ik hou me twee weken koest en dan vieren we toch gezellig met zijn allen kerst.”

Ziet u dat ook in de cijfers, dergelijke familiale clusters?

“Zeker. Familiale overdracht is de regel.”

Mensen zetten regels naar hun hand omdat ze het beu zijn. Wat kunt u zeggen om hen gemotiveerd te houden?

“Dat is echt niet gemakkelijk. In het begin van een crisis is dat evidenter dan wanneer je al bijna een jaar verder bent. Met de hand op het hart: we geraken hier vanaf. We gaan weer naar het voetbal en naar Tomorrowland kunnen, al zal dat dan voor mij voor het eerst zijn. (lachje) Grote delen van ons leven zullen in de loop van volgend jaar hervatten. Wat iedereen wil is perspectief, een definitieve einddatum. En net dat kan niemand geven.”