Meer dan 170.000 dode vogels per jaar door 325 kilometer gevaarlijk stroomnet

In ons land staan goed 5.600 kilometer aan luchtlijnen opgesteld voor onze elektriciteitsvoorziening. ‘s Nachts, in het schemerduister of bij mist, zijn de luchtlijnen van stroomnetbeheerder Elia niet altijd goed zichtbaar voor vogels. Voor bepaalde vogelsoorten bestaat het risico dat ze tegen de luchtlijn aanvliegen, met alle gevolgen van dien. Natuurpunt wees er al eerder op dat die luchtlijnen soms een gevaar vormen voor vogels. Daarom werd in 2012 al een eerste versie van de risicoatlas opgesteld. Nu is er een tweede versie van de atlas. 

"Omdat we nu over veel meer data beschikken, onder andere dankzij de website www.waarnemingen.be, hebben we besloten om samen met Natuurpunt en Natagora en het INBO een update van deze risicoatlas te maken", zegt Carolien Pouleyn van Elia.

Lees verder onder de afbeelding.

De nieuwe atlas toont aan dat in België momenteel 325 kilometer luchtlijn een groot risico voor vogels vormt. Het aantal vogels dat tegen luchtlijnen vliegt en zou sterven, wordt op jaarlijks 170.000 tot 500.000 geschat. 

Het aantal kilometer luchtlijnen dat een groter risico vormt,  is met 2 procent toegenomen tegenover in 2012. Die stijging wordt verklaard door de recente evoluties in belangrijke vogelleefgebieden en de toename aan data waardoor het belang van elk gebied nauwkeuriger kon worden ingeschat.

"Dankzij die risicoatlas weten we nu bij Elia welke luchtlijnen het gevaarlijkst zijn voor de vogels", zegt Pouleyn. "We kunnen dan bepalen welke lijnen we als eerste gaan “bebakenen”, of dus veiliger maken voor vogels." 

"We gaan op de lijnen met een groot risico “vogelkrullen” en grote bollen aan de luchtlijn hangen, zodat ze zichtbaar wordt voor de vogels. We hebben in het verleden al 50 kilometer bebakend en dat engagement gaan we de komende jaren ook verder zetten. Bij sommige luchtlijnen plaatsen we ook lichtgevende bollen, die overdag het licht absorberen en ’s nachts dan licht afgeven, zodat de lijn ook in het donker zichtbaar is voor de vogels. Hierdoor kunnen we vermijden dat vogels tegen de luchtlijn vliegen."

De risicoatlas houdt rekening met alle beschikbare gegevens over de vogelsoorten die een hoog risico lopen om tegen luchtlijnen te vliegen. Dit zijn bijvoorbeeld vogels die - vaak in het schemerduister - pendelvluchten maken tussen slaapplaatsen en gebieden waar ze voedsel vinden. Het gaat dan vooral over ganzen, meeuwen, wulpen en aalscholvers.

Ook vogels die vooral ’s nachts actief zijn, zoals de zeldzame roerdomp of het woudaapje lopen een groter risico. De risicoatlas focust ook op enkele grotere vogels zoals reigers en ooievaars. Als deze vogels de luchtlijnen opmerken, kunnen zij vaak niet meer tijdig bijsturen en vliegen ze tegen de luchtlijn. 

"Wij dragen bij Elia biodiversiteit hoog in het vaandel", besluit Pouleyn. "Door samen met Natuurpunt naar een oplossing te zoeken, kunnen we helpen om de biodiversiteit te bevorderen."