Frank Vercauteren arriveert op de Bosuil voor eerste werkdag bij Antwerp

Vercauteren werd vanochtend afgezet aan de Bosuil, later vandaag geeft hij zijn eerste persconferentie. Of hij vandaag ook meteen op het trainingsveld staat en zondag op de bank zit tegen KV Mechelen, is nog niet duidelijk. Antwerp bekijkt in hoeverre dat mogelijk is binnen de coronaprotocollen.

Gisterenmiddag werd Vercauteren opgepikt op het Kurumoch International Airport, in het Russische Samara. Hij stapt er op een Embraer Legacy, de privéjet van Antwerp-baas Paul Gheysens. Bestemming: Melsbroek. Na een vlucht van 4u36 zet Vercauteren om vijf over zeven voet aan Belgische grond. Een kwartiertje later wandelt hij door de inkomhal, om meteen een vergaderzaaltje in te duiken. Wat later arriveren ook ­Luciano D’Onofrio en Sven Jaecques. Hun missie: Vercauteren overtuigen om de nieuwe trainer van de Royal Antwerp Football Club te worden.

Een mission impossible of niet? Feit is dat Vercauteren vorige week nog onderhandelde met Standard, maar niét hun nieuwe trainer werd. Ook al was hij echt wel geïnteresseerd, om ­familiale redenen kon of wou hij niet vertrekken uit Rusland, waar hij ­samen met zijn gezin woont – zo luidde het officieel. “Onze trainer moest de competitie en onze kern kennen, en hij moest het DNA van Standard in zich hebben. Vercauteren is een heel goede trainer met veel ervaring, maar hij heeft niet ons DNA. Daarbovenop ­wisten we dat hij ook met Antwerp onderhandelde”, onthulde Standard-CEO Alexandre Grosjean gistermiddag op de voorstelling van Mbaye Leye, die wél de nieuwe coach van de Rouches werd.

Eerder, meer bepaald eind september, beet ook Genk de tanden stuk op ­Vercauteren. De onderhandelingen met de Limburgers waren verregaand, maar een akkoord kwam er niet. Genk koos uiteindelijk Jess Thorup.

Dat Vercauteren nu wél geneigd was om ‘ja’ te zeggen tegen Antwerp – je vliegt niet zomaar even over en weer van Rusland naar België – betekende dat Luciano D’Onofrio – en Paul Gheysens uiteraard – met héél overtuigende (financiële) argumenten over de brug zijn gekomen. Antwerp wou dan ook heel graag met Vercauteren in zee. Waarom? Drie redenen.

Eén. Paul Gheysens wou een naam, een figuur, iemand die bij hem een belletje deed rinkelen als opvolger van Ivan Leko. Luciano D’Onofrio moest dus niet met een onbekende naam ­afkomen.

Twee. Vercauteren is daarnaast iemand die zowel D’Onofrio, Gheysens, een kleedkamer als de fans kan begeesteren. Niet de meest sexy trainer, wel een prijzenpakker. Resultaat­voetbal.

Drie. Tot slot kent hij de competitie én de tegenstanders. Tot voor enkele maanden was hij immers aan de slag bij Anderlecht. Een groot voordeel dat hij had op minder bekende, buitenlandse kandidaten.

Want mocht het alsnog zijn afgesprongen met Vercauteren, had D’Onofrio nog een (minder bekende) buitenlandse piste achter de hand. Dat bleek uiteindelijk niet nodig. Plan A(ntwerp), Frank Vercauteren, zette na dik drie uur onderhandelen zijn krabbel onder een contract tot het einde van het seizoen.

Of Vercauteren meteen of pas later deze week de trainingen zal - en vooral mág - leiden, wordt dinsdag duidelijk. Antwerp bekijkt eerst nog aan welke covid-protocollen hij zich moet houden. Een online persmoment mag uiteraard wél, en langs die weg wordt hij dan ook officieel voorgesteld.

Lees ook. Onze chef voetbal over de komst van Vercauteren naar Antwerp: “Niks theatraals – dat had D’Onofrio nu nodig” (+)

Op zoek naar titel die hem niet gegund was: Antwerp krijgt met Frank Vercauteren geen uitgebluste coach (+)