Een nieuw jaar. Eindelijk sloegen we de laatste bladzijde om van dat donkere jaarboek 2020 en deden we het fonkelnieuwe exemplaar 2021 open. De mensheid snakte er duidelijk naar om dat rotjaar achter zich te laten. Met een visie naar de toekomst, naar dagen die weer lengen, maar vooral naar uitzicht op een vaccin en een normaal leven. De laatste dagen van 2020 waren ook niet aan mij besteed. Toen een van de lichtslingers in moeke haar kerstboom een klein mankement vertoonde, leek het ons het gepaste moment om uit te kijken naar een nieuwe. Na kerst toen de rush op het materiaal voorbij was, zouden we in alle rust wel eens een poging wagen in een tuincentrum. Al had de menigte die aan het hamsteren sloeg voor, tijdens en na de lockdown, daar anders over beslist. De hele voorraad was uitgeput.

De rolband die me weer een verdieping naar beneden bracht, had het ook al niet op mij gemunt. Vermits de pretparken gesloten waren, was dit het beste alternatief als rollercoaster. En dus ging ik met rolstoel en al achterover om keihard met mijn arm en hoofd op het metaal te belanden. Met krampachtige pijnlijke stuiptrekkingen op de laatste dagen van 2020 tot gevolg.

Dus ook ik had nood om het jaar te beginnen met frisse moed. Gezien we door de huidige regels toch geen vrienden of familie op bezoek kregen met nieuwjaarswensen, vulden we de eerste dagen van het jaar anders in. Maar vooral heel nuttig. De kerstbomen werden al afgebroken op nieuwjaarsdag. Driekoningen zegt u? Die mogen niet komen! Samenscholingsverbod, weet u wel. Dus mocht moeke de stal op zolder opbergen. En de bomen kregen een dagje buitenlucht. Ja, want na een gourmetje met kerst vind ik dat die een beetje nood hebben aan verfrissing. Het zijn dan wel kunstdennenbomen, maar dan nog draag ik er zorg voor. Toen ik nog op mijn twee benen stond, was ik niet te duf om ze in het midden van de zomer eens een sopje te geven.

Ook de hondjes werden opgefrist, geknipt en gewassen, op de eerste dag van het jaar. De honden doen we zelf, geen coronacoupe voor hen. En mijn eigen kapsel, dat zal nog lang duren vooraleer daar terug een kapper mag aankomen. Zeker niet het type dat eerst zijn/haar premie opstrijkt om vervolgens klanten stiekem aan huis te kappen. Of meer nog, ze als volleerde taxi zelf te gaan ophalen, langs achter de zaak binnen te laten en na kappersbeurt te retourneren. In het slechtste geval ben ik dan maar degene die niet met een vers geknipte haardos ten tonele verschijnt, maar met een zelfverknipt kapsel.

Vol goede moed, ik zei het al, begon ik aan het nieuwe jaar. Al was het dag twee al een heel pak minder en lag ik zelf met mijn pootjes omhoog uitgeput, te bekomen. Ik denk dat ik me even voelde zoals velen die moeten bekomen, in een normaal jaar, na al het feestgedruis. Niets voor mij dus! Al snak ik toch wel naar kleine gezellige momenten met familie en vrienden. Laat 2021 maar rustig op gang komen, ik ben er klaar voor. Met frisse, goede moed!