Willem Ofori-Appiah beleefde dat kampioenenbal zelf ook vanop de eerste rij.

“Op mijn zeventiende kwam ik bij de A-kern van KRC Genk”, vertelt hij. “Ik zat zelfs op de bank voor het Champions League-duel tegen Chelsea. Vervolgens zat ik twee jaar in de wachtkamer. Maar omdat miljoenenaankopen Tshimanga en Hamalainen de voorkeur kregen, kwam er nooit nog een echte kans op speelminuten. Nadien koos ik als speler van Roda JC misschien te snel voor speelgelegenheid bij Dessel Sport.” Na twee knappe seizoenen bij Hasselt tekende Ofori voor Patro Eisden in eerste nationale. Een maand trainingsarbeid bij paars-wit was voldoende om de knoop door te hakken.

“Ik wil zeker in het voetbal blijven en sluit niet uit dat ik komend seizoen in pakweg eerste provinciale aan de slag ga. Maar ik denk eerder aan een toekomst als jeugdcoach of in de begeleiding van spelers. 2021 wordt het jaar, waarin ik me zal heroriënteren. Als het even kan wel binnen het voetbalwereldje, waarin ik toch al een en ander heb opgebouwd. Mijn passie voor het spelletje is nog altijd intact.”

“Ik ga Divock meenemen naar Ghana en hij leert me Kenia kennen” Willem Ofori-Appiah jeugdvriend van Origi

Willem Ofori zat bij KRC Genk in de lichting van Anthony Limbombe (Nantes), Dennis Praet (Leicester) en Jordy Croux (Roda).

“En later kwam daar nog Leandro Trossard bij. Met Leandro zat ik zelfs in de klas op de topsportafdeling van het Genkse college. Maar mijn beste vriend was al die tijd Divock Origi. Divock is een jaartje jonger, maar trainde regelmatig met een oudere lichting mee. Zo indrukwekkend was hij zelfs bij de elite jeugd. Het klikte meteen tussen ons. Zelfs nadat Divock als 15-jarige naar het Noord-Franse Rijsel vertrok, bleven we telefonisch en online contact houden. Ook maakten we tijd voor elkaar vrij. Gewoon even bijpraten als hij een poosje bij zijn ouders in Houthalen was en ook op belangrijke momenten steunden we elkaar. Hij woonde mijn eerste fandag met Racing bij en vanaf mijn achttiende reed ik al eens in twee uurtjes naar Rijsel om voor hem te supporteren. Maar vriendschap zit toch vooral in de kleine dingen. Zo hebben we dagelijks contact om bij te babbelen.”

Ofori maakte ook het hoogtepunt uit Origi’s carrière live mee. “Samen met mijn broertje mocht ik op zijn uitnodiging naar de Champions League-finale in Madrid. Divock viel in tegen Tottenham en knalde in de slotfase de 2-0 overhoeks binnen. Ik beleefde dat moment in een waas. Het was alsof ik zelf op het veld stond. Ik voelde in elke vezel van mijn lijf de emoties die Divock gevoeld moet hebben. Ook was ik zo trots. Vanuit een uitzichtloze positie hielpen zijn twee goals Liverpool in de halve finale voorbij Barcelona en in de finale van de Champions League scoorde hij opnieuw.”

In dat glorierijke seizoen zat Origi lang op een dood spoor na een mislukte uitleenbeurt bij Wolfsburg.

Mee naar EK

“Divock moest al eens bij de beloften van Liverpool spelen. Lang niet iedereen weet dit, maar hij trainde als een beest om weer de oude te worden. Op de club werkte hij tijdens extra oefensessies aan zijn aanvalsspel en scherpte hij zijn neus voor goals aan. En thuis ging hij aan de slag met een personal coach. Uren van onzichtbare trainingsarbeid werden beloond met een doelpunt op het hoogste voetbalpodium, want de finale van de Champions League is het summum voor iedere voetballiefhebber. Divock toont publiekelijk weinig emotie, maar geloof me: dat deed deugd!”

Willem Ofori kan zich allerminst vinden in de kritiek op Origi. De Rode Duivel zou zich te makkelijk neerleggen bij zijn status van invaller. “De vele individuele trainingsuren van Divock halen de pers niet. En ik weet dat Divock zijn toekomst nauwgezet plant.”

De twee vrienden hebben alvast plannen voor het postcoronatijdperk. “Mijn ouders kwamen 27 jaar geleden uit Ghana naar België en de ouders van Divock migreerden uit Kenia voor de profcarrière van papa Mike. Divock heeft me beloofd om me Kenia te tonen en ik zal hem meenemen naar Ghana. Zo kunnen we elkaars roots leren kennen. Dat zal niet voor meteen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat Divock eerst wil schitteren op het EK. Hij heeft een uniek profiel, dus met de noodzakelijke speelminuten hoort hij zeker bij de selectie van bondscoach Martinez.”