Chinese staatsmedia en prominente staatslui wentelen zich in leedvermaak na de bestorming van het Capitool door Trump-aanhangers. Ze vergelijken de rellen van gisteravond met vergelijkbare onlusten in Hongkong in 2019, en verwijten de VS een hypocriete houding.

Tijdens de grootschalige protesten in Hongkong tegen de groeiende invloed van Peking, werd op een bepaald moment ook het lokale parlementsgebouw bestormd. Op 1 juli 2019 braken honderden betogers het gebouw binnen om het verschillende uren te bezetten. De directe aanleiding was een wetsvoorstel waardoor China-critici zouden kunnen uitgeleverd worden aan Peking, iets wat voordien onmogelijk was door de semi-autonome status van Hongkong, en de goed functionerende rechtsstaat destijds.

Nationale veiligheidswet

Negen dagen na de bezetting werd het wetsvoorstel begraven. Een jaar later, in juli 2020, legde Peking echter de verreikende nationale veiligheidswet op aan de semi-autonome regio. Dat betekent het einde van heel wat individuele vrijheden die Hongkongers als enige Chinese onderdanen genoten, en gaf de stoottroepen van Peking vrij spel om politieke tegenstanders in Hongkong op te pakken.

De Chinese staatskrant Global Times zette foto’s naast elkaar van beide incidenten, en wees droogjes op het verschil in de toon van de berichtgeving in de media tussen de twee gevallen.

Ook de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken deelde in het leedvermaak. Tijdens de dagelijkse persbriefing wees ze op Amerikaanse krantenkoppen over de rellen van gisteren, die ‘schande’ spraken over ‘het geweld’. Ze wees op de discrepantie met de opmerkingen die het Amerikaanse Democratische kopstuk Nancy Pelosi over de protesten in Hongkong maakte. Ze had die ooit ‘prachtig om te zien’ genoemd, zeer tegen de zin van de Communistische Partij.

Koekje van eigen deeg

Ann Chiang, een politica uit Hongkong van de pro-Peking partij DAB, deelde een video van de rellen in Washington op Facebook. Daarbij deed ze een poging om Pelosi een koekje van eigen deeg te geven:

‘Prachtig om te zien. De sociale onrust in Hongkong werd in het Amerikaanse Congres “democratisch” genoemd, en voorzitter Pelosi noemde het zelfs “prachtig om te zien”. Vandaag is ook het kantoor van Pelosi gevallen, Amerikaanse congresleden kunnen eindelijk de smaak voelen van dit democratisch geweld en de bezetting van het parlement!’

De vergelijking is echter nogal bij de haren getrokken. De rellen in Washington gebeurden uit proest tegen een gepercipieerde vervalste presidentsverkiezing, gevoed door ongefundeerde leugens van een president die zich aan de macht vastklampt.

In Hongkong ging het om een grootschalige protestbeweging tegen pogingen van Peking om zijn greep op de semi-autonome rechtstaat te verstevigen. Dat betekende dat de individuele vrijheden en de goed functionerende rechtstaat – die van de Hongkong het financieel centrum van Azië hebben gemaak – drastisch moesten ingeperkt worden.