Van "burgerplicht" tot "lesgeven zonder mondmasker": om deze redenen willen de meeste mensen zich laten vaccineren

Student sociologie Anton Obbels uit Antwerpen hoopt binnenkort op een zorgeloze Erasmus in Wenen, al is dat niet de hoofdreden waarom hij zich laat vaccineren: “Ik vind het mijn burgerplicht om mijn steentje bij te dragen. Leeftijdsgenoten stellen zich vragen bij het nut van een vaccin, want we zijn kerngezond en de kans dat we zwaar ziek worden is klein. Maar je vaccineert je niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen. Het is de enige manier om terug naar het normale leven te gaan.”

De kritiek op de vaccinatiecampagne stoort Hasselaar Benny Lanssens: “Te laat, te traag, verkeerde volgorde: het is altijd wat. Ik ben directeur van een basisschool en weet uit ervaring dat je met de aanmoediging van kinderen een sneller resultaat bekomt. Ik geef dus graag een positief tegengewicht. Al heb ik ook mijn persoonlijke redenen om me te laten vaccineren: mijn vrouw heeft alzheimer. Beland ik in het ziekenhuis, wat dan met haar? Belandt zij in het ziekenhuis, dan is dat nefast voor haar ziekte.”

Het coronavirus dwingt Kyana Verstichelen uit Oosterzele om haar leven op pauze te zetten. “Sinds mijn achtste heb ik een aantal chronische ziektes. Daardoor, en omwille van corona, kan ik al meer dan een jaar niet naar school. Mijn ouders en 20-jarige broer zitten uit voorzorg mee in lockdown. We maken er het beste van, maar ik wil graag weer uit mijn kot komen. Shoppen, op citytrip met vrienden, mijn pasgeboren nichtje een knuffel geven, … Ik kijk er zo naar uit om weer samen te zijn.”

Als het van Mechelaar Jonasz Nunes afhangt, dan laat hij zich onmiddellijk vaccineren. “Toen ik een vaccin kreeg voor hepatitis, tetanus of griep stelde ik mij daar geen vragen bij, waarom zou ik dat nu wel doen? Ik prijs me gelukkig dat ik me ondanks mijn auto-immuunziekte mag laten inenten. Als dat de oplossing is om weer mensen te kunnen uitnodigen zonder nadenken, op elkaar gepropt bonnetjes te kunnen kopen op een festival of naar de winkel te kunnen gaan zonder mondmasker, dan heb ik dat er graag voor over.”

Apotheker en grootvader Wilfried Wouters uit Beringen zag zijn leven door de komst van het coronavirus drastisch veranderen: “Ik werkte nog drie dagen per week in de zaak, mijn vrouw ving de kleinkinderen op na school. Dat kan nu niet meer. Niet fijn, en organisatorisch evenmin makkelijk. Het virus is alleen te stoppen door middel van groepsimmuniteit, en het vaccin om dat te bekomen is er nu. Gecontroleerd, getest en goed bevonden, dus bang ben ik niet. Hoe sneller een prik in mijn arm, hoe liever.”

Tine Moens, studente communicatiewetenschappen uit Tienen, schippert nog tussen 'ja' en 'neen'. “De berichtgeving over het vaccin boezemt weinig vertrouwen in. Is het er te snel gekomen, wat met die tweede dosis, … Hoeveel weten ze nu eigenlijk? Anderzijds verzekert mijn peter - die arts is - me dat ik mij nergens zorgen over hoef te maken. Bovendien: een vaccin brengen ze niet op de markt zonder dat ze er 100% zeker over zijn, toch? Één ding weet ik alleszins wel: ik wil weer onder de mensen kunnen komen.”

Bjorn Blezer en zijn partner uit Bilzen baten ijssalon IJsmeesters uit. "Ik zag vanop de eerste rij de impact van de coronacrisis op mijn klanten. Op hun thuissituatie, op de situatie van hun kinderen, op hun werksituatie, ... Mentaal was 2020 een zwaar jaar. Ook in onze zaak ging het er anders aan toe. Het persoonlijke contact waar we zo van houden, viel helemaal weg. We hopen dat we binnenkort - dankzij de komst van het vaccin - onze ijsjes weer aan tafel mogen brengen.”

Redenen te over voor de Ekerse Peggy Pals om zich te laten vaccineren: “Bovenal voor mijn grootouders van 90 en 96, en voor mijn ouders. Ik wil af van de ongerustheid om besmet te geraken en om die besmetting vervolgens aan hen door te geven. Maar het gaat verder dan dat. Voor mij wijst de vaccinatie ook in de richting van weer te mogen knuffelen. Iemand een zoen kunnen geven, vrienden weer kunnen zien en letterlijk kunnen omarmen, een arm rond je schouder op een mindere dag.”

Guillaume Lefever en zijn vrouw hopen dat de niet-medische contactberoepen op de lijst van essentiële beroepen staan, zodat ze snel gevaccineerd worden. “We willen de deuren van onze kapperszaak en schoonheidssalon Beautyzone in Poperinge in alle veiligheid openen, en de babbels met onze klanten weer verderzetten. In combinatie met de opgelegde richtlijnen van onze sectororganisatie zijn we ervan overtuigd dat we onze zaak zo een normale wending kunnen geven.”

Leerkracht lager onderwijs Elien Timmerman uit Hasselt merkt naar eigen zeggen een leerachterstand op na de eerste lockdown. “Bovendien zitten we nog steeds met dat mondmasker, dat ervoor zorgt dat de kinderen ons minder goed begrijpen. Daarnaast weten we nooit of we afstandsonderwijs moeten aanbieden, en dat zorgt zowel bij leerkrachten als bij leerlingen voor onzekerheid. Ook het gebrek aan buitenschoolse activiteiten is een groot gemis."