De Wever in nieuwjaarstoespraak over zaak-Kucam: “Opgelicht door een van onze eigen mensen”

“De wereld lijdt onder de ergste pandemie sinds de Spaanse Griep. De terugblik op 2020 is dan ook confronterend. We verloren veel mensen, maar we konden geen of geen passend afscheid van hen nemen. Moeders en vaders werden fysiek afgesneden van hun kinderen en kleinkinderen. Vriendschappen konden niet meer ten volle worden beleefd. Veel van wat ons plezier brengt in het leven, en veel zaken waar we bij uitstek samen met vrienden en geliefden van genieten, werden verboden of streng afgeraden. Talloze leerlingen en studenten liepen leerachterstand op. Tienduizenden mensen belandden in de tijdelijke werkloosheid en velen vragen zich bang af of hun job er binnenkort nog zal zijn. Beginnende middenstanders werden achteruit geslagen en gevestigde ondernemingen zagen hun opgebouwde kapitaal smelten als sneeuw voor de zon. Naast de horeca kreeg ook de cultuur, reis- en evenementensector een ongeziene mokerslag”, zegt De Wever tijdens zijn speech.

Ook blikt De Wever vooruit. “We moeten nu al zorgvuldig plannen hoe we post-Covid uit het dal gaan komen. Onze Vlaamse minister-president Jan Jambon bereidde daarom met de Vlaamse Regering het zwaarste relanceplan uit onze geschiedenis voor. Na een eerdere verhoging van de Vlaamse investeringen met 1,5 miljard, zal er maar liefst 4,3 miljard euro geïnvesteerd worden in zorg, onderwijs, innovatie, digitalisering en verduurzaming. We moeten daarin slimme keuzes maken en tegelijk moeten we onze inspanningen nog verhogen om Vlaanderen te verlossen van zijn regeldrift”, luidt het.

De Wever pikt ook in op de heisa rond de zonnepanelen. “Helaas moet je als minister vandaag ook de gevolgen opkuisen van de foute keuze uit het verleden om zonnepanelen te oversubsidiëren en de ronduit overmoedige politieke beloftes die daarmee samenhingen. Het is moeilijk om dit nog recht te trekken, maar het is goed dat je alsnog een fatsoenlijk rendement wil bieden aan wie geïnvesteerd heeft. Opnieuw is de les: alleen innovatie kan ons redden. Oversubsidiëring kost miljarden en levert uiteindelijk alleen maar miserie op.” 

Vervolgens kwam De Wever stevig uit de hoek. “Het Zweedse beleid heeft bovendien eindelijk en intussen overduidelijk appetijt gewekt in Wallonië om toch te kiezen voor meer autonomie. Ik denk dat ik mag zeggen dat we een bijna bovenmenselijke inspanning hebben gedaan om daar na de verkiezingen van 2019 een opportuniteit van te maken. Tijdens de zomer bereikten we, na vele eerdere afwijzingen en ontgoochelingen, een akkoord met de PS over een confederale wending, een belastingverlaging voor ondernemend Vlaanderen en een strenger migratiebeleid. Het lag binnen handbereik. Maar het is niet gelukt.”

“De Wetstraat 16 was voor sommigen belangrijker dan dit land opnieuw democratisch en institutioneel leefbaar maken. De hele Covid-crisis toonde nochtans andermaal aan hoe nodig dat is. Het democratische onvermogen van dit land en het ondoorgrondelijke kluwen van bevoegdheidsverdelingen droegen er onmiskenbaar toe bij dat we 2020 hebben afgesloten met een oversterfte van onze bevolking die ons wereldwijd te schande wordt geduid. Het is schrijnend dat daar de komende jaren niets aan zal gebeuren.”

“Door de vorming van de paars-groene regering zal Vlaanderen in deze eeuw tegen 2024 al zeker de helft van de tijd in de minderheid gesteld zijn binnen het federale bestuur. Er zal institutioneel niks gebeuren. Men zal wel vele miljarden uitgeven, en helaas niet om de werkzaamheidsgraad op te krikken. De crisis zal integendeel nog uitgediept worden door het paars-groene beleid en de Vlaming zal hoe dan ook uiteindelijk de factuur toegeschoven krijgen.”

De N-VA-voorzitter refereert in zijn toespraak aan de zaak Kucam (de Mechelse politicus Melikan Kucam werd deze maand veroordeeld voor mensensmokkel en corruptie, nvdr.). En over migratie mogen wij blijkbaar sowieso niet meer spreken. Want wij hebben destijds beslist om christenen uit Syrië te redden uit een oorlogsgebied waar de barbaren van IS een genocide op hen uitvoerden. Ik durf het zonder schroom te zeggen: de ontmoetingen met een aantal van deze mensen, hier in deze Nekkerhal tijdens onze voorbije nieuwjaarsfeesten, waar ze kwamen om de N-VA en Theo te bedanken om hun leven te redden, die behoren tot de meeste intense, ontroerende momenten van mijn politieke loopbaan.”

“Maar, wel met heel veel schroom, moeten we ook toegeven dat we toen niet voorzichtig genoeg zijn geweest en dat we zijn opgelicht door één van onze eigen mensen. Dat is pijnlijk duidelijk en dat is afschuwelijk. Politici en media die destijds luid applaudisseerden toen Angela Merkel de deur van Europa openzette voor de ongecontroleerde inwijking van meer dan een miljoen mensen, staan vandaag stijf van verontwaardiging. Dat zullen we moeten ondergaan.” 

Bekijk hier integraal de nieuwjaarsreceptie van N-VA: