Loco voor eco: beautyredactrice Sophie test uit hoe haalbaar de ecologische badkamer is

“Er is de jongste jaren veel veranderd op beautyvlak", begint beautyredactrice Sophie. “De Kardashians kwamen, zagen en overwonnen onze beautycase. Koreaanse skincare deed haar intrede, net als CBD-olie, microblading en adaptogenen. Maar de grootste trend is en blijft die van de natuurlijke en duurzame cosmetica. Groene beauty haalde in 2020 de top tien van meest gegoogelde onderwerpen, en niet zonder reden.”

“Over twee maanden is het Ecological Debt Day in ons land: de dag waarop we – geteld vanaf 1 januari – net zoveel grondstoffen en voedingswaren hebben opgebruik als de aarde in één jaar tijd kan opbrengen, mocht iedereen op dezelfde manier leven als wij. Gelukkig scoren andere landen stukken beter, waardoor de dag wereldwijd ‘pas’ in augustus valt. Een mooi moment om eens stil te staan bij de invloed van onze eigen levensstijl. Zo had ik het het voorbije jaar steeds moeilijker met de hoeveelheid wattenschijfjes die mijn vuilnisbak belandden. Hetzelfde gold voor de hoeveelheid plastic flacons in mijn douche. En aangezien januari de maand is van de goede voornemens, toverde ik onze badkamer om tot een ecoparadijs.”

“Beginnen doe ik in de douche, waar blokzepen aan een ware opmars bezig zijn. Door hun watervrije formule zijn ze minder gevoelig voor bacteriën en zuiniger in gebruik, en kan je ze ook in een vaste vorm gieten. Weg plastic, weg overtollige verpakking, weg plasticsoep. Bovendien beperk je er overproductie mee, want je hebt minder nodig, net als de CO2-uitstoot.”

“De blokjes zijn zo compact dat merken ze in veel grotere aantallen kunnen transporteren en er minder vrachtverkeer nodig is. Lush was één van de eersten om met shampoo bars te komen. Ondertussen hebben ze een heel gamma met ‘naakte’ producten, waaronder douchegels, bodylotions en zelfs zonnecrème. Andere grote namen als Garnier, Aesop en Beauty Kitchen volgden. Net als ik, want in naam der duurzaamheid ruil ik alle mogelijke flacons in voor vaste blokjes. Tot grote frustratie van mijn man, die liefst de volledige inhoud uit mijn duurste shampoo zou knijpen om zich in te zepen. Het is even ploeteren voor je de techniek onder de knie hebt. Ofwel gebruik je de bar rechtstreeks op je haren en lichaam, zelf schuim ik liever eerst op in mijn handen.”

“De grootste moeilijkheid ligt in het bewaren van de zompige hompjes. Je kan ze niet in de douche laten slingeren, dan schuimen ze zo mee het afvoerputje in. In feite moet je meteen na gebruik alles in een apart zeepbakje buiten de douche bewaren. Dat is niet alleen een natte knoeiboel, ook een snelcursus geheugentraining. Uiteindelijk heb ik mijn haar drie keer met douchegel gewassen en mijn benen ettelijke keren ingesmeerd met conditioner voor ik eindelijk onthou welk stukje zeep voor wat dient. Hoe dat bij manlief verloopt, durf ik niet eens te vragen. Al heb ik dankzij zijn beenhaar (dat de jongste tijd verdacht zacht is) wel zo mijn vermoedens.”

“Het meest controversiële eco-item dat onze badkamer binnensloop was tegen alle verwachtingen in ... tandpasta. Want in de natuurwinkel vond ik tandpasta op een stokje – ja, echt – die belooft even lang mee te gaan als twee volledige tubes en dat zonder enige vorm van plastic. Poetsen doe je door met een natte tandenborstel over het blokje te wrijven tot het schuimt.” 

“Nu heb ik de afgelopen jaren en artikels best veel van mijn man mogen vragen (lees er de voorbije NINA’s maar op na), met zijn tandenborstel over een soort van papperige tandpasta-ijslolly schuren, blijkt net dat stapje te ver. Stiekem ben ik daar blij om, want hoe graag ik de schat ook zie: hygiënisch is het niet om met twee tandenborstels steeds over hetzelfde blokje tandpasta te wrijven. Bovendien is het schuimen een loze belofte – het blijft een beetje raden of er genoeg product op mijn tandenborstel zit – en is het onhandig om op te bergen. Het meeste mis ik het frisse gevoel na het tandenpoetsen. Nu lijkt het net alsof ik op een stukje zeep heb zitten sabbelen.”

“Gelukkig laat de rest van mijn wastafel zich makkelijker vervangen. Vorig jaar ontdekte ik de wasbare wattenschijfjes al, sindsdien heb ik geen wegwerpexemplaren meer aangeraakt. De herbruikbare oorstaafjes waren geen liefde op het eerste gezicht – je oren worden goed schoon, maar het siliconen topje smeert eventuele mascarafoutjes eerder in het rond dan dat het ze wegvaagt. Totdat ik de oorstokjes van katoen ontdekte. Niet herbruikbaar, wel biologisch afbreekbaar, ecovriendelijk en mascaraproof.” 

De grootste uitdaging? “Een duurzame deo. Welke ik ook gebruik: na amper een paar uur merk ik de eerste geurtjes. Ondertussen passeerden er al een stuk of tien de revue. Af en toe weet er eentje me geurloos door een dag thuiswerken loodsen, maar zodra ik enigszins actief ben, ben ik plots heel blij met de anderhalvemeterafstandregel. Kortom, mijn op-en-top chemische deo hou ik voorlopig nog even bij. Want een halfvolle tube weggooien, dat is pas écht ecologisch onverantwoord. Toch?”

“De zero waste bodylotion en douchegel krijgen een vaste plek in mijn badkamer. Het blijft kliederen, maar dat is een kleine prijs om te betalen voor een mooiere planeet. Scoren eveneens een vaste verblijfsvergunning: herbruikbare wattenschijfjes en oorstokjes van katoen. De vaste shampoo en conditioner mogen blijven als travelbuddy (zodra dat weer mag) wegens handig en ze kunnen niet uitlopen. Voor dagelijks gebruik ben ik niet overtuigd: na het wassen voelt mijn haar stroef aan, en de conditioner is helaas niet voedend genoeg om dat op te lossen. De tandpasta en deodorant halen het net niet. Op zich heb ik heel wat over voor de planeet, behalve mijn frisse adem en frisse oksels. Ik denk dat de rest van de planeet mij daar dankbaar om is.”

Deze toppers zijn 100% ecologisch en 100% de moeite waard.

Punten voor duurzaamheid, maar helaas liet de werking net te wensen over.

“In de strijd tegen ontbossing en schadelijke stoffen is bamboe onze onverwachte nieuwe handlanger. Je hebt ze misschien al gezien: van tandenborstels, kammen en make-upkwasten tot zelfs haarverfborstels en zeepbakjes. Stuk voor stuk gemaakt uit bamboe. De plant groeit razendsnel en heeft geen pesticiden nodig om insecten, virussen, onkruid of schimmels te bestrijden. Bovendien blijft bamboe na het oogsten gewoon staan en groeit het onverstoord door. Een hoge opbrengst, geen schadelijke chemicaliën én er hoeven geen bossen gekapt te worden? Duurzamer wordt het niet.”

“Ecologisch slaat voornamelijk op het productieproces en betekent dat er rekening gehouden wordt met het ecoysteem. Natuurlijk slaat op de ingrediënten, die van natuurlijke oorsprong zijn. Het is niet omdat een product natuurlijk is dat het goed is voor het milieu. Integendeel, soms palmt men schaarse landbouwgrond in om plantaardige stoffen te telen, vaak wordt daar zelfs extra bos voor gekapt. Al die extra akkers en velden hebben trouwens een invloed op het leefgebied van de dieren, en het ruimere ecosysteem. Zoek dus beter naar een product met een biologisch certificaat: daarbij is niet enkel het product biologisch, maar het hele
productieproces. Dat wil zeggen dat de ingrediënten natuurlijk zijn, én dat alle ingrediënten ook zo milieuvriendelijk mogelijk verkregen werden", besluit Sophie.

Lees ook:

Luxe versus budgetbeauty: Redactrice Sophie test het verschil tussen dure en goedkope bodycrèmes (+)

Ampullen en capsules veroveren de badkamerkast: zijn deze mini-dosissen echt zo goed voor je huid en haar? (+)

De nieuwe beauty-vijand heet ‘tech neck’: hoe thuiswerken voor vroegtijdige rimpels kan zorgen