Lezers reageren: ‘Ik zie liever mijn oma’s eerst het vaccin krijgen’

Mijn kinderen 

De jongeren zien vandaag echt af en missen het contact met vrienden en vriendinnen des te meer. Er wordt hen vandaag ook geen tot weinig perspectief geboden. Hoe gaat de zomer er dit jaar voor hen uitzien? Wat met feestjes aan het einde van het schooljaar, kunnen ze hun vakantie met vrienden/vriendinnen doorbrengen of zitten ze dan nog aan huis gekluisterd met paps en mams? Ik heb respect voor mijn kinderen (16 en 18 jaar oud). Ik hoor ze niet klagen, maar zie wel dat deze hele situatie zwaar op hen begint te wegen. Ik zou mijn vaccinatie graag aan mijn kinderen afstaan als dit zou betekenen dat zij weer enigszins een normaal leven kunnen leiden. Wij hebben die tijd gehad en kunnen nog wel even volhouden, en ik zou mijn kinderen graag een zorgeloze zomer gunnen waarin ze weer met hun vrienden en vriendinnen kunnen afspreken.

Kirsten Uijlenhoet (50), Gent

Eerste bedoeling

De eerste bedoeling van de vaccins is om de druk op de medische zorg (ziekenhuizen/intensive care) te verminderen. Daarom moeten de mensen gevaccineerd worden die die ziekenhuizen/ic-afdelingen overbelasten, aka de oudsten onder ons. Als die druk afgenomen is (en daar zijn we bijna), dan kunnen we zo snel mogelijk verder met ons normale leven (alles weer open/reizen/feesten) en dan kunnen de anderen nog kiezen of ze al dan niet gevaccineerd willen worden (blijft wel een vrije keuze!).

Ellen Jacobs (45), Antwerpen

Niet te veel gevraagd

Jongeren eerst vaccineren is niet het nuttigste, aangezien wij zelden ziek zijn en weinig ziekenhuisbedden bezetten. Ik vind wel dat, wanneer de zwakkeren stelselmatig worden gevaccineerd, jongeren hierbij een compensatie moeten zien in de maatregelen. Dat niet de kappers eerst openen of de basisscholen meer hobby’s mogen uitoefenen, maar dat de studenten uit het hoger onderwijs naar de les mogen. Dat is ook niet veel gevraagd. In principe moet de vaccinatie gepaard gaan met versoepelingen, en die verdienen jongeren zeker.

Nele Pallemaerts (20), Brussel

Zoveel mijlpalen

Ja, voor jongeren tussen 18 en 24 jaar zijn er zoveel belangrijke mijlpalen die ze nooit meer zullen kunnen herbeleven, die voor de rest van hun leven het stempel ‘afgelast door covid’ meedragen. Afstudeerfeest? Eerste echte liefde? Eerste keer vrijheid op kot? Afgelast door covid... Ik ben nu 25 jaar, ik heb net al die mijlpalen achter de rug. Ik heb ontdekt, geknuffeld, gekust, gefeest, genoten, geleefd... En ook ik verlang naar het moment dat ik dit opnieuw zal kunnen doen. Maar iets ‘opnieuw doen’ valt in het niets bij iets voor de ‘eerste keer’ doen. Daarom zou ik jongeren voorrang geven, om hen weer echt jong te laten zijn.

Naomi Bonny (25), Diksmuide

Wat we verliezen

Jongeren verliezen kostbare jaren waarin contact met mensen, zowel op het vlak van ontspanning als op het vlak van opportuniteiten om aan projecten mee te werken, centraal staat en die cruciaal zijn voor hun ontwikkeling en zoektocht naar wie ze zijn en willen worden. Als je jong bent, nog voor de verantwoordelijkheden komen aankloppen, bezit je de kwaliteit om met een naïef enthousiasme in een initiatief te springen. Hoe klein een project ook begint, het heeft grote impact op je latere visie op het leven. Ik denk dan aan studentenondernemingen, kunstcollectieven... Wat er gebeurt tijdens deze jaren van ons leven tekent wie we later worden. Die magische connecties en boeiende jaren zijn we nu aan het verliezen. De jaren waarin we kunnen nadenken en ondernemen zonder te moeten meelopen in de ratrace. De jaren waarin risico’s nemen nog vanzelfsprekend is. De jaren waarin kansen uit de meest onverwachte hoeken (van een of ander bruin café) kunnen komen en initiatieven beginnen bij een idee neergekrabbeld op een bierviltje.

Julie De Clercq (24), Brussel

Oma’s

Ik zie liever mijn oma’s het vaccin krijgen, zodat zij eindelijk weer volk mogen zien. Ze zijn 70 en zitten al een jaar binnen, vast, zonder nog eens deftig hun kinderen en kleinkinderen te kunnen zien, zonder hun bezoekjes aan de markt omdat niet iedereen er zich aan de maatregelen houdt. Laat hen nog even genieten. De jongeren hebben tijd, zij minder.

Aurore Feyt (23), Merchtem

Kwetsbare groepen

Hoewel ik vind dat jongeren zeker de vergeten groep zijn in deze crisis en dus een hart onder de riem verdienen, denk ik dat dit niet de juiste manier is. Het vaccin vermijdt niet dat je het virus doorgeeft, je wordt er alleen niet meer ziek van. Jongeren worden zelden ziek door een coronabesmetting en hun immuunsysteem zorgt dus al voor een soort ‘vaccin’. Bij andere vaccinatiecampagnes wordt vooral gefocust op kwetsbare groepen, waarom nu niet? Als alle 65+’ers en risicopatiënten zijn ingeënt, hoop ik wel dat er versoepelingen komen. Als we eerst jongeren vaccineren, duurt de periode voor er versoepeld kan worden langer.

Frederike Liebregts (26), Antwerpen

Probleemstelling

Ik vind de probleemstelling niet 100 procent juist. Ik denk dat het eerder zou moeten zijn: ‘Vindt u het een goed idee om mensen vrijwillig hun plaats te laten afstaan om jongeren voorrang te geven?’ Dat vind ik absoluut een goed idee. Als ouders hun kinderen voorrang willen geven, dan zeg ik: ‘Go for it.’ Dat altruïsme hoort deels bij het ouderschap. 

Ik denk wel dat je dit niet aan iedereen kan vragen. Ouders hebben gekozen om kinderen te hebben, andere mensen hebben die keuze niet gemaakt. Beide valide keuzes en beide dan ook valide reacties bij het ja of neen antwoorden op jullie originele vraag. Je kent immers niet van iedereen de achtergrond en de reden om dat vaccin snel te willen krijgen. 

De neiging om tegenwoordig mensen in groepen in te delen in de media (de jongeren, de ouderen, de studenten, de docenten, de gezinnen, de singles...) is ook absoluut niet aan te raden. Op die manier gaat het individu verloren en zijn er heel veel mensen die in geen enkele groep thuishoren. 

Labels zijn dodelijk en behoorlijk onwenselijk. Ze zorgen voor wrevel en onduidelijkheid. Want wat is ‘een jongere’? Jullie zeggen 18 tot 24 jaar. Dat lijkt me behoorlijk arbitrair besloten. Vraag maar eens aan die 17-jarige die hier net buiten valt of de frisse 26-jarige in de fleur van zijn of haar leven. Of de alleenwonende dertiger zonder kinderen die helemaal niet het gevoel heeft niet meer jong te zijn. 

Leeftijd is geen goede marker om besluiten op te baseren. Laat dus in deze situatie misschien gewoon de virologen hun werk doen en wetenschappelijk bepalen wat verstandig is, deel mensen wat minder volgens denkbeeldige labels in en wacht af. Geduld is een schone deugd, die jammer genoeg verloren aan het gaan is.

Marilyn Michels (37), Gent

Geen echte lessen

Wij hebben drie zonen, die onder andere 18 en 20 jaar zijn. En ik vind het heel erg dat zij niets ervaren van de vreugde om de vrijheid en het ontdekken van nieuwe kennis en vrienden. Geen vrienden, geen verkenning, geen ontdekking van de eigen identiteit. Neen, onze oudste zoon is eind november gestopt met de bachelor lager onderwijs omdat het echt niet lukte met de onlinelessen en opdrachten, zonder echte interactie. Een tweede zoon zit in het eerste hoger en kent nauwelijks medestudenten of docenten en sleept zich door de eindeloze eenzame dagen, met zeker een tweede zit in het vooruitzicht.

Eva Vantomme (45), Oostrozebeke

Aansluiten in de rij

Ik ben zelf studente en vind dit niet nodig. Experten werken een plan uit, en voor elke keuze is er een reden. Laten we gewoon aansluiten in de rij. Ik vind dat jongeren en studenten gehoord moeten worden. Elke dag zijn er artikels over jongeren die er doorheen zitten. Daar zou aandacht voor moeten komen. Ik heb zelf gedurende de hele coronaperiode een moeilijke situatie gekend (dus ik ben niet iemand die vindt dat jongeren overdrijven). Laten we hierop focussen en de aandacht niet verleggen naar het onnodig veranderen van doordachte plannen.

Sophie Teuwen (20), Herent

Iedereen heeft het moeilijk

Ik werk als kinesist, dus kom ik terecht in de groep van eerstelijnszorg. Maar ik hoor ook nog bij de jeugd, en ben eigenlijk niet van mening dat jongeren per se voorrang hebben bij het vaccineren. Uiteraard heeft de jeugd het echt belachelijk moeilijk. Ik heb ook heel wat vrienden en familie die studeren, maar vind het toch moeilijk om aan te wijzen wie het moeilijker heeft in deze situatie. Volgens mij heeft iedereen het moeilijk, er is dan ook voor elke leeftijdscategorie iets op te noemen. Ik ben gewoon van mening dat een jonge leeftijd niet per se meer recht geeft op een ‘uitgaansleven’. Een persoon van 40, 60,80... kan ook zijn of haar vrienden missen en zich momenteel helemaal geïsoleerd voelen. Los daarvan vrees ik ook dat het misschien moeilijk wordt om de jeugd ‘in toom’ te houden wanneer deze gevaccineerd zouden worden. 

Al het bovenstaande is uiteraard met veel respect bedoeld voor elke leeftijdsgroep, maar volgens mij is het nu gewoon prioriteit om zoveel mogelijk en zo snel mogelijk mensen te vaccineren en vooral om voldoende solidariteit voor elkaar op te brengen.

Margaux Delang (23), Hever

Tongzoenen

Dat de jongeren snel weer mogen tongzoenen. Geef hen hun onbezonnen jeugd terug. Wij pikken de draad wel weer op. Je jeugdjaren beleef je maar één keer in een mensenleven. Corona vormt voor hen geen enkele bedreiging! Zij doen het puur en alleen uit solidariteit voor hun medemens. Ik zie hen snakken naar ontmoetingen. Naar feesten. Aanraken. Samenscholen. Eerste liefdes. Kortom: laat hen weer jong zijn. Voor het te laat is. Hun mentale gezondheid is in groot gevaar! Dat zie je in hun leeglopende ogen...

Lot Saldien (37), Borgerhout