"Stem als Bob Dylan", "op een mooie manier rebels": lof van collega's na overlijden Kris De Bruyne

Johan Verminnen (69) had een goede band met De Bruyne en diens broer  Koen, die als pianist speelde bij de begeleidingsgroep van Verminnen. Hij nam ooit een duet op met De Bruyne. 

"Dit is een zeer groot verlies. Kris was een getalenteerde zanger met een eigen stem, die ons een schat van liedjes heeft nagelaten. Denk maar aan het iconische "Amsterdam". We hebben ontelbare keren het podium gedeeld. Ik koester daar bijzonder mooie herinneringen aan. En Kris heeft ongelofelijk veel betekend voor de kleinkunst in ons land."

Verminnen herinnert zich De Bruyne ook als een bijzonder eigenzinnig man. "Maar dat is een kwaliteit, je weet tenminste wat je aan iemand hebt. Kris zei ongezouten zijn mening, en dat is iets wat ik respecteer. Ik denk met weemoed terug aan hem."

Bart Peeters noemt Kris De Bruyne een grote zanger, "aan Bob Dylan verwant als singer-songwriter. De laatste jaren heeft hij door zijn ziekte wel niet kunnen doen wat een artiest van zijn niveau kan doen, wat maakt dat we vooral aan de jaren 70 terugdenken. Maar hij is een man voor de eeuwigheid." Bart Peeters speelde met Kris De Bruyne op de Grote Markt van Brussel en typeert hem als een "hele lieve, warme man, op een mooie manier rebels. Dat mis ik wel in de muziek, rebellen."

Mich Walschaerts van Kommil Foo heeft in zijn beginperiode als muzikant met De Bruyne samengewerkt. "We hebben Kris goed gekend, veel tijd samen doorgebracht op café en op het podium. En gisteren en eergisteren hebben we nog samen in de studio gezeten, om in opdracht van Radio 1 een nummer te maken voor iemand die je hoog in het vaandel draagt. Wij kozen voor een ode aan Kris, die dus pas is opgenomen, de tekst hebben we pas eergisteren afgewerkt. Het nieuws van zijn overlijden is heel bizar."

Gek genoeg is het nummer een afscheidslied geworden. "We wisten dat Kris niet meer zo gezond was, dus het toeval is wel héél groot." Volgens Walschaerts delen Kommil Foo en De Bruyne hetzelfde verleden. 

"Hij wist ons altijd te raken, ondanks zijn rebelse kant had hij tegelijk iets heel kwetsbaars als hij zong of liedjes maakte. Hij kon een rumoerig café of een zaal muisstil krijgen met zijn gitaar en zijn stem. Grote klasse, we hebben er veel uit geleerd. Van dezelfde klasse als Raymond van het Groenewoud, die een pak bekender is, al is De Bruyne ook een grote meneer."

Muzikant Jean Blaute roemt de kwaliteit van de teksten van Kris De Bruyne. "Hij legde de lat zeer hoog en las ook zelf heel veel, vooral poëzie. Het was eenvoudige en toch diepe taal." Jean Blaute leerde De Bruyne al in 1975 kennen in Vilvoorde en koesterde de laatste tien jaar een nog diepere vriendschap. Hij noemt De Bruyne een "warme, lieve, goudeerlijke man, recht voor de raap." Blaute hoopt dat er nu veel meer muziek van Kris De Bruyne zal worden gedraaid.

Ook de stad Vilvoorde rouwt om Kris De Bruyne. Zijn nummer "Vilvoorde city" is dan ook het officieuze lied van de Zennestad. Al waren de Vilvoordenaren niet meteen fan van het licht gecontesteerde nummer, zegt burgemeester Hans Bonte. "Maar het is en blijft een mooi lied dat treffend het kader van toen schetste."

Vooral de Far West-buurt wordt in het lied op de korrel genomen, De Bruyne schetst er niet bepaald een fraai beeld van. "Hier hangt de lucht vol weemoed", zingt De Bruyne. Volgens schepen Didier Cortois, die zelf in de bezongen wijk "Far West" woont, heeft Vilvoorde dat lied intussen omarmd.

"Die wijk heeft nog altijd het karakter van een arbeiderswijk, zelfs al zijn de fabrieken hier al lang gesloten. De Vilvoordenaar heeft voldoende zelfrelativering en humor om "Vilvoorde city" van Kris De Bruyne luidkeels mee te zingen als het ergens wordt gespeeld. Met de nodige trots, ook."

Beluister hier het bewuste nummer "Vilvoorde city":

De gemeente Puurs - Sint-Amands opent morgen op haar website een rouwregister. De Bruyne woonde in Sint-Amands en hij was er graag gezien, vertelt burgemeester Koen Van den Heuvel (CD&V) op Radio 2 Antwerpen: "Hij was een heel gezellige man. Ter gelegenheid van zijn 60e verjaardag heeft hij ook de cultuurprijs van de toenmalige gemeente Sint-Amands gekregen."

Die liefde was wederzijds, Sint-Amands lag de zanger na aan het hart: "Zo verzorgde hij het openingsconcert van het gemeenschapscentrum De Nestel. Het was heel mooi dat hij daar als eerste artiest kon optreden. Met een aantal vrienden maakte hij ook het Scaldislied ter ere van de Schelde. Ik denk dat heel veel mensen hem hier in Sint-Amands gaan missen."

Ook de stad Antwerpen opent een online rouwregister. Het was daar dat de zanger geboren werd in 1950. Zijn jeugdjaren bracht hij door aan het Xaveriuscollege in Borgerhout en in het Sint-Norbertuscollege in Antwerpen.  De stad weet te vertellen dat De Bruyne op jonge leeftijd, eind jaren 60, ontdekt werd door Wannes Van de Velde. De Bruyne speelde toen een verrassende versie van het kinderlied "Klein, klein kleutertje" op het Skiffle-festival in Hove. 

Singer-songwriter Neeka (Ilse Goovaerts) heeft de liedjes van De Bruyne pas later leren kennen, zei ze vanmiddag bij "Ayco" op radio 1. "Ik heb hem leren kennen in 2010 met een tournee van "Te Gek"." 

"Uiteraard kende ik zijn grootste hits, maaar hij heeft mij toen een dubbel-cd cadeau gedaan en dan heb ik nog zoveel mooie liedjes van hem leren kennen! En vooral zijn stem, die is voor mij altijd heel troostend. Hij heeft ook mijn nummer “Don’t hold me back” vertaald en op een album gezet. Ik voel me gezegend dat ik hem heb leren kennen."

Toen Neeka samen met De Bruyne op het podium stond, viel haar de energie van de man erg op. "Hij heeft een ongelooflijke natuurkracht. Als je met hem op een podium stond, was hij nooit fake of bestudeerd. Kris was een artiest pur sang. Als ik met hem samen zong was het altijd magie. Hij was ook een ongelooflijk vriendelijke mens. Het was altijd supergezellig. Ik vind hem echt een heel grote meneer, maar hij had totaal geen air."

Neeka is erg onder de indruk van zijn muziek, maar ook van zijn teksten. "Zijn teksten zijn heel rijk, nooit vergezocht, donker maar tegelijk ook licht", beschrijft Neeka. "Het komt er allemaal zo natuurlijk uit. Hij was ook enorm muzikaal, hoe hij die melodieën zo mooi verweeft met de woorden. Kris was ook écht rock-'n-roll", besluit ze.