‘Telefacts Nu’ over Bart De Pauw: de nieuwsredactie van VTM haalde een gigantische gom boven

Als ik ooit de woorden ‘trial by media’ had gepatenteerd, had ik op mijn 28ste op vervroegd pensioen gekund. De uitdrukking wordt de laatste tijd zo lustig in het rond gestrooid, dat de woorden zo goed als betekenisloos zijn geworden. 

Ze werden gepopulariseerd na 9 november 2017. Die dag stuurt Bart De Pauw, nochtans tv-maker van beroep, een huis-, tuin- en keukenvideo de wereld in, om te vertellen dat de VRT de samenwerking met zijn productiehuis Koeken Troef! stopzet, na klachten over grensoverschrijdend gedrag en stalking.

Hoewel nieuws over De Pauw al weken in de lucht hing op krantenredacties, gaf de schalkse ruiter met zijn vlucht vooruit het startschot voor de grootste ‘trial by media’ van de afgelopen jaren. De dag erna had hij alvast een groot deel van de volksjury op zijn hand. Niet dat hij meteen werd vrijgesproken, maar heel wat fans en vrienden sprongen online in de bres om De Pauw te verdedigen en de slachtoffers snel weg te zetten als “trezebezen die geen compliment kunnen begrijpen”. 

Nochtans werd De Pauw in die ‘trial by media’ voorgesteld als “een monster”, vindt zijn echtgenote Ines De Vos. Toegegeven, ze bevindt zich in een betere positie dan dichteres en superfan Delphine Lecompte om voor het voetlicht te treden in de zaak-De Pauw, maar in het VTM-programma Telefacts Nu stelde ze de zaken zo eenzijdig voor dat de rol van beklaagde en burgerlijke partij in deze ‘trial by media’ met veel bravoure werden omgewisseld.

Ik zou niet in de schoenen van De Vos willen staan, die tegen wil en dank in deze situatie is terecht gekomen. Maar op het moment dat ze voor de camera’s vanTelefacts ging zitten, leek de nieuwsredactie van VTM haar op een zilveren schoteltje ook de regie in handen te geven. De vrouwen die door De Pauw zouden zijn belaagd wensten niet te reageren, en dus kreeg De Vos een vrij podium. De redactie had ook wel stiekeme audio-opnames en interne mails van de VRT opgediept, maar qua nieuwigheid viel die bewijslast eerder licht uit. “Een juridisch heel sterk dossier”, vindt De Vos nochtans, en Telefacts monteerde er net geen applausband onder.

In het slotakkoord bleef de camera een tikkeltje te lang op De Vos staan, toen de emoties – die de hele uitzending lang al in close-up werden gevat – haar even te veel werden. De redactie van Telefacts haalde een gigantische gom boven, waarmee de grens tussen feiten en perceptie vakkundig werd weggevaagd.

Of die gom ook de woorden ‘Ik zou je willen neuken’, die De Pauw stuurde naar Ella-June Henrard (wier nieuwe progamma, o ironie, in het reclameblok werd aangeprezen), uit het dossier kan wissen, is nog maar de vraag. Zij, en de acht andere vrouwen die zich burgerlijke partij hebben gesteld, zijn de enigen die over een ‘trial by media’ mogen klagen – want zij zijn de enigen die het, tegen wil en dank, al drie jaar lang proberen te vermijden.