1. Laureaat Tim Wellens

Rit- en eindwinnaar Tim Wellens moet momenteel zowat de sterkste renner zijn in het huidige profpeloton. Goed, we zijn nog maar aan het prille begin van het seizoen, maar met het kruim van het klim-, chrono-, sprint- en klassieke werk aan de start moet dit toch wel deugd doen.

Wellens: “Dit doet inderdaad deugd. Dit was met voorsprong de sterkst bezette editie ooit van de Ster van Bessèges. Winnen binnen dit kwaliteitsvolle deelnemersveld is een flinke opsteker. Mijn afsluitende tijdrit bevestigde het goede gevoel. Ik kon de wattages trappen die ik wou en kwam als vierde over de streep. Ik had met mijn ritwinst gelukkig al wat seconden gepakt in het algemeen klassement, waardoor de eindzege niet in gevaar kwam. De ploeg zit trouwens ook in een sterke flow. Vrijdag waren we met drie stuks mee in de ontsnapping en dan weet je dat het goed zit. Ik kijk met vertrouwen vooruit.”

2. Revelaties Meeus en Menten

Zowel de woensdag- als de zaterdagetappe kende zijn einde bovenop een puist in het landschap. Telkens etaleerde een gouwgenoot zijn explosieve kuiten. Woensdag knalde neoprof Jordi Meeus (Bora-hansgrohe) naar een zesde plaats, zaterdag deed Milan Menten (Bingoal-Wallonie Bruxelles) zowaar nog een plekje beter.

De ploeg zit ook in een sterke flow. Vrijdag waren we met drie mee in de ontsnapping en dan weet je dat het goed zit. Ik kijk met vertrouwen vooruit. Tom Wellens Lotto Soudal

Meeus: “Die zesde plaats was onverwacht maar zeer welkom. Jammer dat ik een dag later viel, waardoor ik het moeilijker kreeg. De benen herstelden niet goed en vooral vrijdag had ik het behoorlijk lastig. Zaterdag kwam ik er weer door en kon ik ploeggenoot Pascal Ackermann mee piloteren naar een derde plaats. Wat ik geleerd heb deze week? Dat een profpeloton de koers anders indeelt dan een beloftepeloton. Er wordt meer gecontroleerd: rust is rust en hard rijden is knallen. In de jongerencategorieën is er altijd koers, van het begin tot het einde.”

Menten: “Ik heb eindelijk eens een goede winter gehad zonder blessures en ziektes. Dat betaalde zich zaterdag meteen uit met een vijfde plaats in een sprint bergop. Met wat meer zelfvertrouwen had ik zelfs derde kunnen zijn. Ik voelde het al tijdens de eerste rit. Die aankomst lag me nog beter maar ik werd opgehouden door een valpartij en mijn kans was voorbij. De dag erna kon ik Timothy Dupont nog mee aan de zege helpen. Dus ja, ik heb een goede week achter de rug.”

3. Wie imponeerde nog?

Een rist toprenners aan de start nodigt uit om al eens te kijken wie hoever staat in de voorbereiding. Wat hebben onze Limburgers geleerd over de concurrentie?

Wellens: “Dat Filippo Ganna bijzonder hard kan rijden. Ik zag op de beelden hoe hij zaterdag uit het zadel wegreed van zijn vluchtmakkers en ook van het peloton. Wij zaten in de achtervolging echt niet stil maar Ganna slaagde er toch in om een behoorlijk gat te slaan. Indrukwekkend!”

Meeus: “Ik blijf binnen mijn ploeg met Pascal Ackermann. Zijn doelen liggen een stukje verder dit seizoen en hij is nog niet in topvorm. Toch overleeft hij vlot de klimmetjes en zaterdag sprintte hij bergop al mooi naar het derde podiumstekje. Als hij dat nu al kan, verwacht ik er wel wat van. Ik zal niet altijd aan hem gekoppeld worden, maar hoop hem als één van de laatste mannen in zijn sprinttrein toch mee naar successen te leiden.”

Menten: “Voor mij is Wellens dé man. Die reed heel gemakkelijk door het peloton. Ik heb hem trouwens twee of drie keer gespot terwijl hij voor én na de wedstrijd nog flink aan het bijtrainen was. Die is heel gefocust bezig met het voorjaar. Ook Van Avermaet is dik in orde.”

4. Was de Ster van Bessèges coronaproof?

Veiligheid was een issue de voorbije week, met onder andere het nakende UCI-verbod om tijdens afdalingen op de bovenbuis te zitten. Maar hoe zat het met (corona)veiligheid in Bessèges?

Wellens: “Het is duidelijk dat de organisatie van de Ster van Bessèges niet hetzelfde budget heeft als het ASO. De Vuelta vorige jaar was echt wel veilig, maar dat kan ik niet zeggen van deze rittenkoers. Aan de andere kant wil ik wel mijn respect uitspreken voor de organisatoren van deze wedstrijd, want ze regelen het toch maar in deze moeilijke tijden. Het peloton klaagt niet omdat men blij is dat men mag koersen.”

Meeus: “Ik heb me nergens onveilig gevoeld. Akkoord, er stond best wel wat volk langs de weg, vooral op de klimmetjes. Maar als renner let je daar tijdens de koers niet op en voel je ook geen dreiging. Naar mijn gevoel waren de maatregelen voldoende uitgewerkt.”

Menten: “Het publiek langs de weg stoorde me toch. Ik blijf het vreemd vinden dat men in Frankrijk niet klaar krijgt wat in België wel lukt: een koers zonder publiek. Los van corona wordt de onveiligheid vooral door het peloton zelf gecreëerd. Iedereen komt zo gemotiveerd aan de start dat ik in de hectiek om vooraan te zitten geregeld de billen heb dichtgeknepen.”