Ilias verdween op 17 september nadat hij met de fiets vanuit Mortsel naar school was vertrokken. Hij werd even later nog door een camera in Wilrijk opgepikt, toen hij schijnbaar van school wegreed. De verdwijning werd meteen als onrustwekkend beschouwd.

‘De familie sloot niet uit dat hij bij zijn lievelingsoom was. Ze had de beklaagde al gebeld, maar hij beweerde van niets te weten en zei dat hij in Frankrijk in quarantaine zat. Daarna was hij niet meer bereikbaar’, stelde de procureur.

De jongen werd drie dagen later in het gezelschap van Benyamine E. teruggevonden in de Waalse gemeente Steenkerke. ‘De beklaagde had zijn neefje meegenomen op een zwerftocht naar een utopische, stressloze maatschappij. De tocht werd goed voorbereid. Hij kocht twee fietskarren, die hij in een gehuurde opslagplaats stalde. Hij nam ruim 500 euro cash mee, twee goudstaven, kampeermateriaal, een bijl, twee messen en een pijl en boog.’

Afscheidsbrief

Benyamine E. had hun locatie doelbewust geheim willen houden: hij had een andere sim-kaart in zijn gsm gestoken, hij had de WhatsApp-applicatie verwijderd en hij had gelogen tegen de ouders. Volgens de procureur was Benyamine E. niet van plan om terug te keren en had hij zijn neefje geholpen bij het schrijven van een afscheidsbrief, die ze op hun bestemming naar zijn ouders wilden sturen. De beklaagde ontkent dat hij Ilias daarbij hielp, maar de bewoordingen in de brief zouden niet bij het taalgebruik van een 12-jarige passen.

Benyamine E. ontkende ook dat hij niet zinnens was om terug te komen. Hij zei dat ze gingen kamperen in een natuurgebied aan de Franse grens en dat hij zijn neefje na een week of twee wel zou hebben teruggebracht. Ilias dacht echter dat hij één tot vijf jaar ging wegblijven. Ze wilden ergens een huisje bouwen en bij een boer gaan werken.

De procureur vond het bewezen dat Benyamine E. voor onbepaalde tijd met zijn neefje vertrokken was. ‘Hij loog tegen zijn ouders en bezorgde hen een blijvend trauma. Ik geloof niet dat de beklaagde de intentie had om opzettelijk kwaad te doen. Hij was zich niet bewust van de impact van zijn daden.’

Nachtmerrie

Het openbaar ministerie haalde daarbij het onderzoek van de gerechtspsychiater aan. Die had geen geestesstoornis bij de beklaagde vastgesteld. Wel heeft hij een eigenaardige manier van denken. De beklaagde lijdt aan autisme en heeft volgens de deskundige nood aan begeleiding.

De verdediging voerde aan dat Benyamine E. al uit eigen beweging op zoek is gegaan naar begeleiding. ‘Hij heeft altijd al moeite gehad om de draagwijdte en de gevolgen van zijn daden in te schatten. Het is een bizarre man, maar er schuilt geen greintje kwaad in hem. Hij beseft dat hij iets gedaan heeft wat niet door de beugel kan en dat hij zijn familie de nachtmerrie van haar leven heeft bezorgd’, stelde zijn advocaat Ergün Top.

Hij betwist wel dat er sprake is van ontvoering. Ilias wilde namelijk zélf met zijn oom meegaan. ‘Mijn cliënt zei eerst dat dat niet mocht, maar zijn neefje bleef aandringen en hij kon niet weigeren. Hij wilde Ilias na een paar weken terugbrengen en was van plan om zich dan alleen terug te trekken in de natuur, om ‘back to basic’ te gaan leven.’

De ouders van Ilias stellen zich niet langer burgerlijke partij. ‘Door het dossier te kunnen inkijken, hebben ze de antwoorden gekregen die ze zochten en alles een plaats kunnen geven. Op dit moment is er geen contact met Benyamine, maar ze hopen dat in de toekomst opnieuw op te bouwen’, zei advocate Zohra Othman.

Vonnis op 9 maart.