Sofie en Annelies, de twee rockchicks van radiozender Willy: “Het is nog altijd niet vanzelfsprekend om vrouwen in de muziekwereld te zien”
Vandaag start de Week van de Belgische muziek. Willy, de rockzender van DPG Media, draait daarom alleen maar muziek van eigen bodem. En als het van presentatoren Sofie Engelen en Annelies Orye afhangt, zullen we niet alleen rauwe riffs en gitaren horen, maar ook vrouwen achter de microfoon. Want die zijn er nog altijd te weinig. “Dat zie je duidelijk aan de line-ups van de festivals. Hoe vaak wordt er niet geklaagd dat er meer mannen dan vrouwen op de affiche staan?”
Liesbeth De CorteLaatste update:08-02-21, 18:51
Geen MIA’s dit jaar. Door de coronacrisis is beslist om de jaarlijkse Vlaamse muziekprijzen, voluit Music Industry Awards, voor één keer uit te stellen. In de plaats wordt de Week van de Belgische muziek georganiseerd om de zwaar getroffen muzieksector een morele boost te geven. Ook digitale radiozender Willy doet mee. Alle internationale bands worden een week in de ijskast geplaatst, bekende Belgische songs en vergeten parels van eigen bodem worden in het zonnetje gezet.
Klein land, straffe muziek
En dat mag al eens, vindt Annelies Orye, een van de frontvrouwen van Willy. “Ons klein land barst van de straffe muzikanten. En dat gaat héél breed. Van Clouseau tot Willy Sommers of Triggerfinger.” Haar collega Sofie Engelen deelt die mening. “Vanuit het buitenland kijkt men enorm hard op naar onze typische Belgische sound. We mogen daar fier op zijn.”
Wat die Belgische sound precies is, dat is moeilijker te beantwoorden. En eerlijk, we zouden ook niet weten hoe we Clouseau, Willy Sommers en Triggerfinger onder één noemer kunnen plaatsen. Annelies: “We hebben sowieso een industrie die stimulerend werkt. Het begint met de jeugdhuizen: bands krijgen van jongs af aan de mogelijkheid om op een podium te staan. Vervolgens kunnen ze doorgroeien naar een goeie clubscene of ons fenomenaal festivallandschap, dat veel aanzien geniet in het buitenland.”
Sofie: “Daar komt nog eens bij dat België beschikt over een paar geweldige producers. Ook zij drukken hun stempel op onze muziekscene. Soulwax heeft een paar artiesten onder de vleugels genomen en dat hoor je meteen. Maakt niet uit met welke band de broertjes Dewaele samenwerken, hun sound is heel herkenbaar. Hetzelfde geldt voor producers als Jasper Maekelberg of Reinhard Vanbergen.”
Belgische muzikanten klinken internationaal, maar blijven heel bescheiden. Dat siert hen
Radiopresentator Sofie Engelen
“Bovendien klinkt onze muziek internationaal”, zo gaat Sofie verder. “Soms draai ik een nummer van een Belgische groep op Willy en krijg ik achteraf berichten van luisteraars. ‘Wauw, dit is een verrassing. Dit klinkt eerder als een hit van een grote internationale act.’ Dat is natuurlijk een compliment. Toch blijven onze muzikanten heel bescheiden. Dat siert hen.” Annelies: “Denk maar aan Brutus, een Leuvense metalband die het voorprogramma van Foo Fighters mocht spelen (maar dat ging helaas niet door wegens corona). Of Whispering Sons, die mee mocht op tournee met Editors. Dat zijn grote namen, hé.”
Vrouwen aan de macht, behalve in de muziek
Ons land is dus niet enkel bekend om de frieten, chocolade, aanvalslustige wielrenners en de Smurfen, maar ook om onze kwaliteitsvolle muziek. “De grootste exportnamen zijn waarschijnlijk Soulwax en Stromae”, zegt Sofie. “En we mogen eveneens trots zijn op onze metalbands. Groepen als Aborted zijn nogal onbekend bij ons maar hebben wél de hele wereld rondgetourd.” Annelies: “Vergeet The Sore Losers niet. Zij hebben zelfs concerten gegeven in Japan.”
Onbewust stippen we daarmee een pijnpunt aan. Want wat hebben die bands gemeen? Jawel, het zijn allemaal mannen. Sofie: “De rockwereld is echt een mannenwereld. In de pop en R&B zie je gelukkig meer vrouwen. Denk maar aan Dua Lipa, Rihanna, Billie Eilish, Taylor Swift, ... Toch blijft het een algemeen probleem. Dat zie je duidelijk aan de line-ups van de festivals. Hoe vaak wordt er niet geklaagd dat er meer mannen dan vrouwen op de affiche staan?”
Annelies: “Primavera Sound, een groot festival in Spanje en Portugal, is het eerste festival ooit dat zich op de borst kon kloppen, omdat ze een fifty-fifty line-up hadden. En dat was in 2019. Ik herhaal: 2019! Dan merk je duidelijk dat er nog een onevenwicht bestaat.” Sofie: “Je mag het tourleven niet onderschatten. Vrouwen zitten nog steeds vast in traditionele rollen. Het is uitzonderlijk dat een man een stap achteruitzet, thuisblijft en voor de kinderen zorgt. Dat gebeurt zelden.”
Eigen stoef stinkt niet
Daarnaast zitten we opgezadeld met diepgewortelde stereotypen, vertelt Annelies. “Dat merk je aan de kleine dingen. Vroeger zat ik in een jeugdbeweging. Wie nam muziek mee op kamp? Juist ja, de gasten. Nog zo’n voorbeeld: vier à vijf jaar geleden deed ik als dj af en toe mee aan contests. Dan kreeg ik vaak de vraag: ‘Voor wie kom jij supporteren?’ Terwijl ik zelf kwam draaien. (lachje) Daaraan voel je dat het nog altijd niet vanzelfsprekend is om vrouwen in de muziekwereld te zien."
Misschien moeten we als vrouwen meer ‘full of ourselves’ zijn.
Radiopresentator Sofie Engelen
Kortom, vrouwen moeten een grotere drempel overwinnen om het te maken. Annelies: “En over het algemeen zullen vrouwen minder snel zeggen: ‘Ik kan dat en ben daar nog goed in ook’. Sofie: “Misschien moeten we meer full of ourselves zijn.” (lacht)
“Als radiomaker probeer ik mijn steentje bij te dragen”, verklaart Sofie. “Ik heb een dagelijkse rubriek: Ladies Only. Om half 12 speel ik twee vrouwelijke artiesten na elkaar. Vaak zit er iemand bekend bij, zoals Patti Smith. Dan volgt iemand jong en onbekend, die beïnvloed is door Patti Smith. Op die manier leg ik mezelf eigenlijk quota op. Vroeger was ik daar keihard tegen. Nu geloof ik dat het werkt. Ik leer nieuwe dingen kennen, en het leuke is dat mijn rubriek begint te resoneren. Luisteraars sturen me allerlei suggesties door, die ik allemaal beluister. Klinkt het goed? Dan laat ik het horen op de radio.”
Women to watch
Zijn er Belgische vrouwen die we in de gaten moeten houden? “Absoluut”, knikt Sofie. “Sylvie Kreusch wordt enorm onderschat. Ze is een ongelofelijke frontvrouw, ze heeft mega goede producing skills, ze kan alles én heeft de looks. Tegelijk is ze zeer onzeker en bescheiden. Ik hoop dat ze nog doorgroeit. Ook internationaal. Dan is er nog Charlotte Adigéry en Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers. Zij hebben alle twee een stem uit de duizend. Wauw.”
Annelies: “Ook bij jonge bands zie je sterke vrouwen met een stem die je omver blaast. Denk maar aan Anne-Sophie van High Hi. Of de band Portland. Voor interviews babbelt men altijd met de frontman Jente. Men vergeet precies dat er een keistraffe vrouw naast zit die ook zang én keyboard doet. Jammer. Sarah verdient het evengoed om in de bloemetjes gezet te worden.”
Eretaak
Dat is exact waar de Week van de Belgische muziek om draait: talent van eigen bodem in de bloemetjes zetten. Mannen én vrouwen. Sofie: “Om onszelf een pluim te geven: radiozender Willy geeft sowieso veel aandacht aan de Belgische muziekscene. We houden echt de vinger aan de pols. Elke dag krijg ik duizenden berichten via Facebook, Instagram en sms van bands. Ik check die al-le-maal. Soms zit er echt kak bij, hé. (lacht) Maar alle Belgische muzikanten verdienen onze tijd en aandacht.”
Annelies: “Het is wél zo dat onze muzieksector meer dan ooit liefde verdient. We zitten bijna een jaar opgezadeld met corona, en er is nog steeds geen perspectief. In de zomer hebben een paar bands kunnen optreden, maar that’s it. Intussen ligt de industrie al maandenlang stil.” Net daarom is airplay op radio zo belangrijk, voegt Sofie daar nog aan toe. “Wanneer een nummer gespeeld wordt op de radio, maakt de band meer kans om geboekt te worden voor optredens. Dat is nu belangrijker dan ooit. Nieuwe muziek aanreiken, dat is dé belangrijkste taak van de radio. En dan doen wij met plezier.”
De Week van de Belgische muziek vindt plaats van maandag 8 tot en met zondag 14 februari, en is een initiatief van VI.BE, het aanspreekpunt voor artiesten en de muzieksector.
