‘Superlobbyist’ Koen Blijweert (64) overleden: de fikser die uit de gratie viel

Door de belangrijkste politici van alle partijen gerespecteerd worden, net zoals zijn vader Renaat. Dat was jarenlang de drijfveer van Koen Blijweert, de ‘superlobbyist’ die gisteren op 64-jarige leeftijd is overleden. “Een vadercomplex”, noemt een dichte kennis het zelfs.

Vader Renaat Blijweert was een grote bouwondernemer uit het Waasland. Hij regelde in de jaren zeventig en tachtig zijn vergunningen het liefst rechtstreeks met politici en ambtenaren. Het was de tijd dat partijfinanciering nog vrij was. Er werd met geld geschoven en vooral bij de CVP (de huidige CD&V) had Renaat Blijweert een voet binnen.

Koen Blijweert wilde een soortgelijke fikser zijn. Het werd ook zijn verdienmodel, met zijn verzekeringskantoor Assumax als uitvalsbasis. Daar had hij klanten uit het bedrijfsleven, vooral in de bouwsector. Wanneer Blijweert lucht kreeg van nieuwe infrastructuurprojecten bij de overheid, bracht hij de geïnteresseerde bedrijven samen en regelde hij de contacten met bevriende politici en ambtenaren.

“Hij was niet het soort lobbyist die studies en berekeningen maakt om anderen te overtuigen”, zegt een kennis uit zijn topperiode. “Hij voelt vooral goed aan waar er opportuniteiten zijn. Bovendien heeft hij de charme om mensen te overtuigen.”

Al blijkt in de loop van de jaren negentig dat Blijweert niet alleen zijn charme gebruikt. Zijn naam duikt op in gerechtelijke onderzoeken naar fraude en corruptie, onder meer in de milieuboxenaffaire. Hij zit ook in voorhechtenis wegens een btw-carrousel met gsm’s, waarbij hij een btw-ambtenaar met dure cadeaus zou hebben omgekocht.

De man van zeventig verhoren

Nooit wordt Blijweert veroordeeld, wat hem de bijnaam “de man van zeventig verhoren” oplevert. Intussen blijft hij een graag geziene gast in de gastronomische restaurants in Brussel en zijn woonplaats Knokke. Hij entertaint zijn tafelgenoten ook graag met anekdotes over die politieverhoren. “Het werd zelfs een beetje gênant”, zegt een politieke bron. “Hij kon bijvoorbeeld heel sappig vertellen hoe zijn ondervragers hem aan de radiator vastmaakten toen ze frieten gingen halen. Maar als je acht keer dezelfde anekdote moet horen, wordt het wat zielig.”

In de jaren 2000 begint zijn ster in de Wetstraat te tanen. “Hij maakte zichzelf ook belangrijker dan hij was”, aldus onze bron. “Als hij op restaurant twee tafels van Jean-Luc Dehaene zat, maakte hij ervan dat ze samen hadden geluncht.”

Maar Blijweert blijft, in de geest van zijn vader, tegen de politiek aan schurken en via zijn collega-lobbyist Erik Van der Paal leert hij N-VA-voorzitter Bart De Wever kennen. De twee raken bevriend en wanneer De Wever in 2009 naar Frankrijk op huwelijksreis gaat, stelt Blijweert hem zelfs zijn peperdure chalet in het skioord Megève ter beschikking.

Politiek is tegen

Een jaar later begint de politiek zich helemaal tegen Koen Blijweert te keren. In 2010 lekt uit dat hij aanwezig was bij een lunch in het Brusselse sterrenrestaurant Bruneau, waar De Wever en MR-boegbeeld Didier Reynders elkaar discreet ontmoeten. De verontwaardiging is groot dat een lobbyist met zo’n bedenkelijke reputatie daar mee aan tafel schuift. Ook De Wever neemt afstand van hem.

Blijweert blijft daarna wel nog lobbyen, maar vooral in de privésector. Al laat het verleden hem niet los. Zo duikt zijn naam op in het onderzoek rond de Limburgse liberaal Jaak Gabriëls, die met partijfinanciering zou hebben gesjoemeld. In 2017 wordt Blijweert ook opnieuw in voorhechtenis geplaatst, deze keer in een onderzoek naar gewezen politiebaas Glenn Audenaert. Koen Blijweert zou steekpenningen hebben betaald om de bouw van het nieuwe politiegebouw binnen te halen.

Blijweert wordt vanuit zijn voorhechtenis rechtstreeks naar het ziekenhuis overgebracht. Hij heeft een jaar voordien een motorongeval gehad. De zware suikerziekte waarmee hij al zijn hele leven kampt, bemoeilijkt het herstel. “Sinds dat ongeval is het met zijn gezondheid eigenlijk nooit meer echt goed gekomen”, is op zijn verzekeringskantoor te horen. “De voorbije vijf jaar is het op en af gegaan. Al is zijn overlijden toch nog onverwacht gekomen.”